8. Nowe tendencje rozwoju bibliografii w XIX i XX w
zanika polihistoryzm
b uściśla swoje zadania
prawie wszystkie narody mają b. retrospektywne
powstanie i rozwój nowych typów opracowań o charak praktycznym
szybki rozwój nauki i specjalizacji wiedzy
przyrost produkcji wyd i rozwój czasopiśmiennictwa nauk
czytelnicy nie nadążali za prod wyd
przejście do bibliogr narodowych - państwowe bieżące b. narodowe - coraz częściej jako organy urzędowe- pierwsza powst. We Francji na podst. EO
liczebny wzrost b. specjalnych dziedzin- piśmiennictwo z coraz węższych dziedzin
zaczynają być pub. Bieżące b. dziedz. - jako samodzielne periodyki
przejście od b. specjalne historycznej do informacyjnej
powstanie i rozwój BZCz
b. czasopism z określonej dziedziny wiedzy - najcz o charak. Międzynarodowym
b. bibliografii
zmiany w metodzie opracowania b.
powstanie b. selekcyjnych
ocena dokumentów- b krytyczne
pojawienie się b analitycznych
patronat nad przedsięwzięciami sprawowały towarzystwa naukowe
powstanie b zalecających- związanych z hasłami pozytywistycznymi - po 1917 r dynamiczny różuj w Rosji
uznano, ze b. retrospektywna to świadectwo dorobku narodowego
rozwój czas nauk. Spowodował zapotrzebowanie na BZCz
1897 powst międzynarodowa BZCz „Internationale Bibliographie dei Zeiteschriftenliteratur”(1897 czas. niem)od 1911 też z obcych czas
Na pocz XX w powstałą międzynarodowa BZCz „urlich??”- wychodzi do dziś
8.1 Bibliografie bieżące narodowe
Francja
1810 zapoczątkowano regularna bieżąca bibliografie „bibliographie de la france”
Niemcy
dążąc do ulepszenia spisóww b. w 1912 r powołano Deutsche Bucherei, którego celem było zgromadzenie kompletnegopiśmiennictwaa niem,
wydawanie b nar - wydawanej syst. Od 1931 r „Deutche National Bibliographie”
cz 1 tygodniku - notuje nowości handlu księgarskiego
cz 2 dwutygodnik - notuje wydawnictwa wyłączone z handlu
Anglia
od 1837 r zaczęły wychodzić „The publisher's circular”
ważna była tez b. Whtakera, która publikowałaa cotydzieńń od 1858 r wczasopiśmiee „The publisher and bookseller” spisy
właść bieżaca b. nar. Pojawiła się po II wś „The Britain Bibliographie”
Rosja
bieżąca b. nar. Miala charakter urzędowy i oficjalny
zaczęła się ukazywać w 1817 r
powstanie było związane z cenzura
po przerwie wznowiona w 1869 i wychodzi z przerwami do 1902 r
od 1907 b. stał się tygodnik „Kniżnaja letopis” potem oparty na nowych podst.
