EMIL ZOLA GERMINAL (BN) oprac. JAN NOWAKOWSKI
EMIL ZOLA
- Germinal należy do cyklu Rougon-Macquartów - historii naturalnej i społecznej pewnej rodziny za Drugiego Cesarstwa
* wydany w 1885 r.
* Zola nazwał go „wołaniem współczucia”
* wzbudził duże zainteresowanie, podobnie jak i inne dzieła Zoli
- Emil Zola urodził się 2 kwietnia 1840 r. w Paryżu
- dzieciństwo i wczesną młodość spędził na południu Francji, w Prowansji (w Aix-en-Provence)
- ojciec: * Włoch z Wenecji
* utalentowany inżynier, twórca m.in. kanału zasilającego miasto Aix w wodę
* zmarł wcześnie, pozostawiając rodzinę bez środków na życie
-Emil skończył liceum w Paryżu (bez bakalaureatu = matury) i podjął pracę w firmie wydawniczej Hachette
- dzieła Zoli:
* pierwsza powieść wyszła w 1865 r. (miał 25 lat)
* Teresa Raquin (1867) - bardzo dobre dzieło, choć nie podźwignęło go od razu z nędzy
(1870 r.: wojna fr.-pruska, upadek Drugiego Cesarstwa /1852-1870/, powstanie Komuny Paryskiej)
* przed 1870 r. zaczął cykl powieściowy o rodzinie Rougonów za panowania Nap. III
* La Fortune des Rougon (1871) - pierwszy tom cyklu
* do 1893 ukazywała się mniej więcej jedna powieść na rok (20 sztuk, 5 pokoleń)
* Le Docteur Pascal (1893) - finał cyklu, interpretacja założeń cyklu, gł. koncepcji antropologicznej
- powieści, które wzbudziły kontrowersje:
* L'Assommoir (W matni) 1877
* Nana 1880
* Germinal 1885
* La Terre 1887
* La Bete humaine (Bestia ludzka) 1890
* La Debacle (Klęska) 1892
- pomysł cyklu przywodzi na myśl Komedię ludzką Balzaka, ale Zola wykorzystywał własne założenia światopoglądowe i własny styl pisarski
- cykl obejmuje lata trwania Cesarstwa, ale i lata Trzeciej Republiki (powstałej po upadku Nap.)
- dzieła powstałe po napisaniu cyklu:
* Lourdes (1894), Rzym (1896), Paryż (1898) - trylogia powieściowa „trzech miast”
* Płodność, Praca, Prawda - trzy z „czterech ewangelii” (ostatnią miała być Sprawiedliwość), miały dać jaśniejszą wizję przyszłości, a nie analizę rzeczywistości, ale śmierć pisarza przerwała cykl
- był aktywnym dziennikarzem, publicystą, krytykiem i teoretykiem
* bronił malarstwa impresjonistycznego (gł. Maneta) w swoich artykułach
* impresjonizm w malarstwie miał podobne założenia jak naturalizm w literaturze
- pod koniec życia wystąpił w obronie niesłusznie oskarżonego i skazanego Dreyfusa
* sam naraził się na represje, musiał schronić się na krótko w Wielkiej Brytanii
* Dreyfus doczekał się, dzięki Zoli, rehabilitacji (ale już po śmierci pisarza)
- Zola zmarł na skutek zatrucia czadem 29 września 1902 r.
