1.Na czym polega zasada współmierności?
ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI należy do zasad periodyzacji, która zakłada podział zdarzeń gospodarczych na pewne przedziały czasowe (oznacza ona ujmowanie działalności jednostek w wyznaczonych jednostkach czasu, np. rok obrotowy czy okres sprawozdawczy. W rachunkowości zasada współmierności polega na tym, że koszty poniesione w celu osiągnięcia określonych przychodów muszą być ujęte w księgach rachunkowych w tym samym okresie rozrachunkowym, co osiągnięte przychody. Dotyczy to głównie kosztów bezpośrednich, np. kosztów wytworzenia sprzedanych wyrobów.
Wyróżnia dwa aspekty zasady współmierności : I Aspekt czasowy - musimy pokazać przychody i koszty w tym samym okresie, którego dotyczą , II Aspekt - pokazujemy przychody i współmierne do nich koszty (czyli koszty związane z osiągnięciem tych przychodów).
2. Na czym polega zasada memoriałowa?
ZASADA MEMORIAŁOWA to podstawowa zasada rachunkowości, według której przychody i koszty uważa się za osiągnięte lub poniesione w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie wpływu lub wydatku pieniężnego. Znaczy to że daną operację gospodarczą księgujemy niezależnie od tego czy nastąpił przepływ gotówki czy też nie.
3. Na czym polega zasada kontynuacji działania?
ZASADA KONTYNUACJI DZIAŁANIA to nadrzędna zasada rachunkowości, zgodnie z którą zakłada się, że jednostka gospodarcza będzie kontynuowała swoją działalność w dającej się przewidzieć przyszłości oraz w niezmienionym istotnie zakresie (najbliższy rok obrotowy). Przyjęcie założenia kontynuacji działalności przy sporządzeniu sprawozdania finansowego nie może być sprzeczne ze stanem faktycznym lub prawnym.
4. Na czym polega zasada ciągłości?
ZASADA CIĄGŁOŚCI jedna z nadrzędnych zasad rachunkowości, która nakazuje stosowanie z okresu na okres tych samych przyjętych zasad rachunkowości w sposób ciągły. Zasada ta zapewnia porównywalność informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych za kolejne lata obrotowe. Zgodnie z nią bilans otwarcia kolejnego roku obrotowego musi być identyczny z bilansem zamknięcia roku poprzedniego.
5. Wymień nadrzędne zasady rachunkowości.
Nadrzędne zasady rachunkowości:
Zasada memoriałowa,
Zasada współmierności,
Zasada kontynuacji działania,
Zasada ostrożności ( ostrożnej wyceny),
Zasada istotności,
Zasada ciągłości,
Zasada wiarygodności (prawdziwego i rzetelnego obrazu),
Zasada przewagi treści nad formą.
6. Jakie jednostki podlegają badaniu przez biegłego rewidenta?
- banki
- fundusze inwestycyjne
- wszystkie Spółki SA
- wszystkie inne podmioty spełniające 2 z pośród 3 warunków:
1. Średnie roczne zatrudnienie <50osób
2.Przychody za poprzedni rok obrotowy <5mln EURO
3. suma bilansowa( aktywów czy pasywów)<2,5 mln EURO
Dodatkowo z internetu
. Badaniu i ogłaszaniu podlegają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe
grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe kontynuujących działalność:
1) banków oraz zakładów ubezpieczeń,
2) jednostek działających na podstawie przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych,
2a) jednostek działających na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych,
3) spółek akcyjnych,
4) pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który
sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z następujących
warunków:
a) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej
50 osób,
b) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2 500 000 EURO,
c) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 000 000 EURO.
2. W jednostkach sporządzających łączne sprawozdania finansowe, o których mowa w
art. 51 ust. 1, warunki określone w ust. 1 stosuje się do łącznego rocznego
sprawozdania finansowego.
