Kupilem maliny
Cena Kup Teraz 14,00 zł za sztukę
Liczba kupionych sztuk 1
Cena Kup Teraz 5,99 zł za sztukę
Liczba kupionych sztuk 1
Cena Kup Teraz 4,99 zł za sztukę
Liczba kupionych sztuk 1
Krótko o malinach:.
Maliny są krzewami, których pędy żyją tylko dwa lata. W jednym roku wyrastają z szyjki korzeniowej lub korzeni tak zwane odrosty korzeniowe, a w drugim roku - pędy boczne zakończone kwiatostanami, które - po owocowaniu - zamierają Pędy jednoroczne długości 1,5-3 metrów są nagie lub pokryte kolcami. System korzeniowy malin sięga do 50 cm, lecz główna masa korzeni znajduje się na głębokości 10-30 cm. Maliny rozpoczynają wegetację bardzo wcześnie, zaś kwiaty rozwijają się późno. Maliny należą do roślin samopylnych, owocują jednak lepiej przy zapylaniu obcym pyłkiem, dlatego korzystniej jest zakładać plantacje składające się z kilku odmian. Owoce ? po dojrzeniu ? szybko tracą jędrność i opadają, co czyni zbiór kłopotliwym. Plantacja malin może dobrze owocować przez 10-12 lat
Polana
.:Historia odmiany:.
Odmiana wyhodowana w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Brzeznej. Pochodzi ze skrzyżowania odmian Heritage i Zeva Herbstrnte. Oceniana pod numerem selekcyjnym 81221. W 1991 r. została wpisana do rejestru odmian pod nazwą Polana.
.:Opis krzewu i owoców:.
Krzew:
Wydaje dużo wyrównanych średniej długości pędów, tworzy krzewy o wzniesionym pokroju. Młode pędy są zielone bez omszenia, z silnym nalotem woskowym. Kolce słabe haczykowate, barwy ciemnobrązowej lub szczątkowe w postaci ciemnozielonej plamki. Starsze pędy są szarobrązowe z silnym nalotem woskowym, ze zgrubieniami stanowiącymi szczątkowe kolce. Liście przeważnie trzylistkowe, lekko wygięte ku dołowi. Barwa liści starszych ciemnozielona, młodych jasnozielona. Górna powierzchnia liści gładka. Kwiatostany krótkie do średniej długości, z bardzo dużym potencjałem owocowania. Kwiatostany ukazują się dwukrotnie: na jednorocznych pędach już na początku lipca i ponownie w dolnej części tych samych pędów w następnym roku w terminie tradycyjnego okresu kwitnienia maliny.
Owoce:
Średniej wielkości, szeroko-stożkowe, intensywnie czerwone z połyskiem. Pestkowce średniej wielkości, ściśle przylegające do siebie, tworzą zwarty owoc. Miąższ aromatyczny i smaczny.
.:Dojrzewanie:.
Na tegorocznych pędach rozpoczyna się zazwyczaj na przełomie pierwszej i drugiej dekady sierpnia i trwa do pierwszej dekady listopada. W przyszłym roku owocowanie na dolnej części już dwuletniego pędu jest mniej obfite.
.:Zakładanie i pięlegnacja plantacji:.
Zakładanie plantacji maliny powtarzającej nie różni się zasadniczo od zakładania plantacji maliny owocującej na dwuletnich pędach.
Pielęgnacja plantacji różni się istotnie od pielęgnacji maliny tradycyjnej. Powodem tego jest inny charakter wzrostu oraz inny sposób cięcia i formowania. Nawożenie powinno być wykonywane w ten sposób, aby rośliny rozpoczęły wegetację możliwie wcześnie na wiosnę i rosły szybko. Celowe jest więc wczesne zastosowanie wolno działającego nawozu azotowego, np. mocznika. W późnym okresie, tj w maju i czerwcu, niezbędne jest dwu - trzykrotne zastosowanie łatwo dostępnego azotu, np. w formie saletry amonowej. Łączna dawka azotu powinna być o około 1/3 wyższa niż przy uprawie maliny tradycyjnej. Pozostałe nawozy należy stosować w takich samych dawkach, jak przy uprawie tradycyjnej, najlepiej na podstawie analizy gleby i liści.