TEORIA I PROGRAM LITERACKI
- początkowo: dzieje jednej rodziny
* jednostki wydają się różne, ale dzięki prawu dziedziczności posiadają b. ścisłe związki
* podst. cecha tej rodziny to erupcja namiętności (cnót i występków), pęd epoki opanowanej żądzą użycia
* historycznie wywodzą się z ludu, ale wspinają się na wszystkie szczeble społeczne i obrazują dzieje Drugiego Cesarstwa
- ostatecznie: prawda o Francji współczesnej
* Cesarstwo: od początku we krwi, przez zażywanie uciech i despotyzm, podbijanie zbuntowanych miast, po staczanie się w dezorganizację i rozkład oraz koniec we krwi
* studia społeczne: drobny i wielki handel, prostytucja, zbrodnia, ziemia, pieniądz, burżuazja, lud w nędzy przedmieść, lud zbuntowany w wielkich ośrodkach przemysłowych, napór socjalizmu
- koncepcja antropologiczna
* rola dziedziczności, koncepcja czynników determinujących cechy indywidualne człowieka
* cykl miał być dokumentem ujawniającym działanie prawa dziedziczności
- Karol Darwin O pochodzeniu gatunków
* ewolucja gatunków w historii życia na ziemi
* prawo walki o byt - określa przebieg podst. procesów w życiu przyrody
* teorię ewolucji uznano potem m.in. za teorię rozwoju społecznego (teorie przyrodnicze często tak uogólniano w drugiej połowie XIX wieku, bo metodę badawczą stosowaną w przyrodoznawstwie uznano za najwłaściwszą metodę poznania)
* do humanistyki przeniósł ją Hipolit Taine: determinująca rola rasy, środowiska i momentu historycznego w powstawaniu dzieł sztuki
- znaczenie dziedziczności
* Prosper Lucas
* determinujące znaczenie dziedziczności dla struktury fizjologiczno-biologicznej człowieka
- Zola był pod szczególnym wpływem Tainego i Lucasa
* człowiek to wytwór ziemi poddany wszelkim wpływom środowiska
* rozum to tylko jeden z organów
* psychologia to tylko abstrakcja, co najwyżej jakiś ograniczony zakątek fizjologii
- powieść eksperymentalna (teoria wyłożona w szkicu o tej samej nazwie z 1879 r.)
* na podst. metody doświadczalnej w medycynie Claude'a Bernarda
* analogia między pracą badacza w laboratorium a praca pisarza
* pisarz = obserwator + uczony-eksperymentator (scjentyzm)
* obserwator: przedstawia zaobserwowane fakty, określa teren dla postaci i zjawisk
* eksperymentator: każe poruszać się postaciom w określonej historii zdarzeń, aby zobaczyć, że następstwo faktów będzie takie, jakie narzuci determinizm obserwowanych zjawisk
* chodzi o to, by poznać mechanizm zjawisk zachodzących w człowieku, by przedstawić działanie procesów umysłowych i zmysłowych, które są zależne od dziedziczności i warunków otoczenia, by ukazać człowieka żyjącego w środowisku społecznym, które sam wytworzył, które zmienia i wewnątrz którego sam staje się przedmiotem przeobrażeń (badanie problemu zachowania się ludzi, gdy znajdą się w społeczeństwie)
* powieść ta kontynuuje i uzupełnia fizjologię, zastępując studium człowieka abstrakcyjnego przez studium człowieka naturalnego
- Zola nie był prekursorem, ale został przywódcą naturalistów
- naturalizm: odbicie życia codziennego w literaturze, postacie realne, historia prawdziwa każdego z nas; przedłożenie dokumentów życia ludzkiego, a nie tworzenie typów jak idealiści
- czynnik dziedziczności
* ród ukazany w różnych odgałęzieniach (Rougon, Macquart, Mouret, Lantier...)
