Bolesław III Krzywousty (ur. 1085, zm. 1138), syn Władysława Hermana i Judyty czeskiej, książę polski od 1102 r. Z podziału państwa otrzymał Małopolskę i Śląsk, a jego przyrodni brat Zbigniew Wielkopolskę i Mazowsze. Po śmierci ojca, w latach 1106-08, Bolesław walczył ze Zbigniewem o władzę zwierzchnią. Zbigniew uszedł z kraju i szukał pomocy w Niemczech i w Czechach. W 1109 r. cesarz niemiecki, Henryk V, poparł Zbigniewa i zorganizował wyprawę przeciw Polsce. Bolesław Zwycięsko odparł najazd. Wtedy to miała miejsce słynna obrona Głogowa nad Odrą. W czasie swego panowania bolesław Krzywousty prowadził długotrwałe wojny o Pomorze. Po roku 1130 zdołał pokojowo i korzystnie ułożyć stosunki z Węgrami, Czechami, a przede wszystkim z cesarstwem niemieckim. Przed śmiercią, chcąc zapobiec walkom o tron, podzielił kraj pomiędzy swych trzech pełnoletnich synów, przyznając władzę zwierzchnią (seniora) najstarszemu, Władysławowi. Młodsi synowie Henryk i Kazimierz z matką Salomeą otrzymali ziemię sieradzko-łączycką.