Wiosna będzie radosna,
a potem już raz, dwa do lata!

Jeszcze w polu tyle śniegu, Jeszcze strumyk mrozem ścięty, A pierwiosnek już na brzegu Wyrósł śliczny, uśmiechnięty. Witaj, witaj, kwiatku biały, Główkę jasną zwróć do słonka, Już bociany przyleciały, W niebie słychać śpiew skowronka. Stare wierzby nachyliły Miękkie bazie ponad kwiatkiem: „Gdzie jest wiosna? Powiedz miły, czyś nie widział jej przypadkiem?” (Władysław Broniewski)

Krokusy wyskakują z ziemi Jak wiosenne nuty, A panny się chylą nad niemi I z nut układają bukiet. (M. Pawlikowska - Jasnorzewska)

Są zbyt nieśmiałe I ledwie nieszczelnej zieleni Umyka przydymiony fiolet. Lecz pachną za to, Jak śnieg wypity, kiedy Wiosna Pierwszy promień rzuci. Ściśnięte razem przy wiotkich łodyżkach Wydają się śmielsze. (Mieczysława Buczkówna)

---