od 1936 r do przemian ustrojowych wyd. ją Wszechzwiązkowa Izba Książki - wypracowała układ bibliografii z naciskiem na działy ideologiczne
8.2 bibliografie analityczne
8.3 międzynarodowa współpraca na polu bibliografii
idea rejestracji piśmiennictwa w skali między narodowej - La Fointaine o Otlet założyciele Instytutu Bibliograficznego w Brukseli
w 1931 r przekształcony w międzynarodowy instytut dokumentacji
w 1937 przekształcone FID - siedziba w Hadze
Instytut chciał przygotować powszechna bibliografie do l. 20
prowadzono kartotekę zamknięta w związku z eksplozja czasopiśmiennictwa
próby utworzenia światowej bibliografii, w 1900 r kartoteka l. 3 miliony kart, 1912 ok 12mln
działalność instytutu była efektem współpracy w wielu krajach
w 1925 r wydano ogólnoświatowa bibliografie bibliografi bieżących bibliografii
od 1932 wydano bibliografie tłumaczeń ukazujących się w rożnych krajach
8.4 powstanie i rozwój teoretycznej myslii bibliograficznej
jest w drugim skrypcie
9. Bibliografia w Polsce w XVII-XVIII w
9.1 początki bibliografii
a)K Warszewicki
b) St. Reszki
c) Jan Łasicki
9.2Setnik pisarzy polskich Szymona Starowolskiego
W „setniku” innowiercy są tylko wyjątkami ale przy okazji autor i tak ich potępia. To dzieło cieszyło się powodzeniem. Jego poprzednik z 164? oraz 1644 wyd. kosarskie opub w Wenecji. Dziełem na którym jest wzorowane jest Elogia ilustrom Belgii scriptorium Alberta le Mire. Pomysł opracowania słownika o stu pisarzach nie był niczym nowym. Taka była maniera w baroku ze tworzono setniki. Jednak w rzeczywistości zarejestrował nie 100 ale kilkuset pisarzy polskich. Uwzględniał teologów, hagiografów, filozofów, filologów, matematyków, astronomów, lekarzy itd. głownie z XVI w. Kilku z XV i kilku mu współcześnie żyjących. Autor miał trudne zadanie bo akurat bo akurat o tych pisarzach o których pisał było bardzo mało informacji i nie było drukowanych spisów książek. W związku z tym wykorzystał różne archiwa Akademii Krakowskiej i klasztorne oraz żywą tradycje ustną.
Starowolski ukształtował dzielo tradycyjnie:przedmowa, bibliografia, indeks. Przy autorze podawał date śmierci anawet czasem miejsce pochówku. W I wyd. opisy nie były samoistne ale były wprowadzone w tok narracji. Dopiero w II wyd były w postaci spiu. Ukald jest nietypowy: alfabetyczny, chronologiczny i wg uprawianych dyscyplin. Zastosował uklad wg dostojeństw. Na koncu jest indeks autorski (175 nazwisk; w wyd 2 genewskim 220 pozycji). Haslą są ulożone wg nazwisk.
Byli tacy którzy odnosili się do setnika krytycznie. Mówiono, ze jest stronniczy i że brakuje w nim ścisłości co do podawania danych biograficznych.
9.3 Wklad plejady światlych gdańszczan w rozwój bibliografii
Joachim Hopius - „Descriptoribus polonia schiedosnea...”
pierwsza b dot. historii polski oraz jedna z pierwszych b historycznych dot jednego panstwa w Europie. Ma ok 660 pisarzy i 1000 dzieł. Jest 56 działów. Bibliografie autor dopelnił indeksem rzecowym(przedmiotowym) i osobowym. Opisy i uklad wskazują na dobre przygotowanie autora i precyzyjna dokladność. Opis był krótki ale wpleciony tekst przyniósł informacje bogate i różnorodne. Jeśli tytuly były w innym j. To podawano tez w przekladzie. Zostala wznowiona jako dodatek do pierwszego tomu kroniki Jana Dlugosza w 1817
David Braun „de scriptoroum Poloniae et prussiae ilistoricare...”(Elbląg 1723 na karcie tyt. napisane Kolonia)
365 dzieł z historii, polityki i prawoznawstwa. Ze swojej bibliografii 241 scharakteryzował szczególowiej - powstałą b krytyczna i analityczna. Ujemna cecha było mechaniczne grupowanie dzieł wg formatów i ograniczenie się do wlasnej biblioteki. Składa się z dwóch cz. wobu jest podzial na pisarzy polskich i pruskich. Ma charak rejestracyjny. II powtarza materiał rejestracyjny z I cz ale jest on wzbogacony o informacje o treść i ich ocene.
