Ad1 .
Krzywa popytu -graficzna relacja zachodząca pomiędzy ceną danego dobra lub usługi, a jego ilością jaką konsumenci są skłonni nabyć w określonym czasie.
Krzywa podaży -graficzna relacja zachodząca pomiędzy ceną danego dobra lub usługi, a jego ilością jaką producenci są skłonni zaoferować do sprzedaży w określonym czasie.
Ad2.
Cena maksymalna -cena ustalona przez rząd, powyżej której dane dobro lub usługa nie mogą być sprzedane. Wprowadzenie jej ma sens tylko wtedy, gdy jest ona niższa od ceny równowagi rynkowej.
Celem wprowadzenia ceny maks. jest ochrona najbiedniejszych konsumentów.
Skutkiem jej wprowadzenia jest nadwyżka popytu nad podażą, spadek produkcji.
Cena minimalna -cena ustalona przez rząd poniżej której dane dobro lub usługa nie mogą być sprzedane.
Wprowadzenie jej ma sens tylko wtedy, gdy jest ona wyższa od ceny równowagi rynkowej.
Celem wprowadzenia ceny minimalnej jest ochrona producentów.
Skutkiem wprowadzenia ceny min. jest nadwyżka podaży nad popytem, konieczność wykupienia przez państwo nadwyżki produkcji.
Ad5.
Optimum konsumenta -sytuacja ,w której konsument przy danym ograniczeniu budżetowym osiąga maksymalną użyteczność całkowitą w realizacji określonej struktury konsumpcji.
Optimum kons. przedstawia punkt styczności najwyżej położonej krzywej obojętności z daną linią budżetową, w którym krańcowa stopa substytucji rozpatrywanych dóbr lub usług zrównuje się ze stosunkiem ich cen.
Optimum producenta -najkorzystniejsze zestawienie nakładów czynników wytwórczych, służące do otrzymania danej wielkości produkcji tj. dające najniższy poziom kosztów.
Optimum prod. przedstawia punkt styczności wyznaczający kombinację danej izokwanty do możliwie najniżej położonej izokoszty. W punkcie tym krańcowa stopa technicznej substytucji jest równa stosunkowi cen czynników wytwórczych.
Ad6.
Zysk ekonomiczny -nadwyżka utrgu całkowitego nad kosztami ekonomicznymi przedsiębiorstwa.
Maksymalizację zysku zapewniają takie rozmiary produkcji, przy których krzywa kosztów krańcowych przecina się z krzywą utargu krańcowego pochodzącego ze sprzedarzy produktu.
Ad7.
Przedsiębiorca podejmuje decyzję o zatrzymaniu produkcji w krótkim okresie czasu, gdy cena rynkowa danego produktu kształtować się będzie poniżej minimalnego poziomu przeciętnego kosztu zmiennego.