Hegemonia Francji w Europie w latach 1807 - 14 .Przyczyny jaj załamania .
W 1807 r. pod hegemonią Francji w sposób pośredni lub bezpośredni znalazły się następujące kraje: Belgia, Holandia, kraje niemieckie zrzeszone w związku reńskim, Włochy, pobita i upokorzona Austria, Prusy. Księstwo Warszawskie ( najbardziej wysunięty na wschód obszar władzy Francji . Rosja mocą traktatu z Tylży została zobowiązana do sojuszu z Napoleonem i przestrzegania zasad blokady kontynentalnej.
Sytuacja wewnętrzna :
Blokada kontynentalna niewątpliwie preferowała rozwój gospodarki francuskiej. Przemysłowcy działający na rynku pozbawionym konkurencji otrzymywali liczne zamówienia, dzięki czemu możliwy był wzrost zysków, a także zatrudnienie dla klas pracujących. Jednak kraje satelickie odczuwały skutki blokady. Również i niektóre kręgi społeczne Francji były niezadowolone z powodu zamknięcia granic z Anglią ( towary kolonialne ). Ponadto w społeczeństwie francuskim dawało się odczuć znużenie ciągłymi wojnami. Ludzie, którzy zrobili kariery dzięki rewolucji francuskiej i Napoleonowi bardzo chcieli spokojnie korzystać ze swych bogactw. Rewolucja jak i Napoleon rozszerzyli również granice Francji. Do Francji zostały przyłączone obszary Belgii, Holandii, na płd. - Królestwo Piemontu i Sabaudii ( nowe departamenty Francji ). Motywacje i cele: Napoleon w jakiś sposób stał się więźniem blokady kontynentalnej, albowiem aby blokada była skuteczna, należało rozciągnąć władzę Napoleona na kraje dotąd neutralne. J tak: aby zapobiec łamaniu blokady przez sprzymierzoną z Anglią Portugalię Napoleon musiał rozciągnąć swoje zwierzchnictwo nad całym Półwyspem Iberyjskim, co wplątało Napoleona w długą i kosztowną wojnę, w której Francuzi zaczęli ponosić klęski. Na Pół. Iberyjskim wylądowali również Anglicy pod dowództwem gen. Artura Welleskya późniejszy lord Wellington ) . W Hiszpanii Napoleon spotkał się z nowym zjawiskiem masowego oporu w imię wiary i tradycji, a nawet przywiązania do dynastii. Klęski Napoleona w Hiszpanii ośmieliły Austrię do ponownego wystąpienia w 1809 r. Wystąpienie to skończyło się klęską. Francja uzyskała nowe nabytki terytorialne na wybrzeżach Morza Adriatyckiego tzw. prowincje ilityjskie (?). Jednocześnie w Niemczech pod wpływem doświadczeń rewolucji francuskiej i Napoleona zaczęło się budzić poczucie przynależności narodowej rozumianej jako wspólnota języka i tradycji. Piewcą niemieckiej dumy narodowej był filozof Fichte. Pojawiło się pojęcie patriotyzmu ogólno niemieckiego. Formalnie jedynym państwem poza zasięgiem wpływów napoleońskich była Rosja. Odczuwała ona dotkliwie skutki blokady kontynentalnej, a jednocześnie obce jej były idee rewolucji francuskiej. W 1812 doszło do wojny z Rosją i słynnej klęski Napoleona, w wyniku której załamał się cały system napoleoński w Europie. Posłuszeństwo Napoleonowi wypowiedziały Prusy, Austria . W trakcie bitwy pod Lipskiem 19 X 1819 na stronę koalicji przeszli Sasi. Właściwie jedynym wiernym sojusznikiem była Polska. W roku następnym działania wojenne przeniosły się na teren Francji. Po krótkiej kampanii Napoleon został zmuszony do abdykacji .