Al. Łukasz Wdowczyk. IV

TEMAT: Proszę Jezusa o poznanie siebie samego (nr. 35)

Data prowadzenia lekcji: 15.03.07r., 6 godz. lekcyjna.

Szkoła: Szkoła Podstawowa nr. 1 w Szczecinie, Aleja Piastów 6, 70-327 Szczecin

Klasa: II „c”

Cel główny: Wprowadzamy dzieci w istotę rachunku sumienia, czyli budowanie relacji dziecka z Bogiem w prawdzie. Kształtujemy umiejętność dostrzegania przez dziecko w sobie przejawów zła, jako podstawowego zadania na drodze do nawrócenia i zjednoczenia z miłosiernym Bogiem. Wychowujemy do troski o własne sumienie oraz o własną wrażliwość wewnętrzną na złom i krzywdę.

Osiągnięcia:

• Uczeń wie, co to jest sumienie i rachunek sumienia.

• Uczeń potrafi podjąć rachunek sumienia.

• Uczeń nie ukrywa swoich grzechów przed sobą i pragnie patrzeć na siebie w świetle miłości Jezusa.

Metody i środki katechetyczne:

Spojrzenie w głąb siebie

Rachunek sumienia

Pogadanka, praca z podręcznikiem

PRZEBIEG LEKCJI	METODY	POMOCE
Wejście, modlitwa: Ojcze nasz, sprawy porządkowe. A. Wprowadzenie do katechezy Katecheta zaczyna katechezę w następujący sposób? Prosi by dzieci przypomniały sobie osobę bliską, na której im zależy np. mamę, tatę, ciocię lub wujka, albo babcię lub dziadka. Następnie prosi, by się zastanowiły jak w ostatnim czasie się zachowywały wobec tych osób, czy czasem swoim zachowaniem nie wyrządziły im krzywdy? Nie zdenerwowali tych osób. Dzieci mają chwilę na zastanowienie. Następnie pyta czy są w ich życiu takie chwile, że odczuwają wstyd przed jakąś im bliską osobą z powodu takiego, że coś głupiego, złego zrobili. Po chwili pyta czy żałujesz tego?	Spojrzenie w głąb siebie Pogadanka

B. Odkrywamy wezwanie Boże Po wprowadzeniu katecheta czyta dzieciom opowiadanie „Rachunek sumienia Łukasza”. Prosi by dzieci zastanowiły się nad pytaniem, co gnębiło Łukasza. Po jego przeczytaniu dzieci odpowiadają na pytanie a następnie katecheta dokonuje podsumowania. Mówi: Łukaszowi nie dało spać sumienie. Ono sprawia, że czujemy się nie swojo, gdy mamy pokusę uczynienia czegoś złego. Jeśli słuchamy głosu sumienia powstrzymujemy się od grzechów. Mówimy, że mamy spokojne albo czyste sumienie. Gdy jednak mimo wszystko postąpimy źle, sumienie nie daje nam spokoju. Mamy wyrzuty sumienia, Sumienie jest darem Bożym. Jednak, gdy jest ciągle „nieczyste” przesłania nam Boga. To znaczy, że jeśli nie żałujemy i nie poprawiamy się zagłuszamy sumienie. Następnie prosi, by przyjrzeli się ilustracji w podręczniku i spróbowali ją zinterpretować. Jaki ma ona związek z rachunkiem sumienia? W razie potrzeby tłumaczy, że Pan Jezus najlepiej zna nasze zalety i wady i zawsze patrzy na nas z miłością. Zawsze Mu na nas zależy, choćbyśmy nie wiem, co zrobili! Pomaga nam poznać siebie, wejrzeć w głąb, dostrzec błędy i ich nie popełniać. Następnie pyta: co powinien zrobić człowiek, który zrobił coś złego, żałuje tego, chce się poprawić i pogodzić z Bogiem i ludźmi? Jeśli dzieci do tego nie dojdą, wówczas tłumaczy im, że powinien przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Po tym prosi o zapisanie tematu katechezy. C. Odpowiadamy na wezwanie Boże Katecheta zaprasza dzieci do wspólnej modlitwy i rachunku sumienia. Prosi o otwarcie podręcznika na s. 157 i pyta jak są zatytułowane poszczególne części rachunku sumienia. Następnie katecheta czyta tekst a dzieci z zamkniętymi oczyma wsłuchują się w niego, po każdej części pozwala dzieciom zadać pytania, jeśli jest coś niejasne. Wsłuchuje się tajże w komentarze. Modlitwa: Panie Jezu, prosimy Ciebie, abyśmy potrafili być grzeczni dla mamy, taty rodzeństwa, kolegów, koleżanek w szkole, nauczycieli, abyśmy dzięki takiemu postępowaniu lepiej się przygotowali do pierwszej Komunii Św. Przez Chrystusa Pana naszego, amen.

Praca z podręcznikiem Problem Rachunek sumienia

Podręcznik ucznia s. 155 Podręcznik ucznia s. 154 Podręcznik ucznia s. 157

1

---