3. Badaniu podlegają sprawozdania finansowe spółek przejmujących i spółek nowo zawiązanych, sporządzone za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie według zasad, o których mowa w rozdziale 4a.
4. Badaniu i ogłaszaniu podlegają również półroczne sprawozdania finansowe
funduszy inwestycyjnych.
7. Jaka jest rola biegłego rewidenta w jednostce, w której bada sprawozdanie finansowe?
Podstawowym celem badania na podstawie ustawy o rachunkowości jest wydanie przez biegłego rewidenta pisemnej, uzasadnionej opinii o prawidłowości i rzetelności zbadanego sprawozdania finansowego, czyli jego zgodności z istniejącymi przepisami w zakresie rachunkowości, finansów, praw podatków i praw cywilno-handlowych.
to na żółto z Internetu dodatkowo
Przez jasność i rzetelność należy rozumieć, że sprawozdanie finansowe w sposób pełny, uczciwy i dokładny przedstawia obraz osiągniętych wyników za okres objęty badaniem oraz sytuacji majątkowej i finansowej badanej jednostki na dzień kończący rok obrotowy.
Oprócz sprawozdania finansowego biegły rewident ocenia inne informacje finansowe pochodzące z innych źródeł. Do takich informacji należą: sprawozdanie z działalności jednostki, prospekty emisyjne, publikowane wskaźniki finansowe, plany inwestycyjne i finansowe, sprawozdania GUS oraz wszystkie inne informacje często podawane równolegle z rocznym sprawozdaniem finansowym. Znaczna część takich informacji, zwłaszcza ta wychodząca poza obręb sprawozdania finansowego, w myśl przepisów ustawy o rachunkowości nie jest objęta badaniem biegłego z wyjątkiem obowiązkowej oceny sprawozdania z działalności jednostki. Niemniej jednak biegły powinien jako minimum upewnić się, że te informacje są spójne z danymi sprawozdania finansowego i że w sposób rzetelny odpowiadają aktualnej sytuacji finansowej i możliwościom rozwojowym jednostki.
Biegli rewidenci stosują powszechnie przyjęte metody badania, do których należą badanie metodą systemową, analityczną lub metodą transakcyjną. W praktyce biegły wykorzystuje wszystkie te metody badania, dostosowując je w zależności od wcześniejszej analizy ryzyka i ustalonych kryteriów istotności. Na podstawie zebranych informacji o strukturze prawnej i organizacyjnej badanej jednostki, zastosowanych zasad rachunkowości, jakości systemu kontroli wewnętrznej, wstępnie ustalonego ryzyka i poziomu istotności, ocenia poszczególne obszary, w następstwie całe sprawozdanie finansowe.
Biegły rewident, wydając opinię o rzetelności i prawidłowości danych, powinien krytycznie ocenić zastosowane przez przedsiębiorstwo zasady rachunkowości w odniesieniu do charakteru działalności gospodarczej jednostki, wielkości i rodzaju posiadanych zasobów oraz możliwości poprawnej interpretacji sprawozdania finansowego przez szeroki krąg odbiorców, jakim są akcjonariusze albo udziałowcy, instytucje finansowe, kontrahenci, organy podatkowe
8. Jakiego rodzaju opinie może wydać biegły rewident po przeprowadzonym badaniu?
- pozytywna
- pozytywna z zastrzeżeniami
- negatywna
Biegły rewident może odmówić badania jeżeli jakiekolwiek powiązania z daną jednostką jeśli sam prowadzi tam księgowość.
Biegły rewident powinien mieć prawo uczestnictwa w inwentaryzacji.
9. Wymień elementy sprawozdania finansowego
nie wiem czym różnią się elementy od składu sprawozdania dla mnie pyt 9 i 10 to takie samo
To z Internetu
elementy sprawozdania
W skład sprawozdania wchodzi:
bilans, będący informacją o składnikach majątku stanowiącego własność organizacji i źródłach jego finansowania,
rachunek wyników (rachunek zysków i strat), obejmujący dane o osiągniętych przychodach i kosztach ich uzyskania,
informacja dodatkowa, zawierająca nieujęte w bilansie ani rachunku wyników (rachunku zysków i strat) dane oraz wyjaśnienia umożliwiające rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji finansowej jednostki.
