Znaczenie Muzyki WingMakers

 

Koherencja Ewoluującej Świadomości

 

Muzyka jest językiem, który w bezpośredni sposób przekazuje to, czego nie da się wyrazić słowami. Gdy poddajesz się rytmowi, melodii, barwie, tonowi, harmonii -- składnikom muzyki -- twój najgłębszy instynkt nawiązuje interakcje z językiem owych składników. Wtedy to wkraczasz w tajemniczy świat ich (składników muzyki - przyp.tł.) twórczej obecności, w którym można wznieść pomost i uformować relacje współ-integracji pomiędzy tymi dwoma światami.

Ludzki instrument wchłania dźwięki obecne w muzyce, i jeśli muzyka jest odpowiednio dostrojona, może on uformować rezonans współ-odczuwania owej muzyki. Podobnie jak w przypadku kamertonów, które współbrzmią (rezonują) na tych samych częstotliwościach gdy tylko poruszy się jeden z nich. Ludzki instrument może być systemem rezonacyjnym, w którym jego struktura komórkowa i atomowa są poruszane (naładowywane) przez muzykę -- lub dokładniej ujmując -- przez częstotliwości wibracyjne zawarte w składowej-harmoniczej muzyki.

Struktura atomowa ludzkiego instrumentu jest w istocie wibracyjnym systemem harmonicznym.

Jądro atomu wibruje; elektrony na jego orbicie rezonują zgodnie z owym jądrem; ale w takiej sytuacji zgodnie z czym rezonuje samo jądro ?

Co stanowi pierwotną wibrację, która ustanawia wibracyjną ekspresję instrumentu ludzkiego ?

Co sprawia, iż wibracja ta może się zmieniać i dostosowywać -- w sensie swojej migracji na nowe poziomy wibracji, które są bardziej dostrojone i oferują większe wsparcie dla duchowego celu, wybranego przez inkarnującą się ludzką duszę ?

Współczesna ludzkość jest zwodzona (oszukiwana) przez dźwięk i muzykę -- które spowodowały uśnięcie (letarg) ludzkości. Materialny świat wibracji dźwiękowej chwycił w pułapkę ludzki instrument, podtrzymując pierwotną wibrację ludzkiej duszy w stanie stłumienia i ograniczenia. Stan taki wytwarza potęgujące się uczucie oddzielenia, co z kolei powoduje niesprecyzowany, o szerokim zasięgu niepokój, który jest trudny do zidentyfikowania -- a w konsekwencji czego trudny do uleczenia.

To właśnie z powodu owej wibracji oddzielenia i niepokoju, tak wielu ludzi staje się biernymi systemami rezonującymi, które są zasilane i prą do przodu bezwiednie (nieświadomie). Jednak prawda jest taka, że życie to w istocie "opakowany" duch, a całość życia to część zjednoczonej twórczej obecności, która tak naprawdę rozgrywa się poza (pod przykryciem) świata materialnego, niczym tętniący życiem nurt rzeki poruszający się pod masywnym, nieprzezroczystym lodem rzeki.

Używając powyższej analogii, muzyka może przedzierać się przez lód i pozwalać osobie zanurzyć ręce w znajdującej się pod nim wodzie oraz poczuć jej tętniący ruch -- nurt życia wszechświata, nurt którego przepływ jest niezaprzeczalny jedynie pod powierzchnią świata materialnego. Doświadczenie takie jest re-konekcyjnym katalizatorem, uzdrawiającym owe poczucie oddzielenia, które tak mocno przeniknęło w ludzkie życie. Muzyka miejsca Hakomi z Komór 4-6 jest tak zaprojektowana, aby przywrócić a następnie wspierać i podtrzymywać owe poczucie ponownego-połączenia (re-konekcji).

W kręgach zajmujących się obszarami ezoteryki, już od dawien dawna muzyka jest uważana za najskuteczniejszy sposób na wyjście poza granicę oddzielenia, oraz wzniecenie poczucia integracji pomiędzy elementami systemu serce-umysł-ciało-dusza. Muzyka, odpowiednio dostrojona i zorkiestrowana, jest jak igła z nicią która zszywa owe elementy istoty ludzkiej w jedną całość -- ale nie na zasadzie nieustannego ich zjednoczenia, tylko całkowicie kierowalnej współpracy i koherencji.

To właśnie ta współpraca i koherencja umożliwiają twej duchowej pracy wynurzać się oraz rozkwitać w całej okazałości. Dźwięk pełni tu rolę mostu, który łączy "archipelag" systemu serce-umysł-ciało-dusza, spajając jego składowe w pojedynczy "ląd" czy system obsługujący rdzenny, oryginalny cel zindywidualizowanej świadomości. (Spójrz na diagram poniżej.)