.:Cięcie:.
Cięcie maliny owocującej wyłącznie na tegorocznych pędach ogranicza się do wycięcia przy ziemi i usunięcia z plantacji lub rozdrobnienia wszystkich pędów w okresie późnej jesieni lub na przedwiośniu. Niskie cięcie, tuż przy ziemi, stosuje się na bardzo młodej plantacji. Skutkiem jest wyrastanie większej liczby pędów. Na starszej plantacji celowe może być wyższe cięcie, do 20 cm nad powierzchnią gruntu. Wyrasta wtedy mniej pędów, ale są one silniejsze. Jeżeli malina użytkowana jest jako powtarzająca, to po pierwszym owocowaniu należy usunąć zaschnięte wierzchołki pędów. Zbiór owoców podlega podobnym zasadom jak w przypadku maliny tradycyjnej. Jest on jednak bardzo rozciągnięty w czasie, ponieważ trwa około trzy i pół miesiąca. W związku z wolnostojącym sposobem prowadzenia roślin i mniej skoncentrowanym w czasie plonowaniem, należy liczyć się z mniejszą wydajnością zbioru. Średnia wydajność wynosi około 2 kg na godzinę.
.:Ochrona:.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami przy owocowaniu wyłącznie na tegorocznych pędach jest uproszczona. W związku z późnym kwitnieniem, nie występuje kistnik malinowiec i kwieciak malinowiec, a wyrastające pędy nie są porażone przez pryszczarki. Są też w małym stopniu porażone przez grzyby powodujące zamieranie pędów. Na plantacjach towarowych, problemem pozostaje zapobieganie gniciu owoców. Do początku zbiorów, zachowując okres karencji, wykonuje się opryskiwania jak na plantacji maliny tradycyjnej. W okresie zbiorów, możliwe będzie wykonywanie zabiegów ochrony owoców przed gniciem preparatem o krótkim okresie karencji - Teldor 500 SC - 1,5 l/ha.
.:Sposób prowadzenia:.
Sposób prowadzenia maliny owocującej na tegorocznych pędach związany jest z siłą wzrostu odmiany. Odmiany o słabszym wzroście jak Polana, mogą być prowadzone jako wolnostojące w rzędach o miąższości 0,5 m. Niekiedy stosuje się pasy szerokości około 1,0 m, z których usuwane są ręcznie słabe odrosty korzeniowe. rząd wolnostojący Maliny powtarzające nadają się znakomicie do sterowanej uprawy pod osłonami w gruncie lub w pojemnikach. Na przykład, w roślinie pozostawia się po dwa pędy najpierw ubiegłoroczne, a następnie najwcześniej wyrastające i kolejno, wyrastające w późniejszym okresie. W rezultacie, z tej samej rośliny można zbierać owoce przez pół roku lub dłużej. Owoce maliny z takich upraw, w opakowaniach zbiorczych z innymi sezonowymi owocami, mogą stanowić atrakcyjną ofertę na rynku owoców deserowych. Celowa może być też uprawa przemienna maliny owocującej na dwuletnich pędach i owocującej na pędach tegorocznych. Na przykład, nad dwoma rzędami maliny pierwszego typu od wczesnej wiosny może być rozłożony tunel foliowy dla przyspieszenia dojrzewania, a w późniejszym okresie przestawia się go nad dwa kolejne rzędy maliny drugiego typu. Owoce maliny uprawnej pod osłonami mają wydłużoną trwałość pozbiorczą, co jest bardzo istotne w obrocie handlowym owocami deserowymi.
.:Przydatność odmiany:.
Odmiana nadaje się do prowadzenia w formie wolnostojącej . Oprócz pokroju roślin, szczególnie cennymi cechami jest wczesność dojrzewania owoców na jedorocznych pędach oraz bardzo duża plenność . Zalecana do uprawy wyłącznie na późnoletni i jesienny zbiór z usuwaniem pędów przed zimą . Odmiana przydatna jest głównie do uprawy amatorskiej oraz towarowej do bezpośredniego spożycia owoców. Wartość przetwórcza owoców nie jest jeszcze w pełni oceniona, lecz pierwsze próby wskazują na wszechstronna użytkowość owoców.
