W liturgii Kościoła obchodzimy dzisiaj uroczystość wzięcia do nieba NMP. Jakie ma to dla nas znaczenie? Czy to dobrze dla nas, że Maryja jest w niebie, czy wolelibyśmy, żeby nie umarła tylko żyła na ziemi? Gdyby żyła na ziemi i to jeszcze nawet w naszych czasach, to żeby z Nią porozmawiać, musielibyśmy lecieć kilka tys. Km, potem czekać kilka dni w kolejce, aż wreszcie dostalibyśmy swoje parę minut z Matką Bożą. Możemy nawet wyobrazić sobie jak wyglądałoby to spotkanie. Opowiedzielibyśmy o sobie, swoich problemach, potem Maryja zachęciła by nas do zwielokrotnienia modlitwy, wytrwania w wierze i zaufaniu do Boga. Na koniec bardzo mocno przycisnęła by nas do swojego Serca, gorąco ucałowała i podarowała różaniec. Przez cały czas patrzyłaby nam głęboko w oczy, uważnie nas słuchając. To spotkanie dałoby nam ogromnie dużo siły do życia. Jednak dostać się przed jej oblicze byłoby strasznie trudno, trudniej niż do papieża. Trzeba by mieć kilka tys. zł i dobre zdrowie, że niewielu ludzi mogłoby sobie na to pozwolić. W ten sposób osobisty kontakt z Maryją zarezerwowany by był jedynie dla niewielkiej grupy ludzi. Taka sama sytuacja jest ze wszystkimi ludźmi, póki żyją na ziemi, np. z papieżem, że nasz kontakt z nimi jest bardzo ograniczony. Natomiast gdy dostaną się do nieba, mogą już mieć ten kontakt nieograniczony ze wszystkimi ludźmi. Teraz każdy z nas w każdej chwili i w każdym miejscu, może porozmawiać z Matką Bożą, która jest także i naszą Matką! Można i trzeba z Nią rozmawiać w swoim pokoju, na spacerze, w drodze do pracy. Ona wszędzie nas słyszy i jest bardzo wrażliwa na wszelkie prośby, westchnienia. Pragnie szybko zaradzać wszelkim naszym potrzebom, niedostatkom. Zanim jeszcze zdążymy je wypowiedzieć, Ona już śpieszy nam z pomocą - no bo jest Matką! Nawet jeśli my jesteśmy wobec Niej wyrodnymi dziećmi, nawet jeśli nie uznajemy Jej za matkę, Ona jest zawsze wierna swojemu macierzyństwu, Ona jest Matką prawdziwą!
Cóż dopiero powiedzieć, jeżeli kilkadziesiąt jej dzieci dla niej, w jej uroczystość, przyszło do kościoła. Przyszło z głośnym wołaniem o Jej pomoc i opiekę! Cóż dopiero powiedzieć?! Ona nie tylko nas słyszy, ale i jest przy nas obecna! Jak mówią dokumenty Soboru Wat.II, Maryja jest nieodłączna od Swojego Syna, i dlatego jest obecna na każdej Mszy Św.
RADUJMY SIĘ DRODZY BRACIA I SIOSTRY, BO JEST Z NAMI MARYJA!
Świadomość tej obecności i miłości naszej Matki powinna nam dodawać siły do życia i miłości. Oto bowiem wiele ludzi jest do życia zniechęconych, wielu traci poczucie sensu życia i pracy nad sobą. Wielu nie rozumie tego, co się dzieje w Polsce czy na świecie. Tyle różnych klęsk, jakby jakichś znaków czasu. Jednocześnie narastające jakieś napięcia, dyskusje. Teraz choćby temat krzyża.
Trzeba tutaj wyjaśnić, że walka nie toczy się o sam krzyż przed pałacem prezydenckim, ale jest to wielka wojna o katolicką tożsamość Polski. Wojujący ateizm pragnie zdobyć Polskę, która jest od wieków przedmurzem Chrześcijaństwa. W tej wojnie są różne bitwy, mniej i bardziej znaczące. Jedną z największych była bitwa w 1920 roku pod Warszawą. Wtedy to nawała bolszewicka nacierała na Polskę z tak ogromną siłą, że stratedzy wojskowi i politycy światowi przesądzali o jej losie, że już nawet nie warto i nie można jej pomóc. I wtedy właśnie, gdy w opinii światowej Polska była już stracona, stał się nad Wisłą cud, czyli nadzwyczajna Boża interwencja przez wstawiennictwo Matki Bożej. No bo jak to inaczej wyjaśnić, że nagle akurat 15 sierpnia, zmieniła się sytuacja strategiczna?