Informacja dodatkowa to dokument, w którym jednostka opisuje:
stosowane metody wyceny aktywów i pasywów, opis ewentualnych zmian w przyjętym systemie w stosunku do roku ubiegłego,
strukturę przychodów ze wskazaniem ich pochodzenia,
przyczyny zmniejszenia funduszu statutowego lub jego zwiększenia (z podaniem źródła),
strukturę kosztów związanych z działalnością statutową,
strukturę kosztów administracyjnych,
udzielone gwarancje, poręczenia,
dane o zobowiązaniach,
tendencje zmian w strukturze przychodów i kosztów,
zwiększenia składników majątku.
10. Z czego składa się sprawozdanie finansowe, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta?
- Wprowadzenia do sprawozdania finansowego
- Bilansu
- rachunku zysków i strat
- rachunku przepływów pieniężnych
- zestawienia zmian w kapitale własnym
- informacji dodatkowej
To z Internetu dodatkowo
W myśl ustawy o rachunkowości, sprawozdanie finansowe składa się z:
bilansu,
rachunku zysków i strat,
informacji dodatkowej,
a w odniesieniu do niektórych jednostek określonych w art. 64 ust. 1 ustawy, których sprawozdania podlegają obowiązkowemu badaniu przez biegłych rewidentów również z rachunku przepływów pieniężnych i zestawienia zmian w kapitale własnym.
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mają obowiązek dołączania do rocznego sprawozdania finansowego sprawozdania z działalności spółki w roku obrotowym.
W bilansie wykazuje się stan aktywów i pasywów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych poprzedniego i bieżącego roku obrotowego. Wyszczególnia się dane roku obrotowego obok danych roku poprzedniego w rachunku zysków i strat.
Składniki aktywów i pasywów bilansu wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.
Rachunek zysków i strat sporządza się zgodnie z załącznikiem do ustawy, wybierając jeden z możliwych wariantów. Można wybrać pomiędzy wariantem kalkulacyjnym a wariantem porównawczym.
Z czego składa się sprawozdanie finansowe, które podlega badaniu przez biegłego
rewidenta?
Sprawozdanie finansowe, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta składa się z:
bilansu,
rachunku zysków i strat,
informacji dodatkowej obejmującej: wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia,
rachunku przepływów pieniężnych,
zestawienia zmian w kapitale ( funduszu ) własnym.
11 Jakie warunki musi spełniać składnik majątku, aby mógł być wykazany jako aktywa?
Aktywa to składniki majątku, które muszą spełnić 4 warunki:
powstałe w wyniku przyszłych zdarzeń,
kontrolowane przez jednostkę,
o wiarygodnej określonej wartości,
spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
12 Co to jest bilans?
Bilans jest to syntetyczne zestawienie w ujęciu wartościowym rzeczywistego staniu aktywów i pasywów na dzień bilansowy. Przedstawia sytuację majątkową (rzeczywisty stan majątku - aktywów) i finansową (źródła finansowania majątku - pasywa) jednostki na określony moment (dzień bilansowy).
13 Według jakiego kryterium posegregowane są aktywa, a według jakiego - pasywa?
Składniki aktywów prezentuje się w pozycjach uporządkowanych według stopnia ich płynności czyli możliwości ich spieniężenia, od składników najwolniej zamienialnych na środki pieniężne do składników najszybciej wymienialnych. Składniki pasywów wykazuje się uporządkowanie według stopnia ich wymagalności, czyli terminów spłaty, od składników wymagalnych najpóźniej lub wymagalnych bezterminowo do składników wymagalnych w najkrótszym terminie.