Celem jej jest utworzenia było opracowanie krytyczne przewodnika po literaturze aby ulatwić prace badaczom i studia młodziezy. Praca ta ma niezalezność osądów. Autor wprowadził do niej pierwiastek krytyczny bez względu na osobę autora. W tej książce można widziec prototyp b dziedzinowej krytycznej i adnotowanej. Tyt podawane były w brzmieniu oryg.. w 1739 ukazalo się 2 wyd pt „catalogus Bibliotheca Brauniona”
Hopisu i Brauwn w opisie przesuneli swoje zainteresowania z autora na ksiązke, w skutekczego brak w nich wyrazistego opisu ks. jako zindywidualizowanej jednostki a dużo jest krytyki dla historii lit. Są to zalążki b regionalnej i historycznej. Dziela o braci zostalo wydane jako nieodlączna cz Bibliografii Polskii bo autorom chodzilo tez o podkreslenie autonomii ziem polskich i pruskich. Dali poczatek polskiej b historycznej i poświeconej jednemu krajowii. Nie było to nowoscia ale wlaść roz nastapił dopiero w XIX w.
Ludwik
9.4 pierwsze b dziedzin (medycyna i historia)
9.5 J. A. Załuski pionier polskiej bibliografii narodowej
9.6 dzialalnośc bibliograficzna J. D. Janockiego
Jan Daniel Janocki 1720-1786 - bibliotekarz biblioteki Zaluskiech, ksztalcił się w dreźnie, w 1745r wydał pierwsza prace o charak. Zestawienia bibliofilskiego
był po wrażeniem dzieł szymona starowolskiego
1746 wyd broszurke litterarum ad poloniae - często cytuje tu starowolskiego
slownik biobibliograficzny polonia literata nostri temparis (wroclaw 1750)
wymienil ok 150 autorów w 1. cz, w drugiej ok 50 pisarzy zmarłych za panowania st augusta
stosowanie jednolitych metod opisu, bardzo szczegółowy opisywania
metodycznie nawiazuje do dziela starowolskiego
1755 wyd słownik biobibliograficznego - informator o calej polskiej elicie intelektualne, w tym osobach bez dorobku pisarskiego „lexikon deuer iitzlebeuda”
wiadomości o rzadkich drukach polskich znajdujacych się w bibliotece zaluskich - Drezno, t1 1740, t2 1749
W sumie praca składała się z 5 cz
„katalog rekopisów, biblioteka załuskich” „katalog sppecinum catalogianum B. Zalussciana”
układ: rekopisy ułozone wg formatów i jęz.
na karcie tyt. była winieta z fasadą biblioteki
„janociana” najstarsze dzieło(t 1-2, 1776, 1779)
w czasie pracy nad drugim tomem janocki utracil wzrok - dyktował hasła
rozwiązuje kryptonimy i pseudonimy
biogramy zwarte
w ostatnim t. ocena dzieł - z perspektywy pseudoklasycyzmu
cytował czasem opinie krytyków
uwzgledniał tytuł, mieciąc, rok wydania, ilosc arkuszy i stron
zawsze wskazuje źrósło opisu
potem adnotacje
rygorystycznie spolszcza nazwisko autora ale daje odsylacze w nawiasie
dzieło było doceniane
chwalił go np. lelewel
dzielo przynioslo mu slawę
1816 - dostal brylantowy pierscien od cara
długo była jedyna b. retrospektywną
Konsekwencje:
rozbudzenie b na szerszą skale
dokumentacja pol. Kultury nar.
Po wydaniu b. pojawiły się liczne dopełnienia do niej
powstaje biblioteka w Kurniku przy Nowym Świecie, podwaliny pod polską bibliotekę narod.
Przerwany związek między hist. lit. A teorią lit i bibliografią
reedycja miała ukazać się w Wilnie
o reedycję zabiegał w Lelewel i drukarz Jan Zawadzki
materiały były częściowo zgromadzone, ale brakowało chętnych do uzupełniania, Jocher zgodził się przygotowac reedycję, ale zmienił się tytuł i uklad
ukazały się trzy tomy dzieła, nie zostało ukończone
10.Bibliografia polska w XIX w
10.1 Źródła działań bibliograficznych w Polsce
10.2 bibliografowie - bibliofile
a) Józef maksymilian Osoliński
b) Michał H. Juszyński
10.3 Bibliografia F. Bentkowskiego i jej konsekwencje
pocz XIX w. - powstanie ośrodków w których ks i biblioteka skupialy uwagę mecenasów i naukowców - klimat sprzyjający powstawaniu prac bibliograficznych
Towarzystwo Przyjaciół Nauk zleciło opracowanie historii lit. Pol.