* stałe instynkty są początkowo ukryte, ale w końcu zwycięskie
* ów moment dojścia do głosu dziedziczności czasem sprawia, że konstrukcja postaci jest mało przekonywująca, bo podporządkowana głoszonej tezie (sztuczne i nieoczekiwane sploty zdarzeń)
- materializm przyrodniczy
* podstawowe znaczenie dla konstrukcji postaci ma biologizm, a dokładniej fizjologizm
* nie interesują go typy i charaktery, ale temperamenty
* postacie nie mają bogatego życia psychicznego, ale też nie są one zredukowane do samej tylko fizjologii
* objawy fizjologii człowieka często ukazywane były w paralelizmie do życia zwierzęcego
- dokumenty życia ludzkiego - czynnik przeważający w konstrukcji powieści Zoli
* pisarz odrzucił imaginację, fantazję, idealizm, subiektywizm (vs. Hugo)
* jak dziennikarz, publicysta-reporter zbierał materiały
* zwiedzał miejsca zdarzeń powieści, rysował mapki topograficzne, poznawał wnętrza
* zapoznawał się ze środowiskiem społecznym: treści rozmów, wyrazy i zwroty
* zwracał się o potrzebne informacje do specjalistów z danych dziedzin
* sporządzał notatki, które zachowały się do dziś
- koncepcja środowiska społecznego
* element kształtujący człowieka
* obserwacja i dokumentacja nie była ważna sama w sobie, ale jako środek poznania i przedstawienia rzeczywistości
* nie opisywał, by opisywać; człowieka po prostu nie można odłączyć od jego środowiska
- Powieść eksperymentalna jest bardzo radykalna w przedstawianiu teorii twórczej Zoli, zaciera elementy inne, które w jego dziełach można dostrzec, jak np. rolę osobowości artysty
- osobowość twórcza artysty
* indywidualność twórcy ma w kreowaniu powieści znaczenie rozstrzygające
* Dzieło sztuki to skrawek natury widziany przez pryzmat temperamentu
* bez temperamentu twórcy, który interpretuje obserwowaną rzeczywistość, wszystkie dzieła byłyby zwykłymi fotografiami
* mimo nacisku na obserwację, eksperyment i dokumenty, Zola nie przeczył spontaniczności działania sił twórczych intelektu i wyobraźni
- Zola miał pomysł na Germinal jeszcze zanim zaczął zbierać materiały, ale - zgodnie ze swą teorią - musiał go skonfrontować z rzeczywistością
NARODZINY POWIEŚCI
- skandal wywołała już poprzednia powieść robotnicza W matni
* środowisko robotnicze, prostytutki, wykolejeńcy i alkoholicy to nie były tematy do lektury wg mieszczaństwa
* jedyny sposób przedstawiania takich społeczeństw to było ukazanie ich w sposób humorystyczny albo „pikantny”
* tymczasem powieść ta miała opowiadać o niszczącym działaniu alkoholizmu w środowisku wielkomiejskiego proletariatu
* w założeniu miał to być naturalistyczny obraz rozwoju nałogu i, w konsekwencji, upadek człowieka (gł. w sensie biologicznym)
* przeważył jednak obraz samego środowiska, jego degeneracji
* zarzucano Zoli demoralizację, ale on odpowiadał, że prawda nigdy nie jest niebezpieczna, pisał, by pokazywać zło, z którym trzeba walczyć (był to krzyk litości dla cierpiących)
- teki robocze Zoli, gł. Notatki z Anzin
* wycinki prasowe, wyciągi z lektury wielu prac, ich streszczenia, notatki pisarza, listy z odpowiedziami na szczegółowe pytania, rękopisy powieści, konspekty, szkice
* w Anzin (zagłębie węglowe na pn. Francji) w lutym 1884 r. wybuchł strajk 12 tysięcy górników
* Zola towarzyszył Alfredowi Giardowi w objeździe osad objętych strajkiem jako jego rzekomy sekretarz, dzięki temu mógł rozmawiać z górnikami i wchodzić do domów
* zwiedził też kopalnie, a końcem lutego 1884 r. opuścił się na głębokość 675 metrów pod ziemię, ubrany w strój roboczy górnika
* tworzył notatki rysunkowe, schematy, plany
* 16 marca 1884 r. miał już wszystkie dokumenty i, zamknąwszy się na wsi, w Medan, zaczął pisać powieść
- Germinal zaczął być publikowany w odcinkach w „Gil Blas” od 26 listopada 1884 r., Zola w tym czasie dopisywał ostatnie fragmenty książki, która w całości wyszła w marcu 1885 r.