Właśnie przez różne wydarzenia w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym Bóg, Matka Boża zaznacza swoją opiekę nad ludźmi. Są to sytuacje po ludzku rozumując beznadziejne, gdy wydaje się, że wszystko już stracone i nagle jeśli ludzie się modlą, wszystko się zmienia, dobro bierze górę.
Trzeba zauważyć, że ten wojujący ateizm zmienia stopniowo strategię. Walka bowiem zbrojna jest coraz mniej efektywna, a wiemy przecież, że szatanowi nie chodzi o zniszczenie ciała, ale o zgubę duszy ludzkiej. Dlatego państwo polskie jako takie, niech sobie będzie. Ale jemu chodzi o to, żeby to było państwo ateistyczne. Ateistyczne czyli takie, gdzie miejsce Boga zajmuje jakaś wymyślona przez człowieka ideologia. Widzimy do czego prowadziły te ideologie i do czego prowadzą dzisiaj? ..Że w imię prawa można zabijać ludzi.
Wojującym ateistom nie chodzi o zniszczenie państwa, ale żeby przybrało ono charakter całkowicie świecki, czyli ateistyczny. Człowiek bowiem jest z natury istotą religijną, czyli musi jakąś religię wyznawać. Jeżeli zabierze mu się Chrześcijaństwo, trzeba dać cos w zamian. Ateiści dają właśnie ateizm jako religię życia społecznego.
W tej właśnie perspektywie należy oceniać wszystko to, co dzieje się obecnie w Polsce, te wszystkie napięcia. Krzyż przed pałacem prezydenckim jest tylko takim probierzem, do jakiego stopnia naród jest zdeterminowany bronić krzyża w ogóle, krzyża obecnego w miejscach publicznych. Wiemy, że przez to m. in. wyraża się chrześcijańska tożsamość narodu.
Trzeba nam bronić naszej chrześcijańskiej tożsamości. JPII w czasie pielgrzymki do Ojczyzny w 1997 roku prosił nas: Umiłowani Bracia i Siostry, nie wstydźcie się tego krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz.
Drodzy w Chrystusie! Powiedzieliśmy, że ten wojujący ateizm, liberalizm, libertynizm zmienia strategie, że walka coraz bardziej przechodzi ze sfery militarnej w sferę gospodarczą, kulturową a nade wszystko medialną. Walczy się przez zobowiązania prawne, gospodarcze, finansowe.
Jakie w tej perspektywie są szanse dla narodu polskiego? Jeśli ocenimy stan państwa polskiego, to można mieć obawy, że zmierza ono do bankructwa. Jeśli ocenimy poziom moralny narodu, jest on bardzo niski. Również psychicznie wielu Polaków jest na skraju wyczerpania. Jeśli chodzi o świadomość tego wszystkiego, co się dzieje, to duża część narodu, będąc zmęczona walką o utrzymanie rodziny, zdrowia i zniechęcona mizernymi efektami swojej pracy, łatwo przyjmuje wszystko co podają media. Media w ogromnej większości antykatolickie. Dlatego zachęcam gorąco, żeby nie ulec manipulacji, do słuchania RM i czytania Naszego Dz.
Skoro tak, to rodzi się pytanie, czy nie jesteśmy w gorszej sytuacji, niż w roku 1920, gdy bolszewicy zajęli większość państwa, a dziś nowa ideologia liberalizmu zawładnęła większością umysłów? Co nam pozostaje w tej sytuacji? W 1920 r. tysiące ludzi gorąco modliło się na Jasnej Górze do Matki Bożej o ocalenie Polski. Dziś trzeba nam tym bardziej szturmować niebo modlitwą. Dziś potrzeba nam jakiegoś nowego cudu nad Wisłą!
Proszę z całego serca, odmawiajmy Różaniec. Codziennie Różaniec, koronkę do Bożego Miłosierdzia, najlepiej całymi rodzinami! Omadlajmy alkoholików, rząd, prezydenta, wszystkich, całą Polskę! Dlaczego tak mało nas przystępuje do Komunii Św.? Starajmy się zawsze być w łasce uświęcającej i regularnie, na każdej mszy św. przyjąć Jezusa do Serca.
Pamiętajmy zawsze o obecności Maryi w naszym życiu i że Ona potrzebuje naszej modlitwy. Amen.