Linde 1807-1814 - słownik j. Pol
zlecenie Tow. do Ksiąg Elementarnych dla Bentkowskiego napisanie podr. Do hist. lit. Pol. - Bentkowski pomagał Lindemu przy słowniku
„Hist Lit Polskiej wystawiona w spisie dzieł drukiem ogłoszonych”
dwutomowa praca Bentkowskiego wydana w Wilnie przez Zawadzkiego w 1814 r
pod pojęciem literatura kryje się tu całość piśmiennictwa - dzieło ma charakter b. nar
pierwsza drukowana b. nar
recenzenci skrytykowali tyt dzieła
w przedmowie do t 1 opisał zastosowaną metodę, dalej zamieścił cz. ogólna zawierającą uwagi o stanie oświaty w Polsce, pomnikach j. Pol
w 2 cz zestawił lit, poezję, dramat, wymowę w układach gat. literackich
t.2 - nauki prawnicze(opracował Bandtke) i nauki historyczne (opracował Lelewel), rolnictwo - układ chronologiczny ukazujący rozwój poszczególnych nauk
z pocz. XIX w zanika typ b. polihictora? - zajmującego się wieloma dziedzinami nauki
b. przygotowana w oparciu o wczesniejsze b - zamieścił ich wykaz w t. 1. dzieła - 1. pol b. bibliografi
zakładał opisywanie ks z autopsji - opierał się np. na zbiorach LO Warszawskiego
miał krytyczny stosunek do źródeł - lubił b. opisywane z autopsji
układ systematyczny, podział wg rodzajów i gat. literackich - zgodny z ówczesnymi trendami
dokladny opis, tytuły, objętośc książki
biogramy pisarzy, charak. I ocena twórczości danego pisarza
dane bibliograficzne w formie spraw numerowanych w obrębie hasła
elementy spoza tytulatury pisał kursywą
elementy nieopisane z autopsji zawsze opatrzone źródłem
adnotacje księgoznawcze np. zmiany w wydaniach, dziela rzadkie, biblioteka w której się znajdują
w opisie nazwisk obcych konsekwentnie spolszczanie, odmienianie wg polskich reguł
indeks autorów
krytycznie ocenił dzieło Mickiewicza
Znaczenie dzieła jest ogromne. Docenione przez współczesnych, w tym Lelewela, który uważał, że dzieło powinno być zatytułowane „Bibliografia ”. UJ przyznał Bentkowskiemu doktorat, otrzymał nawet nagrodę od cara. Pełniło funkcję podrecznika i bibliografii przez ponad 30 l. Rozbudziło bibliofilstwo i ujawniało nieznane druki. Dopełnienia pisali m.in. Ludwik Sobolewski i Mikołaj Malinowski. Bibliografia była wówczas obowiązkiem patriotycznym i modą wpływała na rywalizację w gromadzeniu piśmiennictwa. Uświadomilo bibliografom polskim potzrebę opracowania bibliografii narodowej(Jocher, Wiszniewski, Ossoliński, Estraicher). Ten ostatni korzystał z tej pracy. Przerwałą związek między lit a bibliografią - określenie przedmiotów badań obu dziedzin.
*związek jest i był bardzo bliski ponieważ hist lit posługuje się metodą bibliograficzną, hist lit stara się uchwycić rozwojowe tendencje na podst najważniejszych dzieł , bibliografia zaś rejestruje wszystko niezależnie od znaczenia dla dalszego rozwoju.
Dla Bentkowskiego bibliografia miała stać się podstawą dla dalszych badań literackich - tak samo twierdził Estraicher
rozwój b dziedzinowych zwł retrospektywnych - piśmiennictwo było uporządkowane wg dziedziny wiedzy - specjaliści z poszczególnych dz. chcieli uzupełnic dzieło Bentkowskiego - b dziedzinowe np.