14 Kiedy powstaje dodatnia wartość firmy wykazywana po stronie aktywów?
Dodatnia wartość firmy jest to nadwyżka ceny nabycia określonej jednostki lub jej zorganizowanej części nad wartością godziwą poszczególnych przejętych od tej jednostki w wyniku zakupu, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia aportem składników majątkowych, czyli aktywów, pomniejszona o przejęte zobowiązania według stanu z dnia nabycia.
Kiedy powstaje ujemna wartość firmy wykazywana po stronie pasywów?
Jeżeli cena nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części jest niższa od wartości godziwej przyjętych aktywów netto, to różnica stanowi ujemną wartość firmy.
16. Co to są wartości niematerialne i prawne?
WNiP należą do aktywów trwałych, są to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności, dłuższym niż 1 rok i przeznaczone do używania na własne potrzeby jednostki, np. nabyte oprogramowanie, nabyte znaki towarowe, licencje.
17. Co wykazuje się w pozycji koszty zakończonych prac rozwojowych?
Są wyjątkiem od nabytych praw majątkowych. Jednostka prowadzi prace badawcze i rozwojowe, w wyniku których powstanie np. nowy produkt lub zastosowana będzie nowa technologia wytwarzania. Jeżeli wszystkie warunki są spełnione aby rozpocząć stosowanie nowej technologii lub sprzedaży nowego produktu, czyli prace rozwojowe zostały zakończone, wtedy poniesione koszty przenosi się z „rozliczeń międzyokresowych kosztów” i wykazuje w pozycji „koszty zakończonych prac rozwojowych” w WNiP, w aktywach trwałych.
18. W jaki sposób wycenia się rzeczowe aktywa trwałe?
Wg wartości historycznej; czyli cena nabycia lub koszt wytworzenia - odpisy amortyzacyjne (narastające) - odpisy z tytułu trwałej utraty wartości = wartość bilansowa środka trwałego.
Odpisy amortyzacyjne mogą być obliczane różnymi metodami:
-met. liniową (odpisy takiej samej wartości)
-met. degresywną (na początku większe odpisy, potem maleją)
-met. naturalną ( wg stanu faktycznego)
-dla środków niskocennych stosuje się jednorazowy odpis amortyzacyjny
19. Jaka jest różnica między rzeczowymi aktywami trwałymi, a inwestycjami długoterminowymi?
Rzeczowe aktywa trwałe przeznaczone i wykorzystywane są do prowadzenia podstawowej działalności, inwestycje długoterminowe jednostka nabywa w celu osiągnięcia dodatkowych korzyści, nie związanych z podstawową działalnością.
20. W jaki sposób wycenia się inwestycje długoterminowe?
I Sposób - Wg wartości historycznej (jak w p.18)
II Sposób - Wg wartości godziwej;
Jeżeli wartość godziwa inwestycji długoterminowej wzrosła, różnica między stanem początkowym, a aktualną wartością godziwą zasila kapitał z aktualizacji wyceny (pasywa).
Jeżeli wartość godziwa inwestycji długoterminowej spadła, zmniejsza się kapitał z aktualizacji wyceny, resztę (-) księguje się w Rachunku Zysków i Strat, w koszty finansowe, a wynik - to Zysk lub Strata Netto.
Jeżeli wartość godziwa inwestycji długoterminowej wzrosła po uprzednim spadku, różnicę (+) księguje się w Rachunku Zysków i Strat, jako przychody finansowe, wynik - to Zysk lub Strata Netto, ewentualna nadwyżka zasila kapitał z aktualizacji wyceny.
Powyższy sposób nie dotyczy nieruchomości i WNiP zaliczanych do inwestycji długoterminowych, gdzie wszelkie zmiany wartości godziwej od razu księguje się w RZiS jako koszty lub przychody finansowe.
21. Co to jest wartość godziwa?
Za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami.