 

 

Nie znaczy to jednak, że koniecznie musisz stać się uzdrowicielem bądź duchowym nauczycielem. Oryginalny cel instrumentu ludzkiego i duszy -- ujętych razem -- to harmonizacja świadomości: od gęstej, materialnej wibracji samo-przetrwania do najwyższych wibracji miłości. Harmonizacja ta nie zawiera się w ludzkich definicjach dobra i zła. Polega ona wyłącznie na wprowadzaniu harmonii pomiędzy zupełnie odmiennymi wibracjami, oraz budowaniu koherencji pomiędzy reprezentującymi je dwoma biegunami: samo-przetrwania oraz boskiej miłości.

Duch staje się materią dzięki wibracji dźwięku, i tak samo materia staje duchem dzięki harmonii dźwięku. Na tym polega wzajemny transfer energii -- który współczesna nauka zaczyna zaledwie poznawać. Od prehistorycznych czasów, ludzie wiedzieli że muzyka modyfikuje środowisko oraz nasze relacje z czasem i przestrzenią, jednak dzisiejsza nauka idzie krok dalej i ujawnia, że muzyka ponadto modyfikuje naszą strukturę komórkową, centra energetyczne (czakry), oraz wprowadza koherencję pomiędzy naszą zsumowaną osobowość -- czyli system serce-umysł-ciało-dusza.

Studia nad falą dźwiękową znane jako dział nauki o nazwie: cymatyka; pokazują że fale dźwiękowe oddziałują na materię inercyjną (nieożywioną), kształtując ją w struktury geometryczne, a nawet formy archetypowe. Te same prawa i związki istniejące pomiędzy falą dźwiękową a materią, odpowiadają też za powstawanie oddziaływań na atomowych i komórkowych poziomach instrumentu ludzkiego. Jednakże, jest to coś znacznie więcej niż zwyczajne fizyczne doznanie fal dźwiękowych. Istnieje składowa harmoniczna wewnątrz dźwięku, która rozciąga się na wyższe i niższe częstotliwości niż próg słyszalności ludzkiego ucha, niemniej jednak ma ona ogromny wpływ na wibracyjną strukturę ludzkiego DNA, strukturę umysł-mózg, oraz centralny system nerwowy.

Wibracyjna struktura instrumentu ludzkiego -- zawierająca ciało, emocje, i umysł -- jest przykładem nie zestrojonych ze sobą częstotliwości. Wibracje jednego organu są inne od pozostałych - porównajmy na przykład żołądek i serce. Wibracja wyższego umysłu jest inna niż emocji; czakra korony inna niż wibracje przysadki mózgowej. Instrument ludzki to olbrzymi zbiór systemów wibracji, z których każdy działa na rzecz zapewnienia materialnych potrzeb wymaganych do przetrwania instrumentu ludzkiego w świecie fizycznym oraz jego rozwoju w kierunku duchowych światów Pierwszego Źródła. Owe współzawodniczące prądy wibracyjne tworzą środowisko płynnego stanu zamierzalności -- co finalnie przeradza się w konkretny zamiar i wolę jednostki.

Ponieważ wibracyjna struktura instrumentu ludzkiego jest rozstrojona i asymetryczna, stanowi więc ona zbiór wibracji, które funkcjonują w zupełnie odmiennych systemach rezonacyjnych. Istnieją pewne źródłowe (podstawowe) dźwięki nazywane pierwotnymi, które dzięki swojej pierwotności mają działanie przyczynowe. Owe dźwięki źródłowe są niesłyszalne, tym niemniej dostarczają one wyspecjalizowaną częstotliwość wprowadzającą instrument ludzki w stan koherencji.

Mantry, w szczególności stosowane w ezoterycznych szkołach dźwięku i światła, zaprojektowano w celu wzmocnienia częstotliwości bądź wibracji źródłowej, która z kolei ustanawia unifikującą wibrację instrumentu ludzkiego. To właśnie ta unifikująca Wibracja Źródłowa określa pojawiającą się formę będącą manifestacją instrumentu ludzkiego na planie fizycznym, jak również ścieżkę wznoszenia po której odbywa się rozwój jednostki.

Wibracja Źródłowa jednostki jest zmieszana z całym światem form manifestowanych przez instrument ludzki. Formy te stanowią "wibracyjną zupę" zewnętrznego świata, mając swój wpływ i oddziaływanie na instrument ludzki. Owa wibracyjna zupa -- w szczególności w odniesieniu do technologii -- działa na rzecz zmniejszenia Wibracji Źródłowej w obrębie ludzkiej świadomości. Wibracja Źródłowa ma analogiczne znaczenie, jak używane w ezoterycznych szkołach określenie -- tętno duszy.