Malona Polana
Malina Polana została wyhodowana w Sadowniczym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Brzeznej. W 1991 r. została wpisana do rejestru pod nazwą "Polana". Jest jedną z pierwszych odmian powtarzających owocowanie.
Pierwsze owocowanie na pędach ubiegłorocznych na przełomie czerwca i lipca - niezbyt obfite, owoce są mniejsze niż z pędów tegorocznych. Drugie w połowie sierpnia na młodych pędach - trwa około 3,5 miesiąca. Na roślinie są jednocześnie owoce w pełni dojrzałe, dojrzewające i kwitnące kwiaty.
Pędy proste, wzniesione lekko omszone. Liście złożone - trójlistkowe - młode jasnozielone, starsze ciemniejsze. Spód liścia jaśniejszy. Kwitnie na początku lipca.
Owoce na pędach jednorocznych będą większe i plon wyższy jeżeli zrezygnujemy z owocowania na pędach z ubiegłego roku. Odmiana jest bardzo plenna. Termin owocowania na pędach jednorocznych powoduje, że owoce są wolne od kistnika i kwieciaka. Zbiory trwają do końca października - czasem jeszcze na początku listopada. Owoce są duże, aromatyczne i słodkie.
Stanowisko i wymagania glebowe
Stanowisko słoneczne, gleby średnio żyzne.
Pielęgnacja
Ze względu na średni wzrost, nie wymaga podpór. W końcu października lub wczesną wiosną należy wyciąć pędy dość nisko przy ziemi. Powoduje to wzrost większej ilości pędów. Jeżeli przytniemy je nieco wyżej, wyrośnie ich mniej, ale będą silniejsze. Wczesną wiosną należy je przynajmniej dwukrotnie nawozić. Ja robię to tylko jeden raz, rozkładam obornik i staram się go przemieszać z górną warstwą gleby przy pomocy motyki. Przykrywam je później włókniną, żeby przyspieszyć wzrost młodych pędów. Moje maliny posadzone są na pasie o szerokości 0,70 cm. Wysokość pędów dochodzi do 1 m, nie wykładają się. Jako ogranicznik niedopuszczający do rozrastania się wszerz zastosowałam starą wykładzinę podłogową, którą wkopałam na głębokość 0,80 cm.
Mrozoodporność
Całkowicie mrozoodporna.
Problemy
Brak. Odmiana "Polana" jest odporna na choroby.
Inne
Świetnie zachowuje walory smakowe po zamrożeniu. Nadaje się na soki, galaretki, konfitury i wina.
Malina Poranna Rosa
Tubus idaeus
Odmiana odporna na szkodniki i choroby. Dość silnie rosnąca, pędy z dużymi kolcami. Owocuje we wrześniu na pędach tegorocznych i powtarza owocowanie w lipcu na pędach dwuletnich następnego roku. Owoce żółte, kuliste, zwarte i smaczne. Doskonała jako owoc deserowy, na przetwory, na soki, oraz do mrożenia.
Stanowisko i wymagania glebowe
Stanowisko słoneczne, gleby średnio żyzne.
Pielęgnacja
Po posadzeniu należy przyciąć nad trzecim oczkiem.
Mrozoodporność
Może wymarzać na terenach wschodniej Polski.
Problemy
Brak
Inne
Świetnie zachowuje walory smakowe po zamrożeniu.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ogolne o malinach
.:Technika sadzenia malin:.
Rzędy malin wytycza się za pomocą sznura i palików. Następnie należy wykopać dołki głębokości około 15 cm i umieścić w nich sadzonki na tej samej głębokości, na jakiej rosły w szkółce. Po zakończeniu sadzenia zaleca się przycinanie sadzonek tuż nad ziemią i palenie pędów usuniętych aby zapobiec porażeniu plantacji przez zamieranie pędów malin. Nowe pędy wybijają wiosną z szyjki korzeniowej. Podobnie jak maliny czerwone sadzimy również maliny czarne i jeżyny, z tym że te ostatnie przycinamy około 20 cm nad ziemią.
.:Sposoby prowadzenia malin:.