22. Co to jest i kiedy powstaje kapitał z aktualizacji wyceny?
Kapitał z aktualizacji wyceny utworzony na podstawie art. 31 ust. 3 i 4 ustawy o rachunkowości służy do ujmowania skutków aktualizacji wyceny wartości środków trwałych przeprowadzonej na podstawie odrębnych przepisów. Aktualizacja taka polega na zwiększeniu lub zmniejszeniu, przy użyciu określonego wskaźnika, wartości początkowej oraz dotychczas dokonanych od środków trwałych odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od jego wartości godziwej, której odpisanie w przewidywanym okresie jego dalszego używania jest ekonomicznie uzasadnione. Różnicę wartości księgowej netto środków trwałych powstałą na skutek aktualizacji wyceny odnosi się na kapitał z aktualizacji wyceny.
Kapitał z aktualizacji wyceny powstaje w skutek przeszacowania środków trwałych i inwestycji długoterminowych. Aktualizacja ta odbywa się ze względu na urzędowe zarządzenia mające na celu urealnienie wartości środków trwałych posiadanych przez przedsiębiorstwa. Jest to pozycja typowo rozliczeniowa. Raz na jakiś czas Ministerstwo Finansów wylicza na podstawie inflacji, wzrost wartości poszczególnych rodzajów środków trwałych i publikuje przeliczniki, przy pomocy których spółki podnoszą wartość swoich środków trwałych aby ich wartość była bardziej zbliżona do wartości rynkowej. W sytuacji wzrostu wartości aktywów, aby zachować zasadę bilansowania wzrost ich wartości wykazuje się z drugiej strony bilansu jako kapitał z aktualizacji wyceny.
23. Co wykazuje się w bilansie pod pozycją „środki trwałe w budowie”?
Środki trwale w budowie to ogół kosztów pozostających w bezpośrednim związku z wytworzeniem, nabyciem i adaptacją środków trwałych. Kategoria ta obejmuje środki trwałe w okresie budowy i montażu oraz ulepszania. Do kosztów budowy możemy zaliczyć przykładowo koszty:
- nabycia gruntów i innych składników aktywów trwałych oraz koszty związanych z tym prac budowlano-montażowych;
- zużycia bezpośrednich materiałów (np. budowlanych);
- płac pracowników fizycznych;
- usług podwykonawców;
- przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji istniejących składników majątkowych.
24. Jakie koszty wchodzą w skład kosztu wytworzenia wyrobów gotowych?
W skład kosztu wytworzenia wyrobów gotowych można zaliczyć następujące koszty:
- zużycie surowców i energii,
- wynagrodzenia,
- usługi obce,
- świadczenia na rzecz pracowników,
- amortyzacje,
- materiały zużyte do produkcji.
.
25. Jaka jest różnica między towarem a produktem gotowym?
Produkty gotowe - to produkty wytworzone przez dana jednostkę gospodarczą, nie podlegające dalszej obróbce, odpowiadające normom jakościowym, technicznym i handlowym przeznaczone głównie na sprzedaż dla odbiorców zewnętrznych.
Towary - są to rzeczowe składniki majątku obrotowego zakupione bezpośrednio od producentów krajowych z własnej produkcji, lub z importu w celu dalszej odsprzedaży przez jednostki handlu hurtowego lub detalicznego.
Co wykazuje się w bilansie w pozycji należne wpłaty na kapitał podstawowy?
Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) - wykazuje się wszystkie należności od akcjonariuszy, którzy zadeklarowali, lecz na dzień bilansowy nie wnieśli wkładów. Jest to informacja, że kapitał nie został pokryty w całości (informacja ta daje też podstawę do założenia, że wpłata może nie zostać uiszczona). Należy pamiętać, że do tej pozycji zalicza się zarówno wkłady pieniężne, jak i rzeczowe;
O zadeklarowanych, a nie wniesionych wkładach można mówić wówczas, gdy jeszcze nie zostały opłacone w całości i jednocześnie nie minął termin pełnej zapłaty określony w umowie spółki
W jaki sposób powstaje kapitał zapasowy?
