NORMA ADAPTACYJNA POPULACJI jest to mniej lub bardziej trwały kompleks zmienności genetycznych dostosowanych do środowiska
Właściwości gatunku są zapisane w genetycznej zmienności. Wszystkie cechy jakie muszą posiadać ludzie jako gatunek są zapisane w genetycznej zmienności. Geny te nie określają cech w ich wielkości, jedynie określają istnienie samych cech
Adaptacja jest to genetyczne przystosowanie puli genów do warunków środowiska zewnętrznego danego pokolenia. Zarówno norma i adaptacja dotyczą całej populacji
NORMA REAKCJI OSOBNIKA to mniej lub bardziej genetycznie zdeterminowany zakres możliwych reakcji fenotypowych uzewnętrzniających się w wyniku interakcji tego genotypu z czynnikami środowiska zewnętrznego
Z normy reakcji osobnika wynika że ADAPTABILNOŚĆ to proces zdolności przystosowawczej określonego osobnika na bazie określonego genotypu na drodze fizjologicznej do warunków środowiska zewnętrznego
Adaptabilność to własność i właściwość osobnika a nie populacji
FAZY rozwojowe są wspólne dla wszystkich osobników i genetycznie zdeterminowane. Faza rozwoju realizuje się zawsze niezależnie od siły działania czynników środowiska zewnętrznego. Faza rozwoju upodabnia osobniki do siebie
POZIOM ROZWOJU uzyskany przez osobnika w określonej fazie rozwoju tylko w części wynika z determinacji genetycznej. Poziom rozwoju kształtuje się poprzez czynniki kulturowe(środowiskowe)
Poziom rozwoju zapewnia zróżnicowanie fenotypowe, zapewnia indywidualność osobnikowi i jest właściwością osobnika a nie populacji. Poziom jest wynikiem indywidualnej normy reakcji natomiast faza rozwoju jest wynikiem powszechności rozwojowej
MODEL DETERMINACJI GENETYCZNEJ POLIGENICZNEJ CECHY ILOŚCIOWEJ
Cecha ilościowa to taka cecha, która podlega procesowi rozwoju w trakcie życia osobniczego i co najważniejsze w każdej ze swych faz rozwoju jest modyfikowana czyli kształtowana przez czynniki środowiska zewnętrznego
Determinacja poligeniczna oznacza tyle, że dowolna cecha X jest determinowana przez zespół genów ( a nie jeden gen) w najprostszym przypadku przez dwa geny
Wartość genotypowa to potencjał genotypu czyli suma kumulacji genów poligenicznych wraz z ich natężeniami zwanymi genami kumulatywnymi.
Wartość genotypowa: 1/16- PPQQ=20+10=30; 4/16-PpQQ,pPQQ,PPQq,PPqQ= 15+10=25;6/16-PpQq=10+10=20;4/16-ppQq=5+10=15; 1/16- ppqq=0+10=10
Poligeniczny model determinacji cechy ilościowej udowadnia w sposób przekonujący że zakres zmienności genetycznej jest ową NORMĄ ADAPTACYJNĄ dla populacji, w której zapisany jest "„porządek"” zdarzeń ontogenetycznych czyli kolejność faz rozwoju ontogenetycznego jako zjawisko powszechne obejmujące nas wszystkich.
Wynika z tego że struktura procesu rozwoju jest genetycznie zdeterminowana i na zasadzie procesu samoregulacji realizow. W każdym pokoleniu.
Osobnik (dziecko) z punktu widzenia swoich genów natury kumulatywnej jest w trakcie swego życia skazany na taką fazowość ontogenezy równocześnie mając możliwości ujawnienia swojej indywidualności fenotypowej w każdej z tych faz.
Takie wyposażenie genetyczne inne u każdego z nas to zbawienne współdziałanie tego genotypu ze środowiskiem pozwala zgodnie z definicją NORMY RAKCJI OSOBNIKA „wybrać” dowolny poziom rozwoju ze swojej normy reakcji jako odpowiedź danego genotypu na czynniki środowiska zewnętrznego. To zjawisko gwarantuje ujawnienie różnorodności fenotypowej czyli indywidualności osobniczej która w tym wypadku jest własnością i właściwością osobnika a nie populacji
Vp wariancja fenotypowa
VG genetyczna(addetywna)
VE środowiskowa
VI epistazy ( interakcji)
Vp= VG + VE;
Vp = VA + VD + VI + VEog + VEs
Składnik genetyczny- każdy allel określa pewne natężenie cechy jego wpływu na wielkość cechy ilościowej to efekt allela ponieważ w organizmach diploidalnych allele występują parami a cecha ilościowa jest determinowana przez wiele alleli to większość cech określa kodem genetycznym nazywa się WARTOŚCIĄ GENOTYPOWĄ. Wynika także z interakcji pomiędzy allelami tych samych locji jest to wówczas tzw dominacja albo dodatkowo z oddziaływaniem pomiędzy allelami różnych locji jest to wówczas epistaza albo interakcja
W najprostszym przypadku wartość genotypowa może być tylko wynikiem sumowania się efektów poszczególnych locji. Jest to wówczas tzw. Źródło zmienności addytywnej. Brak wtedy dominacji i epistazy. Warto wiedzieć że wariancja A (addytywna) wynika tylko z właściwości poszczególnych alleli. Natomiast wariancja D ( dominacji) o I ( interakcji) są dodatkowym wynikiem określającego kombinowania się ze sobą poszczególnych alleli niezależnie od efektów addytywnych
Czynniki środowiska zewnętrznego spełniające role czynników kształtujących organizm dzielą się na 2 grupy:
czynniki środowiska biogeograficznego czyli tzw. modyfikatory naturalne (wszystkie elementy świata ożywionego, naturalnego)czynniki materii nieożywionej, temperatury powietrza
czynniki natury społeczno- ekonomicznej czyli tzw, modyfikatory kulturowe ( oddziaływanie tych czynników jest ważnym miernikiem oceny stanu biologicznego rozwoju populacji należy: system społeczno-ekonomiczny, wielkość aglomeracji, wykształcenie, rodzice, nauczyciele, wiek matki ojca , najważniejszy żywieniowy.
