Litera	Nazwa			Wymowa		Transliteracja
		Grecka (klasyczna)	Łacińska	Polska	Starożytna		Nowogrecka
Α α	ἄλφα (wym. alpha)	alpha (wym. alfa)	alfa	[a] [aː]	[a]	a
Β β ϐ	βῆτα (wym. beta)	bēta	beta	[b]	[v]	b
Γ γ	γάμμα (wym. gamma)	gamma	gamma	[ɡ]	[ʝ] przed [e̞] lub [i]; w innych wypadkach [ɣ]	g
Δ δ	δέλτα (wym. delta)	delta	delta	[d]	[ð]	d'
Ε ε ϵ ϶	ἒ ψιλόν (wym. e psilon)	epsīlon	epsilon	[e]	[e̞]	e
Ζ ζ	ζῆτα (wym. dzeta)	dzeta (wym. dzeta lub zeta)	dzeta	[zd] albo [ʣ], później [zː]	[z]	z
Η η	ἦτα (wym. eta)	ēta	eta	[ɛː]	[i]	e, ē
Θ θ ϴ ϑ	θῆτα (wym. theta)	thēta (wym. teta)	theta	[tʰ]	[θ]	th
Ι ι	ἰῶτα (wym. iota)	iōta	jota	[i]] [iː]	[i], [j]	i
Κ κ ϰ ϗ	κάππα (wym. kappa)	kappa	kappa	[k]	[c] przed [e̞] lub [i]; w innych wypadkach [k]	k
Λ λ	λάμβδα (wym. lambda), λάβδα (wym. labda)	lambda	lambda	[l]	[l]	l
Μ μ	μῦ (wym. my)	my (wym. mi)	my	[m]	[m]	m
Ν ν	νῦ (wym. ny)	ny (wym. ni)	ny	[n]	[n]	n
Ξ ξ	ξῦ (wym. ksy), ξῖ (wym. ksi), ξεῖ (wym. ksej)	xy (wym. ksi), xi	ksi	[ks]	[ks]	ks, x
Ο ο	ὂ μικρόν (wym. o mikron)	omicron (wym. omikron)	omikron	[o]	[o̞]	o
Π π ϖ	πῖ (wym. pi), πεῖ (wym. pej)	pi	pi	[p]	[p]	p
Ρ ρ ϱ	ῥῶ (wym. rho)	rho (wym. ro)	rho	[r], [r̥]	[r]	r, rh
Σ σ Ϲ ϲ Ͻ ͻ ς	σίγμα, σῖγμα (wym. sigma)	sigma	sigma	[s]	[s]	s
Τ τ	ταῦ (wym. tau)	tau	tau	[t]	[t]	t
Υ ϒ υ	ὖ ψιλόν, ὒ ψιλόν (wym. y psilon)	ypsīlon (wym. ipsilon)	ipsylon	[u] [uː], później [y] [yː]	[i]	y
Φ φ ϕ	φῖ(wym. phi), φεῖ (wym. phej)	phi (wym. fi)	phi	[pʰ]	[f]	ph
Χ χ	χῖ (wym. khi), χεῖ (wym. khej)	chi	chi	[kʰ]	[ç] przed [e̞] lub [i]; w innych wypadkach [x]	kh
Ψ ψ	ψῖ (wym. psi), ψεῖ (wym. psej)	psi	psi	[ps]	[ps]	ps
Ω ω	ὦ μέγα (wym. o mega)	oměga	omega	[ɔː]	[o̞]	o, ō

Postać rozszerzona

Kolejność liter wraz z ich odmianami w rozszerzonym alfabecie greckim jest następująca:

p • d • e

Alfabet grecki

Α α • Β β • Γ γ • Δ δ • Ε ε • Ϝ ϝ • Ϛ ϛ • Ζ ζ • Η η • Ͱ ͱ • Θ θ • Ι ι • J ȷ • Κ κ • Λ λ • Μ μ • Ν ν • Ξ ξ • Ο ο • Π π • Ϻ ϻ • Ϸ ϸ • Ϙ ϙ • Ρ ρ • Σ σ • Τ τ • Υ υ • Φ φ • Χ χ • Ψ ψ • Ω ω • Ͳ ͳ

 

Pozostałe litery greckie

Pewne litery występowały w piśmie greckim tylko w okresach archaicznym, średniowiecznym, w niektórych dialektach lub do zapisu cyfr (digamma, stigma, heta, jot, san, szo, koppa i sampi). Litera szo została dodana do alfabetu greckiego w celu zapisu języka baktryjskiego, podczas gdy ligatura stigma stanowiła połączenie sigmy i tau.

Litera	Nazwa	Wymowa	Odpowiednik literowy z alfabetu fenickiego	transliteracja
	digamma	[w]	wāw	w
	stigma	[st]		st
	heta	[h]	ḥēth	h
	jot	[j]	yōdh	j
	san	[s]	ṣādē	s
	szo	[ʃ]	ṣādē	sh
	koppa	[q]	qōph	q
	sampi	[sː], [ks], [ts]	ṣādē	ss

---