Kapitał (fundusz) zapasowy wykazywany jest w pasywach bilansu i stanowi odzwierciedlenie źródła finansowania aktywów osiągnięte przez jednostkę w trakcie jej działalności. Kapitał (fundusz) zapasowy tworzony jest przez spółki kapitałowe, przedsiębiorstwa państwowe i spółdzielnie.
Jednym ze źródeł powstania kapitału zapasowego jest nadwyżka ceny emisyjnej nad ceną sprzedaży akcji. Kapitał zapasowy tworzony jest także z podziału zysku lub z wyniku na przeszacowaniu sprzedanych lub zlikwidowanych środków trwałych.
W spółkach kapitałowych kapitał zapasowy tworzony jest:
• z podziału zysku,
• z nadwyżki ceny emisyjnej nad ceną sprzedaży akcji,
• z wyniku na przeszacowaniu sprzedanych lub zlikwidowanych środków trwałych.
Trzeba też pamiętać, że zgodnie z art. 36a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 - zobacz skan z późn. zm.) w razie zbycia akcji własnych, dodatnią różnicę między ceną sprzedaży, pomniejszoną o koszty sprzedaży, a ich ceną nabycia należy odnieść na kapitał zapasowy. Ujemną różnicę należy ująć jako zmniejszenie kapitału zapasowego, a pozostałą część ujemnej różnicy, przewyższającą kapitał zapasowy, jako stratę z lat ubiegłych i opisać w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym za rok, w którym nastąpiła sprzedaż.
Co to są pasywa i jak się dzielą?
Pasywa są to źródła finansowania majątku przedsiębiorstwa. Pojęcie pasywów jest ściśle związane z bilansem przedsiębiorstwa, który przedstawia aktywa posiadane przez spółkę oraz źródła ich finansowania.
Pasywa w przedsiębiorstwie dzielą się na dwie podstawowe grupy:
Kapitał własny - są to wartości wniesione do spółki przez jej właścicieli (przede wszystkim kapitał zakładowy) oraz środki uzyskane w trakcie działalności i będące własnością spółki (tu podstawową pozycją jest zysk wypracowany przez spółkę).
Kapitały obce - są to wszelkiego rodzaju źródła finansowania przy wykorzystaniu kapitału obcego. Będą to w dużej mierze kredyty i pożyczki zarówno długo- jak i krótkoterminowe oraz zobowiązania handlowe.
Pasywa w bilansie przedstawione są w kolejności od tych o najdłuższym do tych o najkrótszym terminie zapadalności. Całkowita wartość pasywów, zgodnie z zasadą bilansową, równa jest wartości aktywów kontrolowanych przez przedsiębiorstwo
Co to jest rachunek zysków i strat?
Rachunek zysków i strat pokazuje dokonania jednostki w danym okresie. Zawiera istotną informację o rentowności jednostki. Jego istota polega na przeciwstawieniu przychodom ( i zyskom nadzwyczajnym) z różnych rodzajów działalności współmiernych do nich kosztów (i strat nadzwyczajnych), uzyskując w efekcie wynik finansowy (zysk lub stratę) brutto, który skorygowany o obowiązkowe zmniejszenia wyniku brutto (np. podatek dochodowy) pozwala na uzyskanie kwoty wyniku netto za dany okres.
Z jakich części (segmentów) składa się rachunek zysków i strat?
Przychody i zyski
Przychody dzielimy na:
przychody z działalności operacyjnej,
pozostałe przychody operacyjne,
przychody finansowe.
Koszty i straty
Koszty dzielimy na:
koszty z działalności operacyjnej,
pozostałe koszty operacyjne,
koszty finansowe.