Julian aleksander Kamiński - retrospektywna b rolnicza : tylko dzieła zwarte
Jan Wincenty Bandtke - retrospektywna b prawa - nie ukazała się w druku
Marcin Zakrzewski : Retrospektywna b medyczna - nie ukazała się drukiem
starania o ogłoszenie drugiej powiekszonej edycji podjete przez Lelewela i Józefa Zawadzkiego - drukarza Lwowskiego ->przedsięwziecie oddane w ręce Mikołaja Malinowskiego(pracował nad b 5 l), potem pracował nad b L. Sobolewski(po roku zmarł) Zawadzki szukał nowego chętnego i wybrał Adama Benedykta Jochera. C. D. w p. 10.4
10.4 Adam Jocher i jego dzieło bibliograficzne
Jocher wspierany przez J I Kraszewskiego podjął się zadania. Dzieło wychodziło w l. 1840-57 pt „Obraz bibliograficzno- historyczny literatury i nauki w Polsce...” - dzieło nieukończone , wyszły dwa tomy z powodu zatargów pomiędzy Jocherem a drukarzem Zawadzkim, gdyż Zawadzki chciał na b. zarobić, ale nie udało się to, dodatkowym powodem była sytuacja polit w kraju i dzialania wladz zaborczych
Jocher podzielił mat na 13 działów, 1. to lit i filologia starozytna - 1. b filologi klasycznej, 2. to dzieła o treści ogólnej, potem teologia
b. ukazywała się zeszytami
do kazdego dzialu było wprowadzenie potem b włąściwa - uklad rzeczowy lub chronologiczny
opis - wtórna kopia karty tytułowej, czasami podaje źródła inf, z której przejął opis
dużą wage przywiązuje do formatu fizycznego
info o charak księgoznawczym
Cz. 3. blizsze info o każdym dziele, szczegółowe adnotacje - niezbyt praktyczne rozwiązanie
obraz bibliograficzny wzbudził uwagę , były oferty uzupełnienia pracy
w 1. zeszyciem.in szczegołowo omawia metodę
t.2. Ukazał się w 1842 - zawierał tylko cz. historyczną i noty?
Prace nad t 3. przeciągneły się, w 1852 r Jocher napisał cz literacką - t.3 ukazał się w 1857
dzieło stanowi ważny etap w historii b. polskiej
podtrzymanie i ozywienie ruchu bibliograficznego
korzystanie z Jochera jest ułatwione dzięki Estraicherowi, który opracował indeks do Jochera - w t.2. Bibliografii Polskiej
10.5 „Bibliografia polska”K. Estraichera- geneza, metoda opr. i znaczenie dla nauki i kult pol
przygotowana przez jednostki
pomocników Estraichera „namnozyło się w czasie” pracy nad cz II - literaturoznawcy chcieli wesprzeć go przy opracowywaniu spisu chronologicznego
bezpośrednim argumentem do przygotowania b była propozycja stworzenia b XIX w.
prace były kontynuowane przez syna i wnuka :
syn od t. 27 wprowadził obszerniejsze adnotacje o charak treściowym i literaturoznawczym - Stanisław był współtwórca b a nie tylko kontynuatorema
1953 r ukazał się z. 1. tomu 34
przyczyny zaprzestania prac: centralizacja nauki, likwidacja PAU, związek Estraichera z obozem Londyńskiem
E. powrócił do pracy w 1959 r i przystapił do wydania reedycji - stworzył zaklad który kontynuuje jego prace - wyszło obecnie 17 t. reedycji do l. J
b zrodziła się z motywów patriotycznych - Polska ma prawo do samostanowienia
pobudki patriotyczne tworzenia b. w XIX w. były bardzo częste
E za Załuskim przyjął bardzo szerokie kryteria doboru mat. np. prace dedykowane Polakom, przeznaczone dla Polaków
dążenie do maksymalnej kompletnosci - pobudki patriotyczne i naukowe
Nowatorstwo metodyczne:
uklad krzyżowy -niepełny bo podaje odsyłacze przy hasłąch przedmiotowych
opis bibliograficzny- E pierwszy uporządkował schemat opisu b
posługuje się hasłem jako czynnikiem wg którego szereguje się pozycje - nie zna terminu ale haslami w praktyce się posługuje
inwersja nierozwiazanych kryptonimów - krytykowane ale posługiwali się tym też inni bibliografowie
opisywanie druków anonimowych pod pierwszym rzeczownikiem tytulu - szeroko rozpowszechnione, zasada korespondowała z zasadami katalogu bibliotecznego
10.6 prace nad zorganizowaniem bieżącej bibliografii ogólnej
1897 - Przewodnik bibliograficzny - Wisłockiego - 1. bieżąca b ogólna
wydawana co miesiąc w Krakowie
produkcja pismiennicza z 3 zaborów - najwięcej książek z zaboru austryjackiego
wpływ na powstanie Przewodnika miał zapewne E.
