DYNAMIKA
1.Omów własności pola graw.
POLE GRAWITACYJNE wyobrażamy sobie obszar absolutnie pusty
W którym jest jedna cząsteczka materialna na tą cząsteczkę nie działa żadna siła ale jeśli znajduje się w pobliżu druga cząstka to będzie ona podlegała już pewnemu działaniu ...bezpośrednim oddziaływaniu na odległość cząstki1 na cząstkę2.Można też przyjąć ,obecność cząstki1 w tym obszarze pole grawitacyjne w którym dowolny punkt materialny wniesiony do tego obszaru podlega działaniu siły grawitacyjnej i zyskuje pewną energię potencjalną.
a)NATĘZENIE POLA-między dwoma masami występuje siła przyciągająca je:
v-versor,
G-stała
Źródłem pola grawitacyjnego jest masa E=F/m-im dalej od żródła pola tym oddziaływanie słabnie.
W przypadku pola grawitacyjnego Ziemi natężenie pola jest równe przyśpieszeniu swobodnego spadania ku ziemi czyli przyśpieszeniu Ziemskiemu.
b) POTENCIAŁ POLA-wiąże się ściśle z energią potencjalną, którą można wyrazić jako prace, którą trzeba wykonać przy przejściu od dowolnego stanu odniesienia do stanu końcowego
POLE ELEKTROSTATYCZNE-ładunek elektr. umieszczony w pewnym obszarze wytwarza do okola siebie pola obawiające się w ten sposób że następny ładunek umieszczony w pobliżu podlega działaniu elektrostatycznemu
a)NATĘŻENIE POLA-jest to stosunek siły działającej w tym punkcie na ładunek próbny dodatni q0 do wartości tego ładunku.
E=F/q między dwoma ładunkami występuje siła (różnoimienne przyciągają się, a takie same odpychają).
Źródłem pola elektrostatycznego są ładunki
POLE MAGNETYCZNE-wytwarzane jest w skutek ruchu ładunków elektr. Wszelki przepływ prądu elektrycznego powoduje powstanie pola magnetycznego. Siła działająca na poruszający się ładunek F=qVB B-indukcja magnet.
1)przenikalność magnetyczna- wielkość charakteryzująca zachowanie się danego ciała w polu magnetycznym, zależna od wektorów indukcji magnetycznej B i natężenia pola magnetycznego H. B=m0H w ośrodkach izotropowych m0=B/H wielkość M0 określa ilokrotnie wzmocnione będzie zewnętrzne pole magnetyczne w wyniku namagnesowania danego ciała. Źródłem pola magnetycznego jest poruszający się ład. Siłę działającą na ładunek w polu magnetycznym jest siła Lorenza F=qVb+qE
2)MOMENT DIPOLOWY-wektor charakteryzujący układ dwóch ład. elektr.:+q, lub -q znajdujących się od siebie w odległości r m=qr
2.Zasady Newtona:
1 zasada: Ciało nie poddane działaniu żadnej siły albo poddane działaniu sił równoważących się pozostaje w spoczynku, lub porusz się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Zasada ta nosi nazwę zasady bezwładności.
2 zasada: Siła jest proporcjonalna do przyśpieszenia które powoduje F=ma gdzie f może być wypadkową kilku sił działających na ciało. Masa m jest miarą jego bezwładności.
OGÓLNIEJSZE UJĘCIE: A=V2-V1/t2-t1, F(t2-t1)=mV2-mV1 iloczyn siły i czasu jej działania nazywamy pędem siły.
F(t2-t1)=Δp, F=Δp/Δt,
W momencie gdy prędkość zaczyna być porównywalna z prędkością światła należy uwzględnić zmienność masy podczas ruchu
m0-masa spoczynkowa
W takich przypadkach do obliczenia siły należy stosować wzór: F=Δp/Δt
3 zasada: Jeżeli ciało a działa na ciało b siłą F to ciało b działa na ciało a taką samą siłą F równą co do wartości lecz o przeciwnym zwrocie.
Występują zarówno gdy ciała spoczywają jak i gdy ciała są w ruchu. Często ośrodek pośredniczy w przekazywania działania od jednego ciała do drugiego.
3.Omówdziałanie sił bezwładności
SIŁY BEZWŁADNOŚCI-(siły d'Lamberta)-są to siły Newtonowskie.Siły nie Newtonowskie pojawiają się w układach nie inercjalnych(poruszających się z przyspieszeniem).W inercjalnym F=ma.W nieinercjalnym F=m(a=a0),a0-przyspieszenie układu.F=ma+ma0 ,F-ma0=ma , F0=-ma0,F+F0=ma.
Rozpatrując ruch ciała z punktu widzenia obserwatora znajdującego się w układzie nieinercjalnym musimy do siły F działającej na ciało w uk.inercjalnym dodawać siłę F0=liczbowo iloczynowi masy ciała przez przyspieszenie układu lecz skierowaną przeciwnie do przyspieszenia układu. Siłę tę nazywa się siła oporu bezwładności.
ZASADA D'ALEMBERTA:ciało spoczywa w układzie nieinercjalnym gdy suma wszystkich sił działających łącznie z siłą bezwładności=0
4.Na wybranym przykładzie przeprowadzić całkowanie równania ruchu ciała w polu działania siły ciężkości
Vy
V0
y
α Vx
x
Vx=Vocosα, Vy=Vosinα,
dx=Vocosαdt,
X=Votcosα+xo xo=0 , x=V0+cosα,
,
Całkowanie:
5.Omów ruch cząstki naładowanej w zmiennym polu elektrycznym
Ma=qE ω=2ΠV E=E2sinωt E=xExsinωt
Siła elektromotoryczna
Max=qExosinωt
dV=adt
t=0, Vx(t)=0=>
6.Omów ruch cząstki naładowanej w stałym polu magnetycznym skierowanym wzdłuż osi z.
