Etologia - Sadowisk 3:
Etologia środowiska życia - optymalne warunki:
Środowisko jest dla zwierzęcia: zasobnikiem materiału energetycznego i budulcowego, źródłem doznań, kanałem łączności i biorcą skutków zachowania, obszarem zapewniającym odpowiednie warunki bytowania, indywidualne więzi psychiczne ze swym otoczeniem.
Optimum ekologiczne - optymalne wartości czynników środowiska: oświetlenie, temperatura, wilgotność powietrza, zwięzłość gleby, ciśnienie hydrostatyczne wody, stężenie tlenu w wodzie, zasolenie podłoża lub wody, kwasowość.
Gatunki kosmopolityczne - szeroki przedział wartości tolerowanych, p.w.,
Przeciwne: światło-, cieniolubne, ciepło-, zimnolubne, halofilne - grunty solne.
Filopatryczność - przywiązanie do miejsca, w którym się urodziło zwierze.
Preferendum ekologiczne - miejsce gdzie zwierze najlepiej się czuje: fotyczne, termiczne, wilgotnościowe.
Kinezy - u bezkręgowców przypadkowo obrany kierunek ruchu, który zbliża zwierzę do optymalnych warunków, zmienna prędkość posuwania prowadzi go do preferendum.
Klinokineza - zmiana ruchu, częstsze ruchy w strefie preferowanej.
Ujemna elazja - ruch zorientowany przez ujemną taksję - od bodźca.
Systemat przestrzenno-czasowy:
Strefa życiowa zwierzęcia - obszar, w którym zwierzę poruszało się w ciągu całego życia, także przypadkowo.
Strefa mieszkalna - część życiowej, osobnik dłuższy czas w roku stale przebywa i spełnia większość swoich funkcji życiowych.
Siedlisko/habitat - zajmowany teren przez 1go osobnika.
Stanowisko - obszar zamieszkały przez grupę osobników, z tego samego gatunku - populację.
System przestrzenno-czasowy - sieć miejsc w terenie, w których dany osobnik w określonym czasie wykonuje określone czynności, przestrzenno-czasowy system Kola.
Stretotypia ruchowa - częsta choroba ogrodów zoologicznych - za mało przestrzeni dla zwierząt.
Przemieszczenia i wędrówki zwierząt:
Popęd migracyjny - kieruje okresowymi przelotami i wędrówkami, uruchamiany przez hormony i sterowany przez cykliczne zamiany warunków zewnętrznych - oświetlenia, temperatury, niepokój migracyjny.
Orientowanie się zwierząt w terenie:
Pierwszorzędowa - oparta na stosunkowo prostych reakcjach - tropimy, taksje, zachowanie się korekcyjne.
Drugorzędowa - umożliwia zwierzętom podobnie jak ludziom odnalezienie drogi powrotnej do mieszkania czy obszaru, z którym osobnik jest związany.