Wisłocki wydawał b do 1900 r - Przewodnik zawieszony
w 1914 kontynuowany przez bratanka Wislockiego - Wł. Tad. Wisłockiego
ponownie zawieszony w 1933
„Wiadomości bibliograficzne Warszawskie”
1882-1886 wyd przez Teodora Paprockiego
oprócz b. zwartych zamieszczały b. zawartości czasopism
wyższy poziom niż „Przewodnik” Wislockiego
Łopaciński chciał - bezskutecznie - powolać podobne czasopismo
10.7 przyczyny rozwoju bibliografii specjalnych dziedzin w II poł. XIX w. i pocz. XX w.
zrodziły się w wyniku rozwoju nauki(mimo niesprzyjających ku temu działaniom zaborców)
potrzeba informowania o najważniejszych wynikach aktualnych badań o piśmiennictwie dawnym
b Estraichera nie mogla zaspokoić potrzeb naukowych - rejestrowała druki zwarte a nie artykuly z czasopism
w 1. poł XIX w bujnie rozwijały się b dziedzinowe - głównym motywem były wzgledy patriotyczne, na drugi plan schodzily potzreby naukowe, następnie w poł 2 poł XIX w uleglo to odwróceniu
a) medyczna
b) matematyczna
Feliks Żebrawski - „B. piśmiennictwa pol. Z działu matematyki i fizyki oraz ich zastosowań”
b retrospektywna wyd w 1873 r w Krakowie
ambiwalentne przyjęcie
kilka lat później opublikowano uzupełnienia
w 2. poł XIX w ogłoszono konkurs na kontynuację ale nikt się nie zgłosił
dopiero w 1894 Linde ogłosił zeszyt próbny takiej kontynuacji
c) prawnicza
Adolf Sulikowski „Bibliografia polska prawnicza XIX i XX w”
zasięg chron 1801-1910, dzieła wyd po Polsku
Pol b prawnicza 1911-12 wyd w 1919
d) historyczna
„Bibliografia historii polskiej” Ludwika Finkla 1889-1914, której pomysłodawca był Ksawery Liske
piśmiennictwo dot Polski od najważniejszych czasów do 1815 r - chronologia przedmiotowa, wydane do 1900 r
drugie po E. Najwazniejsze dzieło bibliograficzne
liczne odesłania do E
Zakres terytorialny: Polska przedrozbiorowa + ziemie kiedykolwiek należące do Polski
w okresie miedzywojennym podjęto reedycję tej b. pod red. Karola Maleczyńskiego - wyszedł tylko jeden tom - wskazywano na niedociągnięcia metodologiczne, M. był osoba konfliktową - konflikty z Tow.