Najczęściej stosowanym systemem prowadzenia malin jest obecnie ich uprawa szpalerowa przy drutach. Odległość między rzędami w nowoczesnej szpalerowej uprawie powinna wynosić od 2,5 - 3 m. Druty mocuje się najczęściej na dwóch poziomach do słupków betonowych lub drewnianych. Na niższym poziomie umieszcza się równolegle dwa druty, jeden po jednej, drugi po drugiej stronie słupka. Malin nie przywiązuje się, tylko wsuwamy między druty, co bardzo zmniejsza nakłady pracy. Do wyższego drutu przywiązuje się pędy sznurkiem, jeden pęd od drugiego mniej więcej co 5 cm. W uprawie jeżyn należy rozmieścić drut na trzech poziomach i przywiązać pęd do drutu położonego najniżej. Jesienią nie będą one zbyt sztywne, będzie je można łatwiej położyć na ziemi celem przykrycia przed mrozem. Na drugi rok przywiązuje się drugoroczne pędy jeden do jednego, drugi do drugiego drutu, a 20-30 cm ponad górnym drutem przycina się je, aby się lepiej rozgałęziały i rozwinęły więcej pąków kwiatowych.
.:Sadzenie malin:.
Rośliny najlepiej jest sadzić jesienią, w końcu października lub na początku listopada. Korzenie zdążą wówczas jeszcze zregenerować i rozrosnąć się przed zimą, przed spadkiem temperatury ziemi poniżej 4o C. Sadzenie wiosenne daje gorsze rezultaty, ponieważ często na wilgotnych glebach albo z powodu nawału prac wiosennych zostaje wykonane za późno. Malinę czarną i jeżynę sadzi się najczęściej jesienią. Malina lepiej plonuje jeżeli posadzona zostanie przy drutach. Przy sadzeniu nie należy wyłamywać pąków u podstawy krzewu, gdyż od rozwoju tych pąków zależy dalszy wzrost rośliny.
.:Wiosenne cięcie malin owocujących:.
Krzewy malin mają tendencję do rozrastania się i łączenia w jeden gęsty i szeroki żywopłot, do czego nie należy dopuszczać. Odrębność krzewów uzyskuje się usuwając odrosty korzeniowe. Wiosną należy wykonać przegląd pędów wyrosłych w ubiegłym roku, powinno ich pozostać od 8 do 12. Jeżeli jest więcej to wycina się najsłabsze. W ciągu okresu wegetacyjnego ze starej karpy i korzeni wyrastają nowe pędy. W każdym krzewie należy zostawić 10 najsilniejszych i najzdrowszych pędów, resztę wycina się zanim osiągną wysokość 15 cm. Utrzymując plantację złożoną z odrębnych krzewów nie tylko nie spowoduje się zmniejszenia plonu, lecz przeciwnie, zwiększy się go ponieważ silne pędy owocują obficiej, a dodatkowo lepiej ochronić jest przed chorobami grzybowymi.
.:Cięcie krzewów malin po zbiorze owoców:.
Należy wycinać przy ziemi i palić stare, dwuletnie pędy. Pozbywamy się w ten sposób ewentualnych źródeł zakażenia patogenami. Powinno się to robić nawet na tych plantacjach gdzie nie ma objawów chorobowych zamierania pędów malin. Można pozostawić wycięte pędy aż do września. Zaschną one do tego czasu i zaczną się kruszyć. W tym stanie znacznie łatwiej jest je wybrać i wyrzucić niż latem. Latem zarodniki grzybów rozprzestrzeniają się słabo, dlatego też można stare pędy pozostawić do jesieni, kiedy ich wyrzucenie zajmie mniej czasu.
.:Cięcie i podwiązywanie tegorocznych pędów malin:.
Pędy te będą owocowały w przyszłym roku. Jeżeli malinę prowadzimy przy drutach pędy te do nich należy przywiązywać (5 cm jeden od drugiego). Skracanie wykonuje się tylko wtedy gdy pędy są wyższe niż 180 cm ( skracanie zmniejsza plon). Maliny prowadzone bez drutów należy przyciąć na wysokości około 120 cm gdyż inaczej pokładałyby się na ziemi. Zmniejsza to jednak przyszłoroczny plon owoców. Po zbiorze owoców jeżyny u odmian o wzroście wyprostowanym, można również wykonać cięcie. Wykonuje się je pod koniec sierpnia. Technika cięcia jest podobna jak w przypadku malin.
