Jan Kazimierz (ur. 1609, zm. 1672), syn Zygmunta III Wazy z drugiego małżeństwa z Konstancją Habsburżanką, król polski w latach 1648 - 68. Jego panowanie było trudnym dla Rzeczypospolitej okresem. Gdy obejmował tron, trwała wojna na Ukrainie, której nie zakończyło nawet świetne zwycięstwo króla pod Beresteczkiem (1651 r.). W 1654 r. wybuchła też nowa wojna z Rosją. W 1655 r. król szwedzki, Karol Gustaw, wkroczył w granice Polski korzystając z poparcia lub biernej postawy znacznej części magnatów i szlachty, niezadowolonej z dotychczasowej polityki Jana Kazimierza. Król schronił się na Śląsku. Stopniowo jednak w kraju zaczął narastać opór przeciwko Szwedom. Jan Kazimierz powrócił w 1656 r., stanął na czele walki, wykazując się doświadczeniem i zdolnościami jako dowódca. Działania wojenne przeciw Szwedom i ich sprzymierzeńcom, a później wznowiona wojna z Rosją ciągnęła się aż po lata sześćdziesiąte. Przyniosło to ogromne spustoszenie kraju i upadek gospodarczy. Próba zaprowadzenia reform ustrojowych zakończyła się niepowodzeniem i doprowadziła nawet do wojny domowej ( 1665 r.). Zniechęcony tym król w 1668 r. ustąpił z tronu i wyjechał do Francji, gdzie zmarł po otrzymaniu wiadomości o zajęciu przez Turków Kamieńca Podolskiego.