Poniższy diagram przedstawia całościowe ujęcie relacji zachodzących pomiędzy wewnętrzną spójnością zindywidualizowanej świadomości a Pierwszym Źródłem (Bogiem), oraz jego interfejs z zewnętrznym światem formy i gęstości wibracyjnej. Duchowy dźwięk pomaga utworzyć Strefę Interfejsu pomiędzy instrumentem ludzkim a wibracyjną zupą świata form. Owa Strefa Interfejsu wspiera instrument ludzki w jego misji i celu, zapobiegając jego wibracyjnemu zanieczyszczeniu, gdyż stanowi on naczynie dla ludzkiej duszy oraz ujście ekspresji Dźwięku i Światła Pierwszego Źródła, nazywanej też czasem Para Vach.

 

 

Para Vach jest pierwotnym, przyczynowym Dźwiękiem i Światłem górującym zarówno nad manifestacją jak i nie-manifestacją. Jest nadkosmicznym Oddechem Pierwszego Źródła, który tworzy, ożywia, oraz wprawia w ruch wibracyjną substancję materii. Przewyższa manifestację światła i dźwięku nawet w ich najczystszej i najbardziej świetlistej postaci.

Istnieją określenia praktycznie we wszystkich tekstach religijnych, jak również w fizyce i kosmologii, które opisują -- jednakże okrężnie -- Para Vach. W Biblii jest to Słowo stające się ciałem; Nada u Upanishads; Kalma-I-ilahi czyli wewnętrzny dźwięk w Koranie; HU u Sufi; muzyka sfer w filozofii pitagorejskiej; Fohat w Buddyzmie; Kwan-Yin-Tien w chińskim mistycyzmie. Bez względu na nazwę czy konkretne określenie, jest to fundamentalna przyczyna całego dźwięku i światła wewnątrz Wielkiego Wszechświata, w konsekwencji czego jest także fundamentalną przyczyną wszech-manifestacji.

Jest tym pierwotnym łącznikiem (pokrewieństwem) osadzonym i spajającym nas wszystkich od wewnątrz. Jest naszym źródłem czystej wibracji, sprawiającej iż żyjemy jako wieczne istoty. W księdze Kosmologia Liminalna, Para Vach jest przedstawiony następująco: Od Ukrytego Ojca pochodzą harmoniczne Światło i Dźwięk -- wszechświatowe kody jedności -- które są wsączone w jego Wspaniałe Dzieci w światach formy. Jednakże, są to światy formy, które potrafią zdeformować i zanieczyścić owe połączenie i subtelną wibrację, dlatego też Strefa Interfejsu jest podstawowym i tak istotnym pojęciem do zrozumienia.

Harmonia stanowi fundamentalną zasadę Strefy Interfejsu, a muzyka -- odpowiednio dostrojona -- może pomóc stworzyć, nakierować, i podtrzymać owe poczucie harmonii. Jeśli Strefa Interfejsu jest prawidłowo obsługiwana, to pełni ona rolę buforu pomiędzy ludzką duszą a światami formy -- na których akurat przebywa. Skutkiem gęstości wibracyjnej światów formy jest nieumyślne -- tylko w niektórych przypadkach celowe -- zmniejszanie wibracyjnego stanu ludzkiego naczynia duszy -- instrumentu ludzkiego -- do tempa wibracji materii.

Odpowiednia muzyka, intonacje, mantry, oraz harmoniczne wibracje pełnią funkcję neutralizatora gęstości wibracyjnej. Stanowią one najpotężniejszy sposób na nakierowanie i podtrzymanie właściwej harmonii Strefy Interfejsu, która otacza każdego z nas. Przebywając w stanie medytacyjnym, intonacja dźwięku mantry lub świętego imienia Pierwszego Źródła ma niezwykle potężne działanie, szczególnie jeśli osoba taka aktywnie wizualizuje harmonię Strefy Interfejsu.

Utwory muzyczne Komór 4-6 miejsca Hakomi, posiadają wbudowane specjalistyczne linie melodyczne, które mogą być przyswojone i użyte jako harmoniczna "miotełka" wymiatająca gęstsze wibracje nagromadzone w twojej Strefie Interfejsu. Procedura ta nie wymaga dobrego głosu, tak naprawdę może ona mieć znacznie silniejsze działanie gdy zastosujesz ekspresję wewnątrz swej świadomości, zamiast używania do tego strun głosowych i ust.

Istnieje też dyskurs Lyricusa, który dostarcza głębszego opisu i praktycznych wskazówek związanych ze Strefą Interfejsu, oraz jego rolą we wspieraniu i ułatwianiu dostępu do ewoluującej świadomości.

Z mojego świata do Twojego,

James

 

---