.:Odchwaszczanie plantacji malin:.
Odchwaszczanie malin jest najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym. Szerokie międzyrzędzia łatwo jest odchwaścić mechanicznie odpowiednimi narzędziami, rzędy trzeba odchwaścić ręcznie lub za pomocą herbicydów, które w malinach łatwiej zastosować niż np. na plantacji truskawek, ponieważ zabieg przeprowadza się przed wznowieniem wegetacji przez rośliny albo późną jesienią. Najlepszym sposobem utrzymania gleby na całej plantacji malin jest jednak bezwzględnie ugór herbicydowy. Daje on lepsze rezultaty, ponieważ pozwala na rozrastanie się korzeni roślin w powierzchniowej, najbardziej żyznej warstwie gleby. Rośliny w pierwszym roku po posadzeniu są bardzo wrażliwe, stosować się więc powinno niższe dawki herbicydów. Z polecanych herbicydów można tu wymienić: Gesatop i Gesaprim.
.:Zabiegi pielęgnacyjne na plantacji malin:.
Po wycięciu pędów malin należy sprawdzić i w miarę konieczności naprawić rusztowanie. Nie powinno się odkładać tego na miesiące zimowe. Podczas mrozu trudniej jest wbijać paliki, a uszkodzone rusztowania zaburza uczucia estetyczne naszych ewentualnych gości. Po naprawieniu rusztowania podwiązuje się pędy jednoroczne. Pozostawia się przy tym na jednej roślinie tylko po 4 - 6 najsilniejszych pędów. Na razie pędów nie należy skracać. Umieszcza się je równomiernie na rusztowaniu.
.:Nawożenie plantacji malin:.
Przed założeniem plantacji malin należy zastosować głęboką orkę co umożliwi wprowadzenie w sąsiedztwo korzeni obornika, potasu, fosforu i magnezu. Zalecana dawka to 400-600 kg obornika, 1500-3000 g potasu, 1000-2000 g magnezu, 2000-3000 g fosforu na 100 m2, jeśli gleba jest kwaśna należy ją zwapnować. W dalszych latach maliny mają zwiększone zapotrzebowanie na azot, dawka tego pierwiastka powinna wynosić około 600-1000 g N na 100 m2. Okres użytkowania plantacji malin wynosi około 10 lat, należy ją corocznie nawozić potasem w dawce około 800-1200 g czystego składnika na 100 m2. Zaopatrzenie w potas jest bardzo ważne, jego niedobory powodują spadek wysokości plonu. Bardzo często nawet na dobrze prowadzonych plantacjach malin stwierdzono wyraźne objawy niedostatku magnezu, a w związku z tym również zmniejszenie się plonów. Najczęściej gleby, na których występują braki magnezu są kwaśne. Należy zwapnować ją wapnem dolomitowym, nie doprowadzając jednak do odczynu obojętnego na który maliny reagują chlorozą.
.:Nawadnianie malin:.
Nie ulega wątpliwości że poprzez nawadnianie malin można podnieść ich poziom plonowania. Właściwe nawadnianie jest bardzo pożądane w dalszych latach prowadzenia plantacji, zwłaszcza w rejonach gdzie rocznie opady atmosferyczne wynoszą mniej niż 700 mm rocznie, a gleby są lekkie. Na plantacjach malin zaleca się nawadnianie kropelkowe ponieważ wymaga mniejszych niż deszczownia nakładów inwestycyjnych i zużywa znacznie mniejsze ilości wody, albo deszczownie podkoronowe, ponieważ jest ono mniej zawodne w działaniu.
.:Ochrona malin przed kistnikiem malinowcem:.
