POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA |
||
LABORATORIUM URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH |
||
Numer ćwiczenia:
4 |
Temat ćwiczenia: Badanie łuku elektrycznego prądu przemiennego. |
Zespół: Marcin Zuchowicz Krzysztof Derlaga Andrzej Nowak |
Data wykonania: 3.11.1998 |
Data oddania do sprawdzenia: 10.11.1998 |
Ocena: |
Cel ćwiczenia : wyznaczenie rezystancji statycznej i dynamicznej palącego się łuku elektrycznego.
Rezystancja statyczna jest fizyczną rezystancją obliczaną ze wzoru Rs=U/I , natomiast rezystancja dynamiczna jest proporcjonalna do tangensa kąta jaki tworzy styczna do charakterystyki napięciowo-prądowej z osią prądową i wyliczamy ją ze wzoru Rd=lim U/I = dU/dI (dU = U2 - U1 , dI = I2 - I1 ).
Część pierwsza ćwiczenia polegała na zwiększeniu napięcia na autotransformatorze do napięcia 120 V a następnie krótkotrwałym zwarciu elektrod (w celu zapalenia się łuku elektrycznego) i kolejnych pomiarach prądu przy jednoczesnym zmniejszaniu napięcia na autotransformatorze. Dzięki uzyskanym wielkościom obliczyliśmy wartości rezystancji statycznej i dynamicznej.
Pomiary dokonywaliśmy dla trzech różnych odległości elektrod :
l = 5 mm
l = 10 mm
l = 15 mm
Wyniki pomiarów :
l = 5 mm
I (A) |
U (V) |
R stat |
R dyn |
46 |
25 |
0,565 |
-0,5 |
44 |
26 |
0,614 |
-0,5 |
42 |
27 |
0,667 |
-0,5 |
40 |
28 |
0,725 |
-0,5 |
38 |
29 |
0,789 |
-0,5 |
36 |
30 |
0,861 |
-0,75 |
32 |
32 |
1,063 |
-0,5 |
28 |
34 |
1,286 |
-0,33333 |
22 |
38 |
1,727 |
|
|
|
|
|
b) l = 10 mm
I (A) |
U (V) |
R stat |
R dyn |
44 |
35 |
0,565 |
-0,5 |
41 |
36 |
0,614 |
-0,5 |
39 |
36 |
0,667 |
-0,5 |
37 |
37 |
0,725 |
-0,5 |
31 |
38 |
0,789 |
-0,5 |
26 |
39 |
0,861 |
-0,75 |
22 |
41 |
1,063 |
-0,5 |
20 |
42 |
1,286 |
|
c) l = 15 mm
I (A) |
U (V) |
R stat |
R dyn |
41 |
40 |
0,565 |
-0,5 |
38 |
41 |
0,614 |
-0,5 |
36 |
42 |
0,667 |
-0,5 |
34 |
43 |
0,725 |
-0,5 |
32 |
44 |
0,789 |
-0,5 |
31 |
45 |
0,861 |
|
Druga część ćwiczenia polegała na wyznaczeniu charakterystyki U = f (l), którą otrzymaliśmy dzięki pomiarom napięcia przy stałym prądzie płynącym przez łuk (I=30 A) przy zwiększaniu odległości między elektrodami.
l(mm) |
U (V) |
|
5 |
26 |
|
6 |
29 |
|
7 |
32 |
|
8 |
35 |
|
9 |
37 |
|
10 |
40 |
|
11 |
42 |
|
WNIOSKI :
Część 1 :
Otrzymane z wyników pomiarów charakterystyki U=f(I) odbiegają nieco od kształtu hiperboli ale spowodowane jest to trudnością dokładnego odczytania wartości prądu i napięcia z mierników (wystąpiły wahania wskazówki mierników, szczególnie amperomierza), poza tym w wyniku palenia się łuku nastąpiło wypalanie się elektrod co powodowało zwiększenie się odległości między nimi i zniekształcało wyniki pomiarów, które powinniśmy przeprowadzać przy stałej odległości elektrod (l=const).
Z otrzymanych pomiarów i obliczeń winniśmy uzyskać wzrost rezystancji statycznej w miarę zmniejszania się wartości prądu płynącego przez elektrody (w naszym przypadku uzyskaliśmy tę prawidłowość). Jednak wzrost rezystancji statycznej był niewielki. Wynika to z charakterystyki, która odbiega od kształtu hiperboli (ma kształt zbliżony do funkcji liniowej). Wartość rezystancji dynamicznej ma wartości ujemne ponieważ charakterystyka ma ujemne nachylenie tzn. Przy wzroście prądu napięcie maleje.
Jednocześnie zauważamy, że przy zwiększaniu odległości między elektrodami wzrastało napięcie potrzebne do przepływu przez elektrody tej samej wartości prądu.
Część 2 :
Otrzymana charakterystyka jest zbliżona swym kształtem do funkcji liniowej, natomiast wraz ze zwiększaniem się odległości między elektrodami wartość napięcia potrzebnego do podtrzymania łuku powinna narastać w większym stopniu (charakterystyk powinna mieć kształt hiperboli). Spowodowane jest to wcześniej opisanymi niedogodnościami a szczególnie zjawiskiem wypalania się elektrod, w wyniku ciągle palącego się łuku (przy stałym prądzie I = 30 A).
Poniżej został zamieszczony schemat układu pomiarowego
do badania łuku elektrycznego : V= I=
∼380 V S1 SI SIII
SII
S2
V∼ I∼