SPRAWA ROBOTNICZA
- koncentracja kapitału w rękach 183 osób za czasów Drugiego Cesarstwa
- wzrost przemysłu ciężkiego i kopalnictwa
* górnictwo, przemysł żelaza i stali, zakłady budowy maszyn na czele produkcji
* coraz większe skupienie mas robotniczych, potrzebnych do pracy w kopalniach
- dwie tendencje epoki:
* wzrost ilościowy klasy robotniczej proletariat robotniczy
* ograniczenie liczby dysponentów kapitału przemysłowego i bankowego burżuazja
- napięcia społeczne były prostą konsekwencją tych procesów
* Wiosna Ludów w Paryżu została krwawo stłumiona już w czerwcu
* w 1851 r. klasa rządząca zrzekła się swych swobód republikańskich, bo cesarstwo, jako dyktatura, mogło jej zagwarantować utrzymanie robotników w uległości
* po klęsce cesarstwa wybuchło powstanie Komuny Paryskiej, burżuazja uległa armii pruskiej, ale rządowi Thiersa udało się odebrać stolicę z rąk ludu i ograniczyć znów do minimum prawa klasy robotniczej (m.in. prawo do stowarzyszania się)
* w 1880 r. uchwalono amnestię dla pozostałych przy życiu Komunardów, a w marcu 1884 r. zniesiono ustawę Le Chapeliera (z 1719 r.!!!) i przyznano robotnikom prawo do tworzenia związków zawodowych
- ruch robotniczy
* w 1885 r. liczba związków zawodowych wzrosła od 68 do 221
* w 1880 r. powstała Partia Robotnicza (marksistowska, z rosnącymi wpływami grupy drobnomieszczańskiej Brousse'a, tzw. possybilistów) na kongresie w Hawrze
* w 1882 r. nastąpił rozłam Partii, wyodrębnili się zwolennicy lewicowego, marksistowskiego programu Guesde'a na kongresie w Saint-Etienne
* w 1866 r. utworzono w Paryżu pierwszą Międzynarodówkę (Międzynarodowe Stowarzyszenie Robotników), którą rząd rozwiązał 20 marca 1868 r.
- w 1869 r. doszło do wybuchu strajku powszechnego w Lyonie
* stanęły maszyny, zamarło życie miasta, strajki objęły zagłębie Loary i okręg pn. (Nord)
* doszło do krwawych starć z wojskiem, wiele ofiar wśród robotników
* Cesarstwo odnowiło Międzynarodówkę (bo grozili mu nie tylko górnicy, ale i liberałowie mieszczańscy), ale wobec nowych strajków, w kwietniu 1870 r. wznowiło akcję likwidacyjną
* w lipcu Cesarstwo upadło, ale władza dalej była w rękach burżuazji (Trzecia Republika) i dopiero w 1884 r. poczyniono pewne ustępstwa na rzecz robotników
* w lutym 1884 r. wybuchł 2-miesięczny strajk w Anzin, który zaalarmował opinię publiczną i skłonił Zolę do wyjazdu na miejsce konfliktu
„NAKAZ SUMIENIA”
- Zola ujawniał prawdę o robotnikach, by przeciwstawić się idealistom, którzy wciąż głosili ludomanię i byli jak lekarz, który kwiatami przysłania agonię swych pacjentów
- pojęcie „republikanizmu” Zola zastępuje stopniowo „socjalizmem”
- akcja jego powieści rozgrywa się między 1866 a 1869 rokiem, choć zarzucano mu, że strajki, o których pisał odpowiadają strajkowi z Anzin
* świat przedstawiony w Germinalu był światem Drugiego Cesarstwa
* ale interpretacja przenikająca tę konstrukcję była dokonana już z perspektywy doświadczeń społeczeństwa Trzeciej Republiki
- „nakaz sumienia” to ukazanie walki klasowej, ale z perspektywy proletariatu, a nie burżuazji
- życie robotników w Germinalu jest ukazane niezwykle realistycznie (wartość płac, długość dnia roboczego, praca kobiet w kopalni, warunki mieszkaniowe, eksploatacja robotników...)
- parodia kształtowania się opinii mieszczańskiej
* „zwiedzanie” kolonii 240 przez pana z rozetką i panią w futrze, pilotowanych przez dyrektorową Hennebeau
* satyryczna konkluzja: gdyby zapytano ich w Paryżu o osiedla robotnicze, będą mogli opowiedzieć o spokoju, obyczajach patriarchalnych, szczęściu, zdrowiu, jest to zakątek, do którego powinni by państwo przyjechać odpocząć w ciszy na świeżym powietrzu; na co pan wykrzyknął z zachwytem: To wspaniałe, wspaniałe!