Opis: Chrząszcze zimują w glebie, a wiosną żerują na liściach wygryzając wzdłuż nerwów wąskie szczeliny. W pąkach kwiatowych niszczą pręciki i nektarniki. Samica składa jaja na dnie kwiatowym. Larwy żywią się dnem kwiatowym i owockami. W czasie dojrzewania owoców larwa opuszcza owoc i kryje się w glebie, gdzie ulega przepoczwarczeniu. Zapobieganie i zwalczanie: Opryski przeciwko temu szkodnikowi należy wykonać w okresie rozluźniania się pąków kwiatowych używając środków: Owadofos pł 540 EC, Decis 2,5 EC, Zolone 35 EC, Bulldock 025 EC, Karate 25 WG.
.:Ochrona malin przed kwieciakiem malinowcem:.
Opis: Szkodnik jest czarnym chrząszczem zimującym w resztkach roślin lub w wierzchniej warstwie gleby. Wiosną samica składa przeciętnie 60 jaj, po jednym w pąku kwiatowym. Po złożeniu jaj samica podcina szypułkę kwiatową, wskutek czego pąk nie rozwija się, więdnie i opada. Szkodnik rozwija się w opadłym pąku i na początku lipca pojawiają się dorosłe chrząszcze, które żerują na liściach nie wyrządzając już większych szkód. Największa jego szkodliwość polega na tym, że niszczy on wierzchołkowe kwiaty, z których powstałyby najwcześniejsze, a więc najcenniejsze owoce. Zapobieganie i zwalczanie: W celu zwalczenia kwieciaka wykonuje się zabiegi na 10 - 14 dni przed kwitnieniem przy użyciu jednego z następujących preparatów Zolone 35 EC, Owadofos pł. 540 EC , Trebon 10 EC, Decis 2,5 EC, Danitol 10 EC.
.:Zwalczanie przeziernika malinowca w uprawie malin:.
Opis: Samica motyla składa jaja w końcu sierpnia i we wrześniu na dolnych odcinkach pędów malin lub na ziemi w ich pobliżu. Młode gąsienice żerują na powierzchni pędów, potem wgryzają się do ich wnętrza i drążą korytarze w kierunku karpy korzeniowej. Porażone pędy rosną i owocują słabiej, łatwo wyłamują się na wietrze. Na dolnych odcinkach pędów widać zrakowaciałe nabrzmienia. Zapobieganie i zwalczanie: Opryski krzewów maliny przeprowadza się po zbiorze wszystkich owoców, a zabieg ewentualnie można powtórzyć po dwóch tygodniach przy użyciu następujących środków: Owadofos pł. 540 EC, Basudin 25 EC, Sumithion 500 SC, Nurelle D 550 EC.
.:Zapobieganie występowaniu i zwalczanie choroby: zamierania pędów malin:.
Opis: Jest to najgroźniejsza choroba maliny. Zakażeniu ulegają już pędy w pierwszym roku rozwoju. Pojawiają się na nich zwłaszcza na dolnej części, podłużne plamy, czasami brunatne z wyraźnym fioletowym odcieniem lub jasnobrunatne, na których pojawiają się płaskie czarne tarczki. W końcu lata i jesienią kora pęka i łuszczy się, ale zamiera tylko skórka. Dopiero w końcu maja dwuletnie pędy ulegają silnemu osłabieniu, wskutek czego wydają bardzo mało owoców. Wiele pędów zamiera. Zapobieganie i zwalczanie: Metody agrotechniczne mają większe znaczenie w zwalczaniu tej choroby niż chemiczne. Należy usuwać źródła infekcji, wycinając tuż przy ziemi i paląc pędy dwuletnie po zakończonym owocowaniu. Trzeba zapewnić krzewom luźny pokrój, a jeszcze lepiej rozpinać pędy na drutach. Ochrona chemiczna malin zaczyna się od opryskania roślin Krezotolem lub Nitrosanem tuż przed pękaniem pąków. Po dorośnięciu pąków co 10 dni opryskuje się Euparenem, Ronilanem, Rowralem. Opryskuje się również jednym z tych preparatów na początku, w pełni i przy końcu kwitnienia. Po zbiorze owoców w przypadku silnego wystąpienia choroby trzeba zastosować dwa opryskiwania w odstępie dwutygodniowym. Ważne jest również zwalczanie pryszczarka namaliniaka łodygowego, gdyż przez uszkodzone miejsca łatwiej zachodzi infekcja.
1