Walcowanie - rodzaj obróbki plastycznej metali wykonywany na walcarkach.
Walcowanie polega na kształtowaniu materiału między obracającymi się walcami, tarczami, rolkami lub przemieszczającymi się względem siebie narzędziami płaskimi.
Sposoby walcowania:
wzdłużne
poprzeczne
poprzeczno-klinowe
pielgrzymowe
kuźnicze
skośnie
Walcowanie wzdłużne jest podstawową metodą kształtowania wyrobów hutniczych, takich jak pręty, kształtowniki, blachy itp. Pozostałymi metodami walcowania można również kształtować rury oraz wyroby osiowo-symetryczne.
Inny podział ze względu na temperaturę walcowanego materiału:
walcowanie na zimno
walcowanie na gorąco
walcowanie na ciepło
Przeciąganie - obróbka skrawaniem, w której cały naddatek na obróbkę skrawany jest podczas jednego przejścia narzędzia, zwanego przeciągaczem, przeprowadzana na obrabiarkach (przeciągarka). Przeciąganie stosuje się do obróbki dokładnych otworów wielobocznych, wielowypustowych, rowków wpustowych oraz do obróbki powierzchni kwadratowych zewnętrznych, np. w korbowodach, kluczach. Ze względu na znaczne koszty narzędzi przeciaganie znajduje zastosowanie wyłącznie w produkcji wieloseryjnej lub masowej.
Obróbka skrawaniem - rodzaj obróbki ubytkowej polegający na zdejmowaniu ( ścinaniu ) małych części obrabianego materiału zwanych wiórami. Proces ten realizuje się narzędziami skrawającymi. Cechą wszystkich takich narzędzi jest klinowy kształt części roboczej, zwanej ostrzem skrawającym. Przedmiot, jak i narzędzia skrawające muszą zachowywać podczas procesu obróbki odpowiednie położenie i wykonywać odpowiednie ruchy względem siebie. Obróbka skrawaniem wykonywana jest na obrabiarkach.
Sposoby realizacji obróbki skrawaniem:
frezowanie (walcowe, czołowe) - kształtowanie płaszczyzn i rowków
toczenie - do obróbki powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych przedmiotów w kształcie brył obrotowych
wiercenie - wykonywanie otworów
rozwiercanie - wykańczanie otworów walcowych
powiercanie - powiększanie otworów walcowych
przeciąganie i przepychanie - wykańczanie otworów niewalcowych
struganie i dłutowanie - obróbka narzędziem wykonującym ruch posuwisto-zwrotny
Rodzaje obróbki skrawaniem:
zgrubna
średnio dokładna
dokładna
bardzo dokładna
Kształtowanie - proces technologiczny obróbki plastycznej stosowany na zimno lub na gorąco w celu uzyskania odpowiedniego kształtu detalu. Wymagany kształt uzyskujemy tłocząc blachy na prasach hydraulicznych lub mechanicznych wykrojnikiem.
Kucie na gorąco - proces technologiczny, metoda obróbki plastycznej metali na gorąco będącej odmianą kucia. W odróżnieniu od kucia na zimno, w metodzie tej odkształcenie plastyczne osiągane jest w temperaturze wyższej od temperatury rekrystalizacji. W trakcie kucia na gorąco odbywa się kształtowanie materiału wraz ze zmianą własności fizykochemicznych, struktury i gładkości powierzchni.
Metoda kucia na gorąco wykorzystywana jest przy obróbce ręcznej oraz mechanicznej, zarówno w kuciu swobodnym jak i matrycowym.
Kształtownik - element konstrukcyjny o dużej długości i stałym przekroju poprzecznym, wykonany najczęściej ze stali walcowanej lub giętej na zimno.
Kształtowniki stalowe często przypominają swoim kształtem (w przekroju poprzecznym) jedną z liter alfabetu, dlatego też wyróżnia się następujące podstawowe ich typy:
ceownik
teownik
dwuteownik (wyglądający jak dwie litery "T" zetknięte pionowymi kreskami)
zetownik
płaskownik
kątownik (przypominający literę "L")
W wyrobach stalowych spotyka się jeszcze elementy o innych przekrojach:
Półwyroby:
kęs (przekrój kwadratowy lub płaski)
Kęsisko (jw. tylko większe wymiary przekrojów)
blachówka (element płytowy przeznaczony do wyrobu blach)
tuleja (element pierścieniowy przeznaczony do wyrobu rur
Wyroby:
pręty (okrągłe, półokrągłe lub płaskowniki)
walcówka (wyroby okrągłe o małej średnicy, zwijane w kręgi)
kształtowniki (I, Ip, IPE, HEB, HEA, HEA A, HEM, C, CE, UPE, L, TEOWNIKI, ZETOWNIKI, SZYNY, KSZTAŁTONIKI OKIENNE)
rury bez szwu
blachy (blachy cienkie, walcowane na zimno, blachy średnie, blachy grube, walcowane na gorąco, blachy żeberkowe)
tśmy i bednarki (zwijane w kręgi)