Brak apetytu na seks

Kobieta, która nigdy z żadnym partnerem nie przeżywała podniecenia seksualnego, cierpi na tzw. oziębłość pierwotną. Osoba taka nie ma potrzeby współżycia, traktuje seks jak zło konieczne, swój kolejny obowiązek wobec męża. Skoro nie odczuwa podniecenia, seks jest dla niej przykry, często bolesny, co tylko potwierdza i pogłębia jej niechęć. Na początku związku kobieta - rozumiejąc, że aby zatrzymać partnera, powinna uprawiać z nim seks - zmusza się do współżycia. W przezwyciężeniu niechęci pomaga jej pragnienie zajścia w ciążę i urodzenia dziecka. Kiedy jednak jej instynkt macierzyński zostanie zaspokojony, nie ma już motywacji, by wbrew sobie godzić się na te "męczarnie". Może to mieć katastrofalny wpływ na przyszłość związku.

Rączki na kołderce

Przyczyn pierwotnej oziębłości należy szukać w błędach wychowawczych, które doprowadziły do nieprawidłowego rozwoju psychoseksualnego dziecka. Jeżeli małej dziewczynce wmawia się, że ma na swoim ciele miejsca nieprzyzwoite, grzeszne, to prawdopodobnie zacznie się ich wstydzić i myśleć o nich z obrzydzeniem. Jeżeli karze się ją za typowe u dzieci zainteresowanie swoimi sferami erogennymi, mówiąc, że to złe, można wywołać u niej blokadę, która zaszkodzi jej w dorosłym życiu. Bardzo ważna jest również pierwsza lekcja seksu, jaką kobieta odbierze od mężczyzny. Czy będzie on wyrozumiałym i czułym kochankiem, czy też natarczywym agresorem?

Seks już nie cieszy

Inaczej wygląda sytuacja w przypadku tzw. oziębłości wtórnej. Dotyczy ona kobiet, które dawniej odczuwały podniecenie oraz satysfakcję seksualną, ale w pewnym momencie zdolność tę utraciły. Prześledziwszy biografię takiej osoby, można często ustalić tego przyczynę. Są to zwykle przykre doświadczenia seksualne, które zmieniły nastawienie kobiety do współżycia. Przestało ono być radosne, dawać poczucie bliskości i więzi, a stało się wstrętne, upokarzające czy zagrażające. Czasem wtórna oziębłość seksualna ma jeszcze inne podłoże - wynika z błędów we współżyciu, nawarstwiających się wskutek braku porozumienia między partnerami. Jeżeli intymne zbliżenia nie są dla kobiety satysfakcjonujące, a partnerzy zamiast wspólnie podjąć próbę udoskonalenia współżycia, udają, że problem nie istnieje, za jakiś czas mogą się spodziewać zaburzeń nerwicowych u partnerki. Kobieta przestanie bowiem nawet próbować osiągnąć podniecenie, skoro jest pewna, że i tak nie będzie ono rozładowane.

Miłość bez finału

Oziębłości, czyli braku apetytu na seks, nie należy mylić z anorgazmią, czyli brakiem ostatniej fazy erotycznego pobudzenia. Kobiety cierpiące na tę dolegliwość skarżą się, że mimo pełnej akceptacji partnera i prawidłowego przebiegu stosunku nie przeżywają momentu kulminacyjnego - jakby podniecenie dochodziło do pewnego progu, którego nie może przekroczyć. Po stosunku panie te czują przykry niedosyt, a zalegające napięcie może nawet sprawiać ból, ponieważ przekrwienie w obrębie miednicy mniejszej długo nie ustępuje.

Samo nie minie

Wszystkie panie, które cierpią na podobne zaburzenia, zachęcam do wizyty u seksuologa. Nie można liczyć na to, że problem sam się rozwiąże - stoją za nim zwykle nieuświadomione, głęboko zakorzenione lęki, z którymi kobieta sama sobie nie poradzi. Proces terapeutyczny bywa długi i trudny, ale ma szansę się powieść, zwłaszcza jeśli pacjentka może liczyć na wsparcie i wyrozumiałość partnera.