AKADEMIA TECHNICZNO ROLNICZA W BYDGOSZCZY
KATEDRA GEOTECHNIKI
Ćwiczenia terenowe z mechaniki gruntów i fundamentowania.
Wykonali :
PIOTR ŚMIŁOWSKI
SEBASTIAN LESZCZYŃSKI
MARCIN HERNACKI
PAWEŁ NALEWALSKI
1.Wstęp.
1.1.Podstawa opracowania.
Podstawę opracowania stanowi temat praktyki geotechnicznej , wykonywanej przez studentów trzeciego roku Wydziału Budownictwa ATR w Bydgoszczy , zlecony przez Katedrę Geotechniki ATR .
1.2.Przedmiot opracowania.
Przedmiotem opracowania jest pobranie i badanie cech fizycznych gruntu na terenie kopalni iłów znajdującej się między ulicami Rejewskiego a Akademicką w Bydgoszczy.
1.3.Cel i zakres opracowania.
Pobranie i przebadanie próbek gruntu wykonano w ramach pomocy dyplomantom.
2.Lokalizacja i opis terenu badań .
Badany obszar znajduje się w miejscowości Bydgoszcz na terenie kopalni iłów między ulicami Rejewskiego a Akademicką .
W trakcie wykonywania badań polowych nie stwierdzono występowania żadnych instalacji w podłożu budowlanym .
3.Zakres wykonywanych badań .
3.1.Prace polowe .
Prace polowe zostały wykonane w miesiącach kwiecień - maj 1999 roku .
Zakres prac polowych obejmował pobranie czterdziestu czterech próbek NNS i NW (przy pomocy łopatek) przeznaczonych do badań laboratoryjnych oraz badań makroskopowych . Badania makroskopowe obejmowały: określenie rodzaju gruntu, stanu gruntu oraz jego barwy .
a) Głębokości pobieranych próbek.
Ił barwy czarnej pobierany był z głębokości 10 m.
Ił barwy brązowej pobierany był z głębokości 12 m.
Ił barwy siwej pobierany był z głębokości 14 m.
b) Stany gruntu.
Pobrane próbki znajdowały się w stanie:
półzwartym
twardoplastycznym
plastycznym.
3.2.Badania laboratoryjne .
Pobrane w terenie próbki zostały poddane kontrolnym badaniom makroskopowym .
Wytypowane próbki gruntu zostały poddane badaniom w laboratorium geotechnicznym .
Badania zostały przeprowadzone zgodnie z PN-88/B-04481” Grunty budowlane. Badanie próbek gruntów .”
4.Zarys historii geologicznej terenu w rejonie Bydgoszcz-Fordon.
Głębny element budowy strukturalnej tworzą w rejonie Bydgoszczy osady mezozoiku zakończone od góry utworami kredy. Powierzchnia stropowa kredy przypada stosunkowo głęboko - w granicach 200 m pod powierzchnią terenu. Budują ją skały marglisto-piaszczyste z glaukonitem górnej kredy. Na podłożu kredowym spoczywa gruba pokrywa utworów kenozoiku , złożona w głównej części z trzeciorzędu , który podchodzi blisko powierzchni terenu. Przykryty on jest cienką powłoką piaszczystych i gliniastych skał czwartorzędowych.
Na obszarze monokliny podsudeckiej , w poznańskiem , na Kujawach , w północno-wschodniej Polsce górne warstwy poznańskie obejmują kilkudziesięciometrowy kompleks ilasty , w którym można wydzielić dwie części:
dolna , złożona z iłów zielonawych , tłustych lub pylasto-piaszczystych , łyszczykowatych z przyrostami piasków lub mułków,
górna , przeważnie pstra lub z przyrostami pstrymi , zielonawo-żółtą , rdzawozieloną , również miejscami pylasto-piaszczystą z przyrostami piaszczystymi,
W dolnej części tych iłów stwierdzono występowanie wkładek z glaukonitem i mikrofauną. J.Dyjor (1968r.) opisał te utwory jako morskie poziomy z mikrofauną i glaukonitem , określając ich wiek na tortoński. Wiąże on obecność tych poziomów morskich z ingresją morską z Podkarpacia jako skutek wypiętrzających ruchów zapadliska przedkarpackiego , podczas których zachodziło zalewanie morskimi wodami obszarów centralnej i zachodniej Polski.
Utwory pliocenu budują najwyższą część profilu trzeciorzędu. Przeważnie są to „iły poznańskie”. Miąższość pliocenu wynosi około 19 m.
