14 Notacja wczesnobizantyjska składały się na nią kreski, kropki. Od IX-XI wieku. Bardzo mało się zachowało. Nie było jeszcze znaków na ka\dą sylabę. Znaki słu\yły pomocą przede wszystkim dyrygentowi. W tej notacji zapisywano hymny, psalmy oraz inne śpiewy liturgicz- ne (pieśni duchowe) Notacja środkowobizantyjska od XII do XIV wieku. Niektóre znaki zmieniały swoje zna- czenie, np. apostrophos na Zachodzie był tylko znakiem od- dechowym, tutaj dzwięk słabszy w środku frazy, potem dzwięk ni\szy o sekundę. (To właśnie Egon Welesz jako pierwszy daje pierwszą pełną interpretację znaków). OMÓWIENIE ZNAKÓW NOTACJI NEUMATYCZNEJ