- powieść ukształtowana jest na zasadzie kontrastu między tą parodią a relacją z życia górników, kontrastu między mieszczańskim dosytem a górnicza nędzą (np. scena przyjęcia delegatów strajkujących przez dyrektorową Hennebeau)
- intencja pisarza: Wzbudzić taką litość, podnieść takie wołanie o sprawiedliwość, by Francja nie pozwoliła się wreszcie pożerać ambicjom garstki polityków, a zajęła się zdrowiem i położeniem materialnym własnych dzieci
WYZNACZNIKI ŚWIATA PRZEDSTAWIONEGO
- Stefan Lantier
* wbrew pozorom i założeniom, jego obciążenie dziedziczne jest stosunkowo słabe
* odziedziczone instynkty są podporządkowane czynnikom humanistycznym
* Stefan odznacza się czynną wolą, przezwycięża w sobie „bestię ludzką”, przekazaną w spadku rodzinnym (zabójstwo Chavala umotywowane jest argumentami naturalnymi, ale niekoniecznie naturalistycznymi)
* jest on z obciążonego dziedzicznie rodu, ale jest „bohaterem pozytywnym”
- szczególnie podkreślana jest obcość Stefana w środowisku górniczym
* jest on tylko przechodniem, w rzeczywistości pracuje jako kolejarz
* w kolejarzu skupiają się urazy socjalne, będzie więc propagatorem ideologii rewolucyjnej; budowa kolei żelaznej pogłębia przepaść między klasą robotniczą a innymi klasami w społeczeństwie
* on nigdy nie kierował górnikami, bał się ich jako ślepej i nieujarzmionej masy, zawsze gwałt, jakiego się dopuszczali zdumiewał go, bo go nie przewidywał ani nie chciał
- technika naturalizmu
* kazał sobie zrobić makietę przedstawiająca górnika w różnych pozycjach przy pracy
* naturalizm pojmował jako biologizm, a ściślej fizjologizm
* człowiek jest tylko organizmem animalnym, psychologia to tylko fizjologia, a głód i seks to zasadnicze determinanty życia człowieka - nie jest to deprecjacja, bo tak teoria naturalistyczna określa nie tylko górnika, ale człowieka w ogóle
* Zola jednak technikę tę zastosował w opisie świata górniczego, a nie sfer mieszczańskich (np. romans pani Hennebeau jest za kulisami, a akt seksualny między górnikami dzieje się bezpośrednio i to zazwyczaj w bardzo drastycznych warunkach)
- kształtowanie świata górniczego
* głód jest motywem buntu górników, szczegółowo pokazuje się więc jego obraz i skutki
* nędza fizyczna, skarlenie, degeneracja, niedostatek odruchów moralnych i sądów etycznych
* upiornym przykładem jest gł. Bonnemort - nosi w sobie dziedzictwo przeszłych pokoleń, które ujawnia się, gdy wyciąga swe zniszczone ręce ku gładkiej szyi panny Gregoire - to poryw dzikości człowieka, który zawsze był zwierzęco uległy, przeciwny nowym ideom, ale siedziała w nim głęboko odziedziczona po przodkach uraza
- naturalizm wzmocniony jest metaforą
* motyw udręczonych koni w kopalni - Bataille i Trompette
* analogia między życiem i losem tych „uległych zwierząt” a życiem i losem górników
* kiedy wali się kopalnia, w Bataille odzywa się zwierzęca pamięć, chce żyć, pragnie jeszcze raz zaczerpnąć świeżego powietrza, poryw buntu zmiótł jego dawną rezygnację, to kopalnia oślepiła go najpierw, a teraz nastaje na jego życie, zdaje się, że kopalnia naciera na niego, chce go pochwycić i zadusić...
