ZAGRYWKA DOLNA2 DOC


TEMAT: Doskonalenie zagrywki tenisowej i dolnej Maciej Skoczylas

Korekta typowych błędów M1

Zagrywka dolna

Zagrywający ustawia się przodem do siatki, nogi rozstawione na szerokość bioder, przy czym noga przeciwna do ręki zagrywającej wysunięta do przodu. Tułów i barki w położeniu równoległym lub nieco skośnym względem siatki. Ciężar ciała spoczywa równomiernie na obydwu nogach nieznacznie ugiętych w stawach kolanowych. Piłkę podtrzymuje od dołu ręka przeciwna do zagrywającej w płaszczyźnie ręki uderzającej.

Ręka uderzająca będąc w supinacji początkowo zwisa blisko ciała, przy czym palce dłoni są złączone i nieco ugięte. W momencie podrzutu piłki następuje zamach ramienia zagrywającego do tyłu i zwiększenie ugięcia w stawach kończyn dolnych. Wahadłowy powrót ramienia, któremu towarzyszy wyprostna praca nóg, napotyka dłonią na swojej drodze piłkę i uderzając ją nadaje jej kierunek lotu. Piłka uderzona' od spodu leci wysokim łukiem i z niedużą szybkością. Kierunek lotu piłki nadawany jest często minimalnym ruchem w stawie nadgarstkowym.

Zagrywka tenisowa

Pozycją wyjściową do wykonania zagrywki tenisowej jest ustawienie przodem do siatki w postawie rozkroczno-wykrocznej. Noga zakroczna odpowiada ręce zagrywającej. Ciężar ciała spoczywa równomiernie na obu kończynach dolnych. Kończyny dolne w nieznacznym stopniu ugięte w stawach kolanowych. Kończyny górne opuszczone w dół trzymają piłkę z przodu przed tułowiem. Z tak przyjętej pozycji wyjściowej przechodzimy do wykonania podrzutu piłki. W celu dokładniejszego wykonania podrzutu piłki wykonujemy go obydwiema rękami. Podrzut powinien być wykonany tak, aby uderzenie opadającej piłki nastąpiło nad barkiem po stronie ręki uderzającej. Moment uderzenia powinien nastąpić w najwyższym punkcie zasięgu kończyny górnej, przy pełnym wyproście tułowia. Równocześnie z podrzutem piłki wykonujemy górą zamach ręki uderzającej w tył wraz z wygięciem tułowia w tył. Ciężar ciała przenosimy na nogę zakroczną. Ręka uderzająca jest zgięta w stawie łokciowym, palce zwarte, ale- usztywnione, nadgarstek rozluźniony . Z tak przyjętej postawy rozpoczyna się właściwy zamach do uderzenia. Uderzenie następuje przez wyprost tułowia z zapoczątkowaniem skłonu w przód. Tułów pociąga za sobą rękę uderzającą, która w momencie uderzenia piłki winna być wyprostowana w stawie łokciowym. Ciężar ciała przenosi się z nogi zakrocznej na wykroczną. Piłkę uderzamy całą dłonią o palcach luźno zwartych tak, aby nasada dłoni miała kontakt nieco powyżej osi poziomej.

Zagrywka tenisowa może być wykonana po uprzednim dojściu lub wyskoku. Wówczas piłkę

podrzucamy tak, aby po dojściu lub wyskoku moment uderzenia nastąpił wyprostowanym

ramieniem nad lub nieco przed zagrywającym. Istotnym jest nadanie piłce rotacji wstępnej, która zostanie powiększona zamachową pracą ramienia podczas kontaktu z piłką. Nadanie piłce rotacji w czasie lotu w znacznym stopniu może utrudnić przeciwnikowi przyjęcie jej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Doskonalenie zagrywki tenisowej DOC
P S Nauka zagrywki górnej doc
Doskonalimy zagrywkę dolną doc
Nauka zagrywki dolnej doc
SIATKA dosk zagrywki dolnej doc
Nauka zagrywki dolnej1 doc
Nauka zagrywki górnejok doc
siatkówka doskonalenie zagrywki tenisowej doc
Doskonalenie zagrywki tenisowej doc
N zagrywki tenisowej doc
Siatkówka(zagrywka, odbiór) doc
Doskonalenie odbioru zagrywki doc
Doskonalenie techniki zagrywki piłki siatkowej sposobem górnym doc
nauka zagrywki sposobem górnym doc
D zagrywki sposobem gornym doc
Kopia ZAGRYWKA DOLNA FRONTALNA doc
SIATKA nauka zagrywka sposobem dolnym doc
Doskonalenie zagrywki rórnej i dolnej doc

więcej podobnych podstron