KONTROLA USTNA
odpowiedzi uczniów na pytania nauczyciela, które mogą być obszerniejsze albo krótsze
w zależności od typu pytania i celu, jaki stawia sobie i uczniowi nauczyciel
rozmowy nauczyciela z uczniami,
luźne wypowiedzi uczniów,
opiniowanie wypowiedzi i prac kolegów,
podsumowywanie przez ucznia lekcji lub jej istotnego fragmentu,
dyskusja będąca dla nauczyciela trudną metodą kontroli, ale jakże pożyteczną, w której łączy się forma indywidualna z frontalną.
KONTROLA PISEMNA
Wymaga od ucznia większej samodzielności
i lepszego przygotowania. Kontrola pisemna jest bardziej ekonomiczna jako forma frontalna, wprowadza mniejsze zdenerwowanie, rozwija umiejętność wypowiadania się na piśmie.
Dzielimy ją na prace:
domowe -
zadania pisemne na określony temat,
referaty do opracowania i wygłoszenia
w klasie,
specjalne prace indywidualne dla opóźnionych w realizacji programu,
rozwiązania zadań lub ćwiczeń
opisy przeprowadzonych eksperymentów.
klasowe -
kontrolne klasówki z języka polskiego
i obcego oraz matematyki po dwie lub trzy
w każdym okresie.
krótkie sprawdziany, zwane „kartkówkami" i trwające około 10-15 minut. z bieżącego materiału lub ubiegłego. Wszystkie klasowe metody pisemnej kontroli mogą być zapowiedziane i przygotowywane, albo wystąpić bez uprzedzenia.
PRACA Z KSIĄŻKĄ
często stosowna jako metoda uczenia się, rzadko bywa wykorzystywana jako metoda kontroli.
Uczeń oraz jego nauczyciel dysponują szeregiem podręczników.
Wykorzystując teksty w trakcie kontroli zapoznajemy z nimi ucznia:
uczymy go pracy z książką,
mapą,
schematem,
wykresem czy tabelą
zapoznajemy ze słownikiem,
encyklopedią,
ilustracją
innymi zawartymi w nich typami informacji.
KONTROLA GRAFICZNA
łączy wypowiedź pisemną i ustną.
Jest to ważna metoda do kontroli uogólnień oraz umiejętności sporządzania schematów, wykresów i szkiców.
Uczeń:
kreśli,
rysuje,
szkicuje graficznie jakiś proces, wzajemne zależności lub zarys rozlokowania na płaszczyźnie
i jednocześnie objaśnia, komentuje, wskazuje poszczególne elementy oraz typy powiązań.
PRACA PISEMNA Z OBRONĄ
Uczeń otrzymuje zazwyczaj indywidualny temat do samodzielnego opracowania
w domu, nauczyciel poprawia taką pracę.
Potem wywiązuje się dyskusja:
uczeń uzasadnia,
dlaczego tak napisał i skąd uzyskał potrzebne materiały