WIZJA I SYMBOLE
- warstwy Germinala:
* realistyczna: wykładnia buntu górników w kategoriach pracy i płacy, kapitału i proletariatu
* naturalistyczna: w pojęciach fizjologii i ślepego, nieujarzmionego żywiołu
* symboliczna: opis pochodu górników, który ze ślepą gwałtownością wezbranej fali niszczy kopalnie i szerzy dzieło zemsty wizja rewolucji, która zmiecie mieszczuchów, ludzie zamieszkają w lasach jak dzicy i wszystko zniknie aż do chwili, kiedy wyrośnie nowa jakaś ziemia
- „koniec świata”
* wyolbrzymiona wizja zagłady, spowodowanej przez człowieka, który w szybie le Voreux wyzwala dziełem swej nienawiści olbrzymie siły dotąd ujarzmionych wód i cały twór cywilizacji technicznej wali się w gruzy
* nie jest to już naturalizm, ale proroctwo zagłady
* katastrofa jest dziełem Suwarina, ale tak naprawdę spiętrzają się w niej wszystkie prowadzone dotąd wątki utworu
- powszedni dzień
* po katastrofie narracja trwa dalej, górnicy, znękani głodem i nieszczęściami, przymuszeni przez kapitał, wracają do pracy w kopalniach
* odchodzą tylko Suwarin i Stefan
* narracja znów staje się obiektywną relacją i opisem
* górnicy idą pochyleni, jak bydło prowadzone do rzeźni, był to marsz pobitej armii, która jest pełna utajonego pragnienia podjęcia walki i pomszczenia klęski
- teraźniejszość i przyszłość
* po ciemnej nocy nastaje świt kwietniowego poranka
* Nad czarnymi uśpionymi polami unosiły się niejasne odgłosy, które poprzedzają chwile przebudzenia
* Stefan żegnał się z kolegami, ale ich uściski dłoni były pełne wiary, że kiedyś zacznie się owa walka i ona będzie już wygrana
* Suwarin odszedł tam, gdzie jest „dynamit”, konanie burżuazji będzie niechybnie jego dziełem
* Stefan sam mówi, że ten bunt było to tylko lekkie pchnięcie, ale burżuazja usłyszała już trzask, który zwiastuje coraz to nowe wstrząsy, które doprowadzą do zawalenia się gmachu i stoczenia się go w przepaść
* narrator chowa się tu za mowę zależną
- obraz przedwiośnia
* na zewnątrz natura budzi się do życia, a górnicy kują kilofami we wnętrzu ziemi
* ale ich kilofy są coraz wyżej i końcu rozerwą warstwę ziemi i powstaną jako czarna armia mścicieli w kolejnym stuleciu
- funkcja tytułu
* rdzeń słowa „germinal” wywodzi się od wzrastania ziarna, kiełkowania
* „Germinal” to nazwa wiosennego miesiąca w kalendarzu Wielkiej Rewolucji Francuskiej
* miał on wyrażać napór ludzi nowych, wysiłek, nawet nieświadomy, robotników
* oznaczał rewolucyjny kwiecień, zwrot społeczeństwa ku wiośnie
GROŹBA I OSTRZEŻENIE
- epilog powieści i powrót górników do pracy był konsekwencją naturalistycznego toru techniki powieściowej - tak działo się po wszystkich realnych strajkach
- ale nieustanne strajki, wciąż tłumione, ale na nowo powstające, świadczą o nieustannym sprzeciwie, o wciąż odżywającej wierze w zwycięstwo
- wizje luddystyczne (widmo „ludyzmu” - plebejski bunt przeciw postępowi technicznemu i maszynom)
* oszalały bieg rozwścieczonych robotników od szybu do szybu
* argumentem nie jest tu realizm, ale wizja biologiczna - obsesja ślepego instynktu
* kurcząca się burżuazja (populacyjnie - jedynaczka Gregoire'ów, ekonomicznie - monopol pochłaniający małe przedsiębiorstwa) i rosnąca masa proletariatu
* argument stworzyła też mieszczańska wizja Komuny Paryskiej, przedstawiająca komunardów jako niszczycieli i podpalaczy