Przychody z działalności operacyjnej, są rezultatem statutowej działalności jednostki gospodarczej i dzielimy je na:
przychody ze sprzedaży produktów (dotyczą sprzedaży wyrobów gotowych, półproduktów lub usług i robót),
przychody ze sprzedaży towarów ? powstają w placówkach handlowych (dotyczą prowizji ze sprzedaży, sprzedaży detalicznej, hurtowej, komisowej i na raty, towarów),
przychody ze sprzedaży materiałów ? powstają w celu upłynnienia nadmiernych i zbędnych zapasów materiałów, zbycia odpadów użytkowych i lepszego wykorzystania powierzchni magazynowych.
Koszty działalności operacyjnej
Pozostałe przychody i koszty operacyjne
Przychody finansowe
Koszty finansowe
Straty i zyski nadzwyczajne
Czego dotyczy działalność operacyjna w rachunku zysków i strat?
Górna część rachunku zysków i strat to jeden z najważniejszych elementów pozwalających na ocenę działalności operacyjnej firmy. Umożliwia stwierdzenie, jaka część zysków spółki związana jest z bezpośrednią działalnością operacyjną - statutową firmy - bez przychodów i kosztów finansowych oraz zdarzeń nadzwyczajnych.
Statutową działalność spółki określa ta działalność, do prowadzenia której podmiot został powołany. Może więc to być produkcja i sprzedaż wyrobów, handel towarami, świadczenie usług bądź kombinacja tych działalności - w zależności od wyspecyfikowania ich w akcie założycielskim spółki. Wyrazem wynikowym tej działalności będą przychody ze sprzedaży wyrobów, usług i towarów oraz koszty związane z uzyskaniem tych przychodów, tak zwany koszt własny przychodów.
Wynikiem rachunków przeprowadzonych w górnej części tabeli rachunku wyników jest zysk lub strata na działalności operacyjnej. Jest to wartość, która najbardziej interesuje inwestora. Daje mu informację, czy firma osiąga zyski ze swojej podstawowej, statutowej działalności, czyli czy wypełnia kluczowe postanowienia swojego aktu założycielskiego.
Czego dotyczy pozostała działalność operacyjna w rachunku zysków i strat?
Do pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych jednostki klasyfikowane są przychody i koszty związane pośrednio z jej zasadniczą działalnością operacyjną, ale uzyskiwane lub zaistniałe na skutek jej podejmowania.
Pozostałe przychody i koszty operacyjne.
Obejmuje pozostałe przychody i koszty, które tylko w sposób pośredni są związane z prowadzoną działalnością operacyjną jednostki. SA one związane przede wszystkim:
- z działalnością socjalna;
- ze zbyciem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych;
- z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych i nieściągalnych (nie dotyczy rozrachunków publicznoprawnych);
- z utworzeniem i rozwiązaniem rezerw;
- z odpisami aktualizującymi wartość aktywów;
- z odszkodowaniami, karami i grzywnami;
- z darowiznami.
Skorygowanie wyniku na sprzedaży o wymienione pozostałe przychody i koszty operacyjne daje nam wynik z działalności operacyjnej.
Czego dotyczy działalność finansowa w rachunku zysków i strat?
Stanowi ona różnicę między przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, a kosztami finansowymi w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi
Czego dotyczą zyski/ straty nadzwyczajne wykazywane w rachunku zysków i strat? Proszę podać przykłady.
Zyski i straty nadzwyczajne to skutki finansowe zdarzeń losowych, występujące nieoczekiwanie i niepowtarzalnie, poza zwykłą działalnością jednostki
Straty nadzwyczajne:
- Wartość szkód spowodowanych zdarzeniami losowymi
- Koszty związane z usunięciem skutków zdarzeń losowych
- Rezerwy na przyszłe zobowiązania spowodowane zdarzeniami niezwiązanymi z ogólnym ryzykiem gospodarstwa
- Skutki zaniechania i likwidacji określonego rodzaju działalności powstałe w wyniku decyzji administracyjnej
- Wartość bilansowa składników majątku wchodzącego w skład sprzedanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa
Zyski nadzwyczajne:
- Odszkodowania z tytułu ubezpieczenia majątkowego, otrzymane w związku ze zdarzeniem losowym
- Wartość odzyskanych składników majątku, uzyskanych po rozliczeniu skutków zdarzenia losowego
- Rozwiązanie niewykorzystanej rezerwy w przypadku zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego jej utworzenie
- Otrzymane odszkodowanie z tytułu zdarzeń niezwiązanych z ogólnym ryzykiem prowadzenia działalności
- Przychody osiągnięte, z punktu widzenia dłużnika, z uprawomocnienia się korzystnego postanowienia w postępowaniu układowym lub naprawczym, np. w postaci odpisania umorzonych zobowiązań cywilnoprawnych lub publicznoprawnych
- Przychody ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa
Według jakich wariantów może być sporządzony rachunek zysków i strat i czym się różnią te warianty?