VE - drugi składnik środowiskowy. Wyróżniamy dwie grupy czynników środowiskowych ze wzgl. Na pełnione role w życiu osobniczym danego organizmu
czynniki wspólne dla grupy osobników (np. w rodzinie) działają z podobnym natężeniem w podobnym kierunku przez cały okres ontogenezy progresywnej, taki rodzaj oddziaływania wyników nazywamy źródłem środowiskowej ogólnej VE og
to szczególnie krótkotrwałe i podlegające częstym zmianom uwarunkowane specyficznie działające w krótkim okresie czasu, naprzemiennie z różnym natężeniem w różnym kierunku i co najważniejsze na pojedynczego osobnika . takie źródło nazywamy źródłem zmienności środowiskowej specyficznejVEs
DZIEDZICZENIE MONOGENICZNE to takie gdzie jeden gen a właściwie allel przesądza o wartości fenotypowej tej cechy (nie zmienia się)może być:dominujące, recesywne, ograniczone płcią, sprzężone z płcią.
Regulacja neurohormonalna - sterowanie procesami rozwojowymi.
Za kontrolę, stymulowanie, regulowanie procesami rozwoju w tracie ontogenezy na bazie owej determinacji genetycznej i modyfikującej rolę czynników środowiska zewn. odpowiedzialny jest układ neurohormonalny (steruje reguluje procesy hormonalne)Układ neurohormonalny, działa na 3 poziomach:
I poziom - centralny układ nerwowy (podwzgórze)
narząd hormonalny
A - przysadka mózgowa zachodzi pomiędzy podwzgórzem i przysadką mózgowa i nazywa się układem podwzgórzowo przysadkowym i on steruje wszystkim procesami rozwojowymi czyli steruje rozdziałem hormonów w organizmie. Jest tzw. serwomechanizmem tego układu
II poziom - zachodzi między przysadką mózgową A a narzędziem hormonalnym B (wszystkie gruczoły wydzielania wewn.).Przysadka mózgowa wysyła informację w postaci jednego z hormonów tropowych do gruczołu wydzielania wewnętrznego, który pod wpływem tego hormonu tropowego wydziela swoiste hormony, które rozpoczynają
III poziom - działanie tego układu między gruczołem a tą częścia naszego organizmu która złożyła zapotrzebowanie na taki specyficzny hormon (komórka tkanka dowolny układ (organizm)
hormony hamujące podwzgórze
hormony uwalniające produkuje
W przysadce mózgowej produkowane są dwie grupy hormonów:
organotropowe -(ludzki hormon wzrostu)
HGH - ludzki hormon wzrostu, samototropina, tylko ten działa bezp. z przysadki na ustrój)
ACTH - adrenokortykotropowy
TSH - tyreotytowy
gonadotropowe
FSH - folikulotropowy
NH - lutreotropowy,luteinizujący
PRL - prolektyna (karmienie piersią)
Wszystkie znajdują się w układzie krwionośnym, pobudzają gruczoły wydzielania wewnętrznego do których należy: Tarczyca, przytarczyce, kora nadnerczy, rdzeń nadnerczy, gonady , trzustka, szyszynka, grasica. Produkują one swoiste dla siebie hormony i działają na takie procesy życiowe:przemianę materii, rozmnażanie, wzrost org.( różnicowanie struktur morfologicz i bioche.)dojrzewanie narządów, procesy odpornościowe, zdolnośc przystosow.
Sprzężenie zwrotne ujemne - kontrola wydzielanie hormonalnego polega na hierarchicznym podporządkowaniu i tzw. sprzężeniach zwrotnych ujemnych. Wydzielanie hormonów stymulujące ograniczone gruczoły do uwolnienia odpowiednich hormonów jest regulowane na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego, które polega na:
wzrost stężenia hormonów we krwi
hormonów tarczycy
hamuje wydzielanie odpowiednich hormonów przez przysadkę
VG
VE