Jest to odcinek pstrych iłów podścielonych u samego dołu cienką warstwą piasku z niewielką warstwa glaukonitu. Utwory plioceńskie są wykształcone w bezwapniowej facji ilasto-mulastej , nieco piaszczystej , z przewagą osadów ilastych. Niekiedy , głównie w spągowych seriach utworów plioceńskich , zazwyczaj ilastych lub mułków piaszczystych o zabarwieniu jasnoszarym. Plioceńskie iły i mułki ilaste posiadają najczęściej zielonkawo-szare zabarwienie, w stropowych seriach dodatkowo występują rdzawe plamy i smugi o kolorze od kremowego , brunatnego do kremowo-czerwonego , pochodzące od utworów tlenków żelaza. W spągowych seriach osadów iłów i mułków ilastych pojawiają się przewarstwienia o zabarwieniu szaro-brunatnym , brunatnym , niebiesko-szarym lub nawet czarnym. Zabarwienie to jest związane z występowaniem rozproszonej , uwęglonej substancji organicznej. Wśród osadów trafiają się również bardzo dobre , cienkie przewarstwienia węgla kamiennego. Dopiero występująca nad tym kompleksem seria osadów złożonych z zielonkawych iłów lub iłów pylasto-piaszczystych z przerostami oraz o zabarwieniu pstrym odpowiada górnym warstwom poznańskim należącym do pliocenu. Między miocenem , a pliocenem istnieje ciągłość sedymentacyjna , a przeprowadzona granica stratygraficzna jest granicą umowną , wyznaczaną na podstawie cech litologicznych osadów. Do pliocenu należą osady ilaste i ilasto-mułkowe odróżniające się oliwkowym, niebieskawym pstrym lub zielonkawym zabarwieniem i brakiem szczątków roślinnych od szarobrunatnych , zawęglonych osadów mioceńskich. Iły plioceńskie są zwykle tłuste lub pylaste , miejscami w różnym stopniu zapiaszczenia-plastyczne. Często w spągu serii ilastej występują ziemiste i krystaliczne konkrecje merkazytu i pirytu. W iłach zwartych występują płaszczyzny poślizgu i zlustrowania przebiegające pod różnymi kątami. Osady zawierają często łyszczyk , drobne konkrecje oraz pylaste skupienia węglanu wapnia , np. margla ilastego. W iłach występują wkładki i przerosty mułków ilastych pstrych , z łyszczykiem , konkrecjami węglanu wapnia lub czarnego z okruchami ksylitu węgla brunatnego i szczątkami zwęglonej flory. Częste są również wkłady piasków kwarcowych , drobnych , zwykle w znacznym stopniu ilastych , zawierających łyszczyk i siarczki żelaza.
W czasie erozji i kilkukrotnych nasunięć lądolodu osady plioceńskie zostały miejscami silnie glacitektonicznie zaburzone i wyciśnięte.
5.Dziennik praktyk.
Dzień : 09.04.1999
Rozpoznanie terenu i wstępne pobieranie próbek iłu barwy siwej , położonego najniżej. Metoda mgr Woziwodzkiego okazała się zawodna. Zostaliśmy zmuszeni do pobierania próbek metodą własną polegającą na obkopywaniu próbek. Pobierane próbki były wielkości 50x25x30 [cm]. Niektóre próbki były mniejsze , spowodowane to było ograniczoną ilością skrzynek i ich wymiarami.
Tego dnia pobraliśmy jedną dużą próbkę po nieudanych 18-stu małych próbkach. Pracowaliśmy siedem godzin.
Dzień :10.04.1999
Ilość pobranych próbek- dwie (ił siwy)- sześć kostek.
Czas pracy- sześć godzin.
Dzień :12.04.1999
Ilość pobranych próbek- jedna (ił siwy) ,nowe miejsce pobierania - trzy kostki.
Czas pracy-cztery godziny.
Dzień :15.04.1999
Nie udało się pobrać żadnej próbki o NNS.
Czas pracy -sześć godzin.
Dzień:16.04.1999
Ilość pobranych próbek -trzy (ił czarny)-12 kostek.
Czas pracy-siedem godzin.
Dzień:22.04.1999
Ił nie nadawał się do pobierania .Wcześniej padający deszcz spowodował, że w miejscu pobierania próbek znajdowała się woda opadowa.
Dzień:23.04.1999
Ilość pobranych próbek-jedna (ił czarny)- trzy kostki.
Czas pracy-pięć godzin.
Dzień:29.04.1999
Ilość pobranych próbek-jedna (ił siwy) duża i dwie małe - siedem kostek.
Czas pracy-osiem godzin.
Dzień:06.05.1999
Ilość próbek -jedna duża i jedna mała ( ił brązowy )-pięć kostek.
Czas pracy- sześć godzin.
Dzień:07.05.1999
Ilość próbek-jedna duża, jedna mała(ił brązowy)-pięć kostek.
Czas pracy- siedem godzin.
Dzień:13.05.1999
Ilość próbek-jedna duża , jedna mała(ił brązowy)-cztery kostki.
Czas pracy-pięć godzin.
Dzień:14.05.1999
Ilość próbek-jedna duża ( ił brązowy).
Czas pracy-cztery godziny.
Dzień:27.05.1999
Ilość próbek-jedna duża(ił czarny).
Czas pracy-cztery godziny.