Recepcja w kraju
Wincenty Korab Brzozowski
Wincenty Brzozowski był poetą dwujęzycznym. Jego pierwsze wiersze, pisane w języku francuskim, były tłumaczone na język polski przez brata poety - Stanisława. Podobnie jak on, Wincenty był także twórcą jednego zbioru poetyckiego, wydanego w 1910 roku tomiku Dusza mówiąca.
Najsłynniejszy wiersz Wincentego Brzozowskiego, `Powinowactwo Cieni i Kwiatów o zmierzchu', napisany po francusku (`Affinité d'ombres et de fleurs en le soir') i przetłumaczony przez Stanisława na język polski, został opublikowany w krakowskim piśmie literackim Życie w 1899 i natychmiast wzbudził liczne polemiki, stając się równocześnie jednym z programowych wierszy polskiego modernizmu. Wiersz został dokładnie omówiony w Życiu przez Stanisława Przybyszewskiego w artykule `O nową sztukę'.
Po I wojnie światowej Wincenty Brzozowski zerwał kontakt z krajem. Uważano nawet, że zginął, ale po latach został odnaleziony w Syrii, gdzie pracował jako nauczyciel. Powrócił do kraju w latach trzydziestych. Omówienia jego utworów, jakie pojawiały się w literaturze powojennej, umieszczano zwykle z opracowaniami twórczości Stanisława Brzozowskiego. Po II wojnie światowej wydanie poezji Wincentego Koraba Brzozowskiego w opracowaniu Mariana Stali ukazało się w roku 1980 (Utwory zebrane).
Źródła
Trznadel, J. 1968. `Wincenty Korab Brzozowski'. W: Literatura okresu Młodej Polski. `Obraz Literatury Polskiej XIX i XX wieku'. S. V. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. s. 531-547.