SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI PT.:
„11 LISTOPADA W PAMIĘCI PRZEDSZKOLAKÓW”
PRZYGOTOWANEGO PRZEZ DZIECI Z GRUP VI I VII POD KIERUNKIEM NAUCZYCIELEK: M. M…, D. P…, A. R… I D. SOBCZAK, DNIA 17.11.2010 ROKU.
Temat: 11 listopada w pamięci przedszkolaków.
Cele ogólne:
Kształtowanie postawy patriotycznej.
Poszerzenie wiedzy na temat własnej ojczyzny.
Doskonalenie umiejętności artystycznych.
Cele operacyjne:
Dziecko:
rozumie znaczenie Święta Niepodległości Polski,
recytuje wiersze i śpiewa piosenki o tematyce ojczystej,
odnosi się z szacunkiem do symboli narodowych,
ilustruje poprawnie ruchem piosenki i utwory muzyczne,
bierze współodpowiedzialność za przebieg uroczystości.
Metody:
słowne, oglądowe
pokazu
czynna- zadań stawianych dziecku
Formy organizacyjne:
indywidualna
zespołowa
z całą grupą
Środki dydaktyczne:
podkłady muzyczne, stroje galowe dla wszystkich dzieci, 3 stroje zaborców - czarne, 1 strój w kolorach polski, czapki ułanów, kajdany, mapa Polski złożona z trzech części - symbolizujących zaborców, kotyliony w kolorach narodowych, dekoracja przedszkola w barwach Polski.
Przebieg:
Powitanie gości przez Panią Dyrektor.
Polonez.
Recytacja wiersza - "Jedenasty Listopada" Ludwika Wiszniewskiego.
Dzisiaj wielka jest rocznica -
Jedenasty Listopada!
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
hołd wdzięczności Polska składa.
Im to, bowiem zawdzięczamy
wolność - polską mowę w szkole,
to, że tylko z ksiąg historii
poznajemy dziś niewolę.
Uroczyście biją dzwony,
w mieście flagi rozwinięto...
i me serce się raduje,
że obchodzę Polski święto.
Narrator:
Przed laty trzej zaborcy najechali na Polskę, podzielili jej ziemie miedzy siebie i zakuli w łańcuch niewoli.
Na scenę wchodzi dwoje dzieci a między nimi dziecko ubrane na biało z mapą Polski w reku - symbolizującego Polskę.
Recytacja fragmentów piosenki „Opowiedz nam, moja ojczyzno” Janusza Szczepkowskiego.
Dwoje dzieci recytuje wiersz, kierując jego słowa do dziecka symbolizującego Polskę.
Opowiedz nam, moja Ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną
na wiekach chwały i sławy.
Matczynej ucz nas miłości,
jak ojciec w życie wprowadzaj,
nie żałuj serdecznej troski,
za trudy szczodrze nagradzaj.
Dziecko z mapa zostaje na środku sali.
Pantomina
Troje dzieci ubranych na czarno - symbolizują trzech zaborców. Dziecko z biało-czerwoną mapą - symbolizuje Polskę. Zaborcy podchodzą do mapy, oglądają ją, krążą wokół niej. Biorą do ręki, zastanawiają się, każdy próbuje ciągnąć w swoją stronę, szarpią mapę, aż wreszcie rozrywają. Każdy bierze swoją część. Rozerwanie flagi symbolizuje rozbiory. Zaborcy zakuwają dziecko ubrane na biało - symbolizujące zniewolona Polskę w kajdany. Dziecko w kajdanach zostaje na środku sceny przez całe przedstawienie.
Muzyka: groźna, przejmująca
Narrator:
Czym jest wolność, wie ten, kto ją stracił. Ten, kto przeżył niewolę i śmierć widział braci. Społeczeństwo polskie podjęło walkę z wrogiem.
Śpiewanie „Roty”
Nie rzucim ziemi skąd nasz ród!
Nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep Piastowy.
Nie damy, by nas zgnębił wróg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Recytacja - „Pożegnanie”
Chłopiec i dziewczynka stoją na środku.
Chłopiec:
Bywaj dziewczę zdrowe, ojczyzna mnie woła
Idę za kraj walczyć wśród rodaków koła:
I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga,
Nigdy nie zapomnę, jak mi jesteś droga.
Dziewczyna:
Czuję to, bom Polka! Ojczyzna w potrzebie,
Nie pamiętaj o mnie, nie oszczędzaj siebie.
Kto nie zna jej cierpień i głos jej przytłumi,
Niegodzien miłości i kochać nie umie.
Piosenka „Na Nowej Górze”
Piosenka „Przybyli ułani”
Narrator:
Zaborcy robią wszystko by zapomniano o Polsce. W tej sytuacji rodziny musza dbać o to by ich dzieci mówiły po polsku i znały polską historie i obyczaje.
Scenka dziecko z matką spacerują po scenie.
Matka:
A jak ciebie, kto zapyta:
Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów, żeś z tego łanu żyta,
Żeś z tych łąk, co pachną miodem;
Mów, że jesteś z takiej chaty,
Co Piastową chatą była,
Żeś z tej ziemi, której kwiaty
Gorzka rosa wykarmiła...
Dialog matki z dzieckiem:
Matka: Kto ty jesteś?
Dziecko: Polak mały.
M: Jaki znak twój?
Dz: Orzeł biały.
M: Gdzie ty mieszkasz?
Dz: Między swemi.
M: W jakim kraju?
Dz: W polskiej ziemi.
M: Czym ta ziemia?
Dz: Mą ojczyzną.
M: Czym zdobyta?
Dz: Krwią i blizną.
M: Czy ją kochasz?
Dz: Kocham szczerze.
M: A w co wierzysz?
Dz: W Polskę wierzę.
Matka i dziecko Ochodza ze sceny.
Narrator:
Dzięki uporowi i wytrwałej walce kilku pokoleń polaków, Polska po 123 latach niewoli odzyskuje niepodległość.
Pantomima
Żołnierze wkracza na scenę i atakują zaborców, odbierają im fragmenty mapy polski, a następnie składają ją w całość, zdejmują kajdany dziecku ubranemu na biało i oddaja mu złożona mapę.
Muzyka: „Warszawianki 1831”
Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był.
W tęczę Franków orzeł biały
Patrząc, lot swój w niebo wzbił.
Słońcem lipca podniecany
Woła na nas z górnych stron:
-Powstań Polsko, skrusz kajdany,
Dziś twój tryumf, albo zgon!
Hej, kto Polak na bagnety!
Żyj swobodo, Polsko żyj!
Takim hasłem cnej podniety
Trąbo nasza, wrogom grzmij!
Trąbo nasza, wrogom grzmij.
Recytacja wiersza - "Ojczyzna znowu wolna" Ryszarda Przymusa
Ojczyzna wolna, znowu wolna!
Tak bije serce, huczą skronie!
A Biały Orzeł w słońcu kwiatów
Przyleciał, by go ująć w dłonie.
Zawsze był z nami - ptak wspaniały
Choć czasem ktoś odszedł daleko...
Bronił tej ziemi, bo ją kochał
Sercem pokoleń już od wieków.
Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek...
Dzisiaj radości kanonada!
Witamy wszyscy Niepodległość
I Jedenasty Listopada...
Narrator:
Do Hymnu Polski - powstań!
Śpiewanie Hymnu Polski.
Zakończenie. Pożegnanie gości.
1