Kamizelka: Czas i miejsce akcji
Wydarzenia toczą się w jednej z warszawskich kamienic.
Jest to ostatnie dwudziestolecie XIX wieku.
Akcja toczy się od kwietnia do listopada w Warszawie.
Narrator wspomina różne miejsca, np. Ogród Botaniczny, Łazienki. Bohater czyta czasopismo Kurier Świąteczny, w którym Prus publikował swoje prace.
Kamizelka: Bohaterowie
NARRATOR - nie ujawnia się bezpośrednio, ale mimo to można powiedzieć o nim, że był sąsiadem małżeństwa, kolekcjonował dziwne przedmioty. Jest wrażliwym, samotnym człowiekiem, rozumiejącym i potrafiącym współczuć innym. Był ciekawym świata obserwatorem, sentymentalnym optymistą. Co jakiś czas pozwala sobie na osobisty komentarz, refleksję dotyczącą życia: W ogóle biednym ludziom niewiele potrzeba do utrzymania duchowej równowagi. Trochę żywności, dużo roboty i dużo zdrowia. Reszta się sama jakoś znajduje.
Narrator w Kamizelce ujawnia się w pierwszej osobie mówi: Jest tam mój dramat, który pisałem jeszcze w gimnazjum na lekcjach języka łacińskiego. Ja także posiadam zbiorek, lecz skromny.. Gdy opowiada historię mieszkańców, czyni to tak, aby przekazać najważniejsze informacje. Opisy ograniczone są do minimum, nawet nie ujawnia imion bohaterów. Co istotne narrator nigdy nie ocenia postępowania postaci, tylko obiektywnie przedstawia losy bohaterów, a ocenę pozostawia czytelnikowi.
MAŁŻEŃSTWO - to ludzie młodzi, ani ładni, ani brzydcy. Mężczyzna pracuje jako urzędnik, ona zaś udzielała korepetycji z szycia. Żyją sobie biednie i spokojnie, ale bardzo się kochają. Mieszkają w jednym pokoju, bez służącej, bo nie stać ich na nią. . Mimo to stanowią zgrane i szczęśliwe małżeństwo. Kochają się, traktują z czułością i oddaniem, troszczą się o siebie. Usiłują odsuwać od partnera zmartwienia, brać na siebie problemy.
Urzędnik bardzo kocha swoją małżonkę i spędza z nią każdą wolną chwilę. Dba o to, aby choć raz w tygodniu pójść z żoną na niedzielny spacer z obiadem na mieście. Każdy ich czyn, słowo wyrasta z troski o współmałżonka, poczucia odpowiedzialności za niego. Miłość daje im siły do pracy, do walki z chorobą. Pan, który nie chce niepokoić żony swoim stanem, przesuwa sprzączkę przy pasku kamizelki, aby zataić, że bardzo traci wagę. Pani z kolei chcąc podnieść na duchu ukochanego, skraca pasek, kiedy on śpi.
Kamizelka: Kamizelka jako nowela
GATUNEK- NOWELA
Nowela jest to gatunek prozy narracyjnej o niewielkich rozmiarach. Akcja jest zazwyczaj jednowątkowa, prosta, przejrzysta, co istotne ma dobitnie zaznaczony punkt kulminacyjny i finał, czyli rozwiązanie akcji. Tego typu utwory opierają się zazwyczaj na jakimś ośrodkowym chwycie kompozycyjnym( kontrast motywów, niespodziewane odwrócenie sytuacji wyjściowej), któremu zawdzięczają wewnętrzną dynamikę i spójność. Taki zabieg nazywamy mianem „ sokoła”. Nazwa pochodzi od noweli Sokół Giovanniego Boccaccia, ze zbioru Dekameron. Cechą charakterystyczną jest : wyraźnie zaznaczony punkt kulminacyjny występowanie w każdej, istotnej fazie fabuły motywu opowieści. Ponadto zwarta kompozycja uzyskana dzięki jasno zarysowanej akcji i brak dodatkowych epizodów, motywów, dużej liczby postaci. Także niewielka ilość komentarzy odautorskich, opisów, charakterystyk postaci.
KAMIZELKA JAKO NOWELA
Kamizelka jest utworem bardzo bliskim klasycznej noweli. To tekst krótki, o zwartej narracji, przedstawia istotny fragment życia, biografii bohaterów. Wydarzenia przedstawia pierwszoosobowy narrator, pełniący rolę obserwatora. Ważnym elementem tej noweli jest rekwizyt - tytułowa kamizelka. Jej motyw wyznacza porządek narracji w każdym momencie utworu. Narrator na podstawie wyglądu ubrania rekonstruuje historię życia poprzedniego właściciela kamizelki.
Nowela zawiera epizody, których bezpośrednim świadkiem narrator nie był. Jest pełna niedomówień, które należy traktować jako środek artystyczny tego utworu, nasyconych zdaniami krótkimi, wręcz urwanymi. Nowela ma kompozycję ramową - początek i koniec utworu stanowią rozważania narratora na swój temat. Autor zastosował również inwersję czasową fabuły - czyli już na początku został zasygnalizowany koniec akcji.
Nowela kończy się refleksją filozoficzną : nawet wtedy, gdy wydaje się nam, że jest bardzo źle, że nie ma już nadziei, pozostaje miłość.
Kamizelka: Motywy w Kamizelce
DOM - ubogi dom dwojga bardzo skromnych ludzi, których wzajemna miłość i wielkie oddanie wnoszą w szarą codzienność wiele nadziei i ciepła. Harmonię burzy śmierć męża.
MĄŻ - stary, schorowany człowiek, nie chcąc martwić żony, w tajemnicy przed nią każdego dnia zwęża kamizelkę, by ukryć postępy choroby, która sprawia, że mężczyzna traci na wadze.