po wojnie wydanie footofsetowe
w 1902 zaczęto oglaszać w „Kwartalniku Historycznym” bieżącą b historyczną - w postaci rocznika ukazuje się do dziś
e) etnograficzna
Franciszek Gawełek „B ludoznawstwa polskiego” wyd w 1914
piśmiennictwo z zakresu etnografii 1810(albo 1800?)- 1913
druki tylko w j pol - niekonsekwentnie
Edmund Kolodziejczyk „B słowianoznawstwa polskiego” wyd 1914 za XX wiek , druki w j pol
ograniczony zasięg językowy - charak dla b XIX w rejestrujących mat za XIX w, pomijanie dzieł autorów polskich w j. obcym
f) techniczna
Feliks Kucharzewski „Retrospektywna b techniczna” wyd 1895
odnotowuje pismiennictwo od najdawniejszych czasów
g) filozoficzna
„Bieżąca b filozoficzna ” Ks Idziego Radziszewskiego wyd. od 1905 oglaszana w „Przeglądzie Filozof”
*pedagogiczna
Wł Tad. Wiłockiego ogłoszona w Encyklopedii wychowawczej wyd w 1882 r . rejestruje materiały do 1880
10.8 poglady na zadania i funkcję bibliografii pierwszych teoretyków J. Lelewel, js bandtke, p jarkowski, a bohatkiewicz, k estraicher
11. bibliografia w Polsce odrodzonej
11. 1 Organizacja BN i IB
11.2 Prace nad bieżącą i retrospektywną polską bibliografią narodową
….
12.Dorobek i kierunek rozwoju bibliografii polskiej po II w ś
na pocz l 50 zlikwidowano PAU a w jej miejsce powołano PAN
zawiesily działalność towarzystwa naukowe
w 1949 powołano do życia cenzure - bibliografie nauk hum odczuły ja dotkliwie np. z powodu czasu trwania cenzury tomu
cenzura zarzucała alfabetyczne szeregowanie w obrebie literatury obcej ponieważ ZSRR było na końcu
transliteracje traktowano jako wymysł imperialistyczny
Bieżąca b historyczna nie rejestrowała art. z „kultury” paryskiej - tzn nie mogla ale omijano to pomijając miejsce wyd.
dzieł o Katyniu nie umieszczano w indeksie a były w zrębie gł
psychologia i socjologia pocz były uwazane za nauki burzuazyjne
po 1989 r rozwój nauk bez ograniczeń - zmiany ukladów i pelniejsza rejestracja poloników
12.1 Rozwój Instytutu Bibliograficznego i bibliografii narodowej (retrospektywnej i bieżącej)
a)kierunki rozwoju b retrospektywnej
Bibliografia 1901-1939
t1 był gotowy w 1978 r - czekał na druk 9 l
niesłusznie nazwana kontynuacją E
układ alfab a nie krzyżowy
nie rejestruje czasopism
Polonika za okres od 1939 - 55
4 tomy
nie ma retrospektywnej b czasopism
b) kierunki roz. B bieżącej
od 1946 r zaczął wychodzić „Przewodnik bibliograficzny” od 1948 r jako tyg
od 1947 zaczęło wychodzić BZCz - ! red Michał Ambroz
polonika rejestrowane do 1949 r w „przewodniku”
od 1956 (wyd w 1960) rejestrowane oddzielnie z nadrukiem „do uzytku wewnętrznego ” - co chroniło je przed cenzura
wychodziły z duzym opóźnieniem nawet do 10 l
koncepcja b powojennej nawiązywała do tej przedwojennej
b. państwowa oprac. na podst EO
program Uniwersalnej Rejestracji Bibliograficznej(miedzynarodowy program w którym opisy się nie dublują) preferuje typ bibliografii państwowej, ponadto wprowadził we wszystkich krajach obowiązek EO
Obecnie istnieje ponadto:
B wyd kartograficznych
B dok dźwiękowych
B dok Elektronicznych
nie ma filmografii
w krajach postkomunistycznych istnieje b wyd podziemnych - dopełnia oficjalna b nar
12.2 Karol Estraicher młodszy kontunuator „Bibliografii polskiej”
prace nad kontynuacją Bibliografii Polskiej Estraicherów
prace nad dokonczeniem III cz - K Estraicher wydał z. 34 wspierany przez PAU
reedycję zaczęto wydawać w 1956, kontynuowana przez Instytut Bibliografi Polskiej - do t. 35 z1- cz III, reedycja doszła do K
12.3 osiągnięcia w zakresie teorii, metodyki i historiografii bibliografii.