Problem prawa i władzy w "Antygonie".











Czwartek, 20 Kwietnia Imieniny obchodzą: Czesław, Agnieszka, Amalia
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Antyk i
Biblia >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Problem prawa i władzy
w "Antygonie".










kategoria:   J.polski
zakres:   Antyk i Biblia
dodano:   1999-08-18




W "Antygonie" jest
mowa o prawach stanowionych przez władcę państwa (Kreona) i
obyczajowo-religijnych, a dotyczących obowiązków żywych wobec
zmarłych. Decyzja Kreona jest sprzeczna z odwieczną tradycją i
powoduje jego konflikt z Antygoną oraz jej stronnikami.
Racje Kreona * chciał ukarać przejaw zdrady
ojczyzny, przestrzec przed podobnymi czynami w przyszłości,
* chciał inaczej potraktować obrońcę - Eteoklesa i zdrajcę -
Polinejkesa, * kierował się troską o dobro państwa,
* jako władca miał prawo wydawać prawa obowiązujące
obywateli. * wydając swe decyzje, Kreon powinien szanować
prawa i zakorzenione od dawna tradycje obyczajowo-religijne. Mógł
swój cel osiągnąć inaczej: * różnicując charakter pogrzebów
dwóch braci, * kazać pochować Polinejkesa za murami miasta.
* Jego błędy były wynikiem niedoświadczenia w sprawach
władzy. Racje Antygony * jednakowa miłość do obu
braci, * przestrzeganie praw obyczajowo-religijnych
utożsamianych z wolą bogów, * obawa przed zemstą erynii,
* duma królewska bohaterki upominającej się o cześć brata -
królewicza, * obrona godności człowieka - brata. W
przedstawionym konflikcie nie ma zwycięzcy, co dowodzi, że żadna ze
stron nie miała racji absolutnych. Wnioski końcowe
Antygona miała racje moralne, jednak jako obywatelka
postąpiła niewłaściwie lekceważąc ustanowione przez władcę prawo
państwowe. Autor sugeruje, że każdy człowiek winien przestrzegać
praw regulujących życie w państwie, gdyż inaczej zapanowałby chaos.
Kreon kierował się troską o losy państwa, chciał swoją
decyzją przeciwdziałać osłabianiu jego potęgi przez ludzi
szkodzących mu, rozgraniczać zasługi dla ojczyzny i czyny wymierzone
przeciwko niej. Jako młody i niedoświadczony władca nie uwzględnił
istniejących i przestrzeganych praw obyczajowo-religijnych, z
którymi jego rozkaz pozostawał w sprzeczności. Mógł osiągnąć swój
cel inaczej, zachowując autorytet własny i nie powodując konfliktu z
otoczeniem. Sofokles zwracał się w swoim dramacie zarówno do
rządzących jak i rządzonych. Pierwszych pouczał, żeby wydawali prawa
przemyślane, mądre, zgodne z panującymi tradycjami, aby nie
powodować konfliktów w społeczeństwie. Władcy stanowiący prawo nie
mogą mieć na względzie interesów osobistych ani budować swego
autorytetu zbyt surowym prawem. Dlatego Kreon, choć miał szlachetne
intencje, za popełnine błędy poniósł karę, tracąc swych
najbliższych. Obywatele winni przestrzegać obowiązujących
praw państwowych, a swe zastrzeżenia zgłaszać w ustalony sposób. Nie
wolno jednak postępować samowolnie w ramach obowiązującego porządku
prawnego. Konflikt między Antygoną i Kreonem oraz wynikające
zeń wnioski dla współczesnego odbiorcy. Podłożem "Antygony"
Sofoklesa jest mit o Edypie, nieszczęśliwym królu Teb, który po
przybyciu z Koryntu zabił swego ojca, nie wiedząc nic o swoim
pochodzeniu. Następnie po uwolnieniu państwa od strasznego Sfinksa
otrzymał za żonę własną matkę. Kiedy wszystko się wyjaśniło, kobieta
powiesiła się, gdyż nie mogła dalej żyć w takiej hańbie, natomiast
Edyp z rozpaczy wykłuł sobie oczy i wkrótce umarł pozostawiając
czworo dzieci: Eteoklesa, Polinejkesa oraz córki Ismenę i Antygonę.
Dwaj bracia postanowili rządzić Tebami na zmianę, ale po
roku władania państwem Eteokles nie chciał ustąpić z tronu. Wygnany
Polinejkes najechał w niedługim czasie na swoją ojczyznę z ogromną
armią. Niestety w krwawej, bratobójczej walce polegli obydwaj
bliźniacy, a rządy nad Tebami objął Kreon. W tym właśnie
momencie zaczyna się konflikt między królem i jego siostrzenicą.
Kreon chcąc na przyszłość zapobiec podobnym zajściom, rozkazał
pochować bohaterskiego obrońcę ojczyzny z należnymi mu chonorami,
natomiast Polinejkesa uważanego za zdrajcę, wyrzucić psom i
drapieżnym ptakom. Rozkaz ten wzbudził w Antygonie oburzenie i
wielką nienawiść do króla. Wbrew wszelkim zakazom postanowiła uczcić
brata pogrzebem, a tym samym złamała stanowione przez Kreona prawa.
Na rozkaz króla pojmano "zdrajczynię", jednak ona nawet nie
próbowała wyprzeć się swojego czynu. Dowodziła, że prawa ustanowione
przez bogów są nienaruszalne i niepodważalne przez rozkazy
królewskie, a pochowanie królewskiego potomka i brata zarazem było
jej świętym obowiązkiem. Jednak argumenty przytaczane przez Antygonę
nie przekonały Kreona, który kierując się dobrem państwa postanowił,
nie zważając na konsekwencje, ukarać jawny przejaw buntu i skazać
nieszczęsną kobietę na pewną śmierć. Oczywiście Kreon nie mógł
wiedzieć, jak tragiczne następstwa będzie miała jego decyzja. Śmierć
Antygony pociągnęła za sobą samobójstwa dwóch najbliższych Kreonowi
osób: Ajmona, który zasztyletował się u stóp ukochanej oraz Eurydyki
nie mogącej znieść utraty syna. Tragedia Sofoklesa zmusza
współczesnego czytelnika do pewnych refleksji. Poucza przede
wszystkim, aby nie postępować pochopnie, gdyż może to mieć straszne
konsekwencje. W przypadku Kreona trafniejszą decyzją byłoby
pochowanie Polinejkesa poza murami miasta. Rozróżniłoby to charakter
śmierci obydwu braci, a także ocaliło od śmierci trzy osoby.
Antygona może niewątpliwie stanowić przykład słusznego uporu
i zaangażowania w sprawach dotyczących wiary, z którą związane jest
życie codzienne. Należy stanowczo dążyć do osiągnięcia celu, ale
powinno się także brać pod uwagę panujące powszechnie prawa i
postępować według ustalonych reguł.







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000