Równanie ruchu
następuje zakrzywienie toru
Pole magnetyczne wzdłuż osi z:B=zB, Bx=0, By=0, Bz≠0
Obliczam i wyprowadzam iloczyn wektorowy dla przyśpieszeń
xVYBz-yVxBz+Z*0
Energia kinetyczna w tym ruchu jest stała
Vx=V1sinωt Vy=V1cosωt
Vx'=V1cosωt Vy=-V1ωsinωt
, dz=Cdt , z=Vt=C0
V=V1/ω
7.Omów zasadę zachowania energii mechanicznej
W polu sił zachowawczych praca wykonawcza nie zależy od drogi a jedynie od położenia np.siła grawitacyjna jest zachowawcza,siła tarcia nie jest zachowawcza (rozpraszająca rozprasza energię)
PRACA-jest to iloczyn skalarny wektora siły i przesunięcia
W=Fr , (W=Frcosθ),
MOC-jest to iloraz pracy do czasu,w jakim zostaławykonana;
-średnia,
-chwilowa.
ENERGIA MECHANICZNA-może być zmagazynowana pod postacią energii kinetycznej lub potencjalnej.
ENERGIA KINETYCZNA-ciało posiada energię kinetyczną gdy dzięki prędkości swego ruchu zdolne jest do np.kontynuowania pracy.Rozumowanie prowadzące do wzoru: Na ciało o masie m poruszające się z prędkościa V0 zaczyna w pewnej chwili (t=0)działać siła F=const skierowana zgodnie z kierunkiem prędkosci (siła F jest jedyną).W konsekfencji siła F wywołuje ruch jednostajnie przyspieszony wykonuje pracę W.
W=Fr=F(V0t+0,5 at2)
W=ΔEk=Ek1-Ek0
W=FV0t-
Ft=mV1-mV0
ENERGIA POTENCJALNA-energia może być zmagazynowana w ciele pod postacią potencjału.
Ep=W=mgh F=mg, W=Fr, r=h
ZASADA ZACHOWANIA ENERGI MECHANICZNEJ:
W układzie zachowawczym odosobnionym całkowita energia mechaniczna E równa sumie energii kinematycznej i potencjalnej jest wielkością stałą tzn.niezmienna w czasie.
E=Ek+Ep=const.
8.ZASADY DYNAMIKI W RUCHU OBROTOWYM:
1 Ruch obrotowy jest jednostajny wtedy gdy wypadkowy moment względem osi obrotu wszystkich sił działających równa się zero.
Moment siły
ai=viEi
gdzie J-moment bezwładności
2 Jeżeli na bryłę sztywną działa niezrównoważony moment siły N,to bryła będzie się obracała ruchem zmiennym o przyśpieszeniu wprost proporcjonalny do momentu siły i odwrotnie do momentu bezwładności
Jeżeli zwrot N zgodny z ω to przyśpiesza. Jeżeli zwrot N przeciwny do ω to zwalnia.
9.OD CZEGO ZALEŻY MOMENT BEZWŁADNOŚCI
Moment bezwładności -suma iloczynów mas poszczególnych cząsteczek bryły i kwadratrów ich odległości od osi obrotu jest miarą bezwładności bryły w ruchu obrotowym i nosi nazwę momentu bezwładności względem danej osi obrotu:
ζ=m/v m=ζV dm=ζdv
TWIERDZENIE STEJNERA:
Moment bezwładności I względem dowolnej osi jest związane z momentem bezwładności I0 względem osi przechodzącej przez środek masy i równoległej do osi danej następującą zależnością I=Io+md2 m-całkowita masa bryły d-odległość wzajemna obu osi.
10.Omów zasadę zachowania momentu pędu
Moment pędu- inaczej kąt bryły obracający się do o koła nieruchomej osi = się iloczynowi prędkości kątowej i momentu bezwładności bryły względem tej osi
L=vmV, L=m1v1V1+m2V2v2+...+vnmnVn, L=ω
(m1v12+v2m2V+...+mnvnVn2)
,
ZASADA ZACHOWANIA:gdy wypadkowy moment siły N równa się 0,to kręt bryły pozostaje stały.
(moment pędu)
11.OMÓW RUCH PRECESYJNY:
Pojawiający się moment siły powoduje precesję(złożenie dwóch ruchów obrotowych)
Ω-prędkość kątowa ruchu precesyjnego
,
,
,
,
r-promień od środka masy do osi
,
,
,
Prędkość kątowa ruchu precesyjnego jest proporcjonalna do momentu siły wywołującej precesję i odwrotnie proporcjonalna do krętu obracającego się układu.
12.OMÓW REZONANS SPINOWY:
Pole magnetyczne: -pole wytwarzane jest w skutek ładunków elektrycznych.Wszelki przepływ prądu elektrycznego powoduje powstanie pola magnetycznego.
Magnetyczny moment dipolowy:
,
,
-współczynnik magnetyczny
N=μxB
Składowa ixowa i igrekowa pola B=0
L=γLxB
Lx=AsinΩt Ly=AcosΩt ΩAcosΩt=BzγAcosΩt
Ω=γBz
B
Bx
pojawiają się zaburzenia cykliczne
Lx=Asinωt LyCcosωt Lx=Aωcosωt Ly=-Cωsinωt
Porównanie pochodnych:
Aωcosωt=γBzCcosωt
Aω=γBzC
-Cωsinωt=γLzBxsinωt-γAbz
-Cω2=γLzBxω-Ω2C