Wielka encyklopedia powszechna PWN

KONTROLA to „porównanie wykonania
z wyznaczeniami, stanu faktycznego ze stanem wymaganym. Służą temu wcześniej przygotowane normy lub plany, a sama czynność kontroli może występować w formie inspekcji, lustracji, rewizji, weryfikacji lub innych podobnych czynności.

Słowniku języka polskiego pod redakcją

W. Doroszewskiego.

KONTROLA to „sprawdzanie, przegląd czego, skrupulatne badanie, rozpatrywanie czego, dochodzenie czego, wni­kanie w co, nadzór nad czym, kim, wgląd w co" .

Słownik wyrazów obcych PWN,

KONTROLA to „porównywanie stanu faktycznego z wymaganym; sprawdzenie, przegląd czego; nadzór nad kim lub nad czym, wgląd w co" .

METODĄ KONTROLI

nazywamy sposób,

w jaki nauczyciel realizuje
cele i funkcje
wyznaczone kontroli

w procesie kształcenia.

METODY KONTROLI:

1. Kontrola ustna

2. Kontrola pisemna

1. domowe -

• zadania pisemne na określony temat,

• referaty do opracowania i wygłoszenia w klasie,

• spe­cjalne prace indywidualne dla opóźnionych w realizacji programu,

• rozwiązania zadań lub ćwiczeń

• opisy przeprowadzonych eksperymentów.

• klasowe - kontrolne klasówki wykonywane z języka polskie­go i obcego oraz matematyki po dwie lub trzy w każdym okresie, krótkie spraw­dziany, zwane „kartkówkami" i trwające około 10-15 minut z bieżącego materiału lub ubiegłego. Wszystkie klasowe metody pisemnej kontroli mogą być zapowiedziane
  i przygotowywane, albo wystąpić bez uprzedzenia.

• Praca z książką,

• Zajęcia i ćwiczenia praktyczne,

• Analiza pomocy naukowych,

• Kontrola graficzna

• Praca pisemna z obroną

• Referaty i odczyty

• Obserwacja

Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. VI, Warszawa 1965, s. 8.

Słownik języka polskiego, t. III, Warszawa 1961, Wiedza Powszechna, s. 963.

Słownik wyrazów obcych, Warszawa 1971, PWN, s. 387.

---