Czas oazy po czasie pustynnym

Na wiosnę każde spotkanie jest świętem.
Jest się w siódmym niebie i nie pamięta się,
że każda wiosna zmierza ku jesieni,
a także zimę przebrnąć trzeba,
aby znowu wiosna być mogła.
W każdym wspólnym życiu przychodzi

wcześniej czy później czas kryzysu.
Droga jest długa, zaczyna się nuda.
zaczniecie wchodzić w pustynię, monotonną,

przerażająco nudną pustynię.

Gdybyście wówczas potrafili chwilę poczekać,
a nie - natychmiast myśleć: wszystko się skończy;
albo też: tamta decyzja była fałszywa...
Gdybyście zdobyli się na trochę cierpliwości,
zamiast rozglądać się za innym partnerem,
albo szukać wyjścia w alkoholu...

Jeżeli poczekacie i pozostaniecie sobie wierni,

a wasze serca pozostaną otwarte i zapraszające...
Gdy będziecie pomysłowi i twórczy,
by partnera znowu ożywić...
Wówczas pewnego dnia, zupełnie nieoczekiwanie,
wytryśnie gdzieś źródło, a w waszym życiu zacznie się
nowy czas, czas oazy po czasie pustynnym.

---