Wariant porównawczy
Wariant porównawczy rachunku zysków i strat - w przeciwieństwie do wariantu kalkulacyjnego - przedstawia koszty działalności gospodarczej według ich rodzaju: amortyzacja, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty, w tym podatek akcyzowy, wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, pozostałe koszty rodzajowe, wartość sprzedanych towarów i materiałów. Sporządzenie rachunku zysków i strat według wariantu porównawczego jest możliwe, jeżeli wcześniej opracowany i zatwierdzony przez kierownika jednostki zakładowy plan kont pozwala na ewidencjonowanie i rozliczanie w księgach rachunkowych jednostki kosztów działalności operacyjnej w układzie rodzajowym. Metoda ta, ze względu na swą prostotę, jest stosowana przez większość polskich jednostek gospodarczych.
Wariant kalkulacyjny
Specyfika wariantu kalkulacyjnego rachunku zysków i strat polega na prezentacji kosztów operacyjnych poniesionych przez jednostkę gospodarczą według typów działalności, po uprzednim wyliczeniu kosztu sprzedanych produktów, towarów i materiałów oraz wydzieleniu kosztu sprzedaży (zawierającego między innymi koszty handlowe) i kosztu ogólnego zarządu. Sporządzenie rachunku zysków i strat według wariantu kalkulacyjnego jest możliwe dzięki odpowiednio dostosowanemu zakładowemu planowi kont, pozwalającemu na ewidencjonowanie i rozliczanie w księgach rachunkowych kosztów działalności operacyjnej w układzie rodzajowym i funkcjonalnym. Wariant kalkulacyjny jest wariantem obligatoryjnie
Według jakich wariantów może być sporządzony rachunek zysków i strat i czym się różnią te warianty?
Wg wariantu kalkulacyjnego i porównawczego.
W wariancie kalkulacyjnym przychodom z działalności operacyjnej są wprost przeciwstawiane koszty współmierne z tymi przychodami.
W wariancie porównawczym przychodom z działalności operacyjnej są przeciwstawiane poniesione w pełnej wysokości w danym okresie koszty (grupowane w układzie rodzajowym). Ustalona w księgach zmiana stanu produktów oraz koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby są wprowadzane jako „dopełnienie” przychodów.
Jakie są metody sporządzania rachunku przepływów pieniężnych i czym się różnią?
Cash Flow można sporządzać metodą pośrednią i bezpośrednią. Różnią się prezentacją przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej. W metodzie bezpośredniej, wpływom z działalności operacyjnej przeciwstawia się wydatki związane z działalnością operacyjną. W metodzie pośredniej prezentuje się zysk netto i korekty zysku netto wyłączające z niego wielkości nie związane z działalnością operacyjną oraz nie związane z przepływem środków pieniężnych.
Jakiego rodzaju korekty występują w metodzie pośredniej rachunku przepływów pieniężnych?
Amortyzacja
Zyski (straty) z tyt. Różnic kursowych
Odsetki i udziały w zyskach
Zyska (strata) z działalności inwestycyjnej
Zmiana stanu rezerw
Zmian stanu zapasów
Zmian stanu należności
Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych
Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych
Inne korekty