Przy zakończeniu znieczulenia zamykamy parownik, przepływomierz, odłącza się aparat, a rurkę zostawia w pacjencie, aż odzyska on odruchy kaszlu i połykania.

Dawki tlenu: ok. 1,5-2 l/min

W znieczuleniu saturacja tlenu nie może być niższa niż 95%.

APARAT DO ZNIECZULENIA

- znieczulenie chirurgiczne na nośniku jakim jest tlen medyczny

- reduktor - zmniejsza ciśnienie tlenu z butli 0,5 - 1 atmosfera

- rotametr, przepływomierz - ustawiamy przepływ 14l/min u konia i człowieka, 1,5-2l/min u małych zwierząt; na początku przepływ zwiększony

- parownik - tlen zbiera ciecze lotne np. izofluran, skala od 1-5 np. propofol wyższe stężenie, tiopental niższe tak by pacjent się wysycił

- zastawki kierunkowe

- worek oddechowy

- pochłaniacz - z wapnem sodowym wiążącym C02 i barwnikiem wskazującym wysycenie np. fioletowym lub po 8-12h pracy

- układ okrężny lub pojedynczy wąż

- ewentualnie przy aparacie może być: EKG, SP 0₂ czyli saturacja (jakie jest wysycenie tlenem powinno być 98-100%), poziom C0₂ kapnometr, ciśnienie tętnicze krwi skurczowe i rozkurczowe lub map czyli średnie, temperatura z przełyku

- filtr bakteryjny

- gdy nie ma dostępu do aparatu można użyć Pulsoksymetru (przyczepić na język) wskazuje saturację i tetno (alarm może być jak śluzówka wyschnie po atropinie, polać NaCl)

Pochłaniacz z granulkami (wapnem sodowanym)- pochłania dwutlenek węgla z wydychanego przez pacjenta powietrza; takie wapno powinno wymieniać się co 8-10-12 godzin

Parownik- tu transportowana jest część tlenu; znajdująca się ciecz lotna przekształca się w parę i dalej transportowana jest do pacjenta; każda ciecz ma swój parownik

Reduktor (reguluje ciśnienie tlenu z butli, aby nie było zbyt wysokie)

Przepływomierz- kontroluje przepływ tlenu do pacjenta

monitor do kontroli czynności życiowych (oddychanie, EKG itp.)

Respirator- odpowiada za oddychanie kontrolowane lub wymuszone

Worek oddechowy- w nim gromadzi się świeży tlen, ciecz lotna i dwutlenek węgla pacjenta (rezerwuar)

Butla z tlenem pod wysokim ciśnieniem

---