* celem Zoli jest wyrwanie burżuazji ze spokoju, a nie chwalenie drastycznych represji wobec ludu (dla których usprawiedliwieniem były takie właśnie wizje komunardów)
* Zola kwestionował trwałość świata wznoszącego się na podwalinie niedoli
- metaforyczna interpretacja przyszłości
* katastrofa finału nie ma podłoża realistycznego, jest wielką hiperbolizująca metaforą, zawieszoną w rzeczywistości czasowej ani Cesarstwa, ani Republiki
* ma znaczenie jako wizja przyszłości, a nie moment w konstrukcji fabuły (bo miała być końcem świata, a po niej przecież stary świat istniał nadal)
* wizję przyszłości wprowadzał anarchista Suwarin, który również nie był realistyczny, trudno szukać kogoś takiego wśród górniczego proletariatu tamtych lat
* postać Suwarina jest dziwna, bo jest działającym we Francji anarchistą rosyjskim
- z Rosji dotarł do Francji termin „nihilista”, wprowadził go Turgieniew
* dla mieszczan nihilista był postacią niemal mityczną
* wśród nich byli przedstawiciele różnych klas, także arystokracji, również wiele kobiet
* nihilistom obcy był idealizm i marzycielstwo, chcieli krwawego przewrotu, totalnego kataklizmu
* działalność anarchistów (zamachy na głowy państwa) trwały w Rosji już w latach 60 XIX wieku, ale nie wiadomo o działalności rosyjskich nihilistów we Francji
* dla mieszczan terrorystyczna anarchia równała się rewolucji proletariackiej
GERMINAL A SPRAWA NATURALIZMU
- naturalizm traktowany jest jako zjawisko historycznoliterackie (różne w różnych epokach i krajach) oraz pozaczasowy model, określona struktura
- cechy charakterystyczne naturalizmu wg Henryka Markiewicza:
* orientacja na pozytywistycznie rozumiany wzór nauk przyrodniczych
* monizm materialistyczny
* podwójny - biologiczny i społeczny - determinizm w wyjaśnianiu losów jednostki
* szczegółowa opisowość zgodna z uprzednimi obserwacjami i studiami
* preferencja dla tematyki „niskiej”, trywialnej i patologicznej, uważanej dotąd za gorszącą
- cechy alternatywne naturalizmu wg Markiewicza to:
* bezinteresowny obiektywizm lub krytycyzm społeczny i intencje reformatorskie
* nastawienie pesymistyczne (powszechniejsze) lub optymistyczne
- naturalizm (wg Markiewicza) to spotęgowana (raczej z niekorzystnymi skutkami) kontynuacja realizmu i antyteza romantyzmu
- pojęcie naturalizmu zmieniało się i zmienia nadal, ale w kompozycji utworu zazwyczaj dominuje opisowość, w opisowości - szczegółowość, w konsekwencji zaś - statyczność
- przełamanie naturalizmu w powieści Zoli
* hiperbolizm, daleki od obiektywistycznych notacji drobnych faktów (petits faits)
* nagromadzenie, amplifikacja, kondensacja faktów + środki ekspresji stylistycznej
* uderzające porównania, rozwinięte metafory, wyraziste symbole (zapowiedź ekspresjonizmu)
* spod statycznych opisów wyłania się gigantyczna wizja ruchu mas ludzkich, w pochodzie, w walce, w odruchach właściwych tłumom, w szaleństwie, wściekłości lub rozpaczy
* narracja o realnych ludziach i zdarzeniach przekształca się w konstrukcję o cechach podobnych do mitu - Zola szuka spełniania się prawidłowości generalnych, praw nadrzędnych
czynniki biologii, jak głód i popęd płciowy
mit śmierci i płodności
mit katastrofy i nadziei
mit wiecznego powrotu wyłaniający się z odwiecznej walki między pierwiastkami rozkładu a mocami życia i z ciągłej obecności sił środowisk i dziedziczności, które przytłaczają człowieka (mit o Demeter i Persefonie, u Zoli - finał powieści)