PODSTAWY INWESTOWANIA - WYKŁAD 1

1. Podstawowe pojęcia inwestycyjne

1. Inwestowanie jest działalnością, która polega na angażowaniu się w coś w nadziei uzyskiwania przyszłych korzyści.

„Inwestycja jest w istocie bieżącym wyrzeczeniem się dla przyszłych korzyści, ale teraźniejszość jest względnie dobrze znana natomiast przyszłość to zawsze tajemnica. Przeto inwestycja jest wyrzeczeniem się pewnego dla niepewnej korzyści.”

Hirschlajfer

2. Metody rozróżniania kategorii

1. Motywacja

2. Szybki zwrot = czas posiadania inwestycji

3. Stopa zwrotu

3. „Inwestycje to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych, wynikających z wartości przyrostu tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści.”

Ustawa o rachunkowości

Zgodnie z tą definicją o zaliczeniu danych aktywów do inwestycji decyduje cel ich nabycia, a więc rodzaj uzyskiwanych korzyści dzięki tym aktywom.

4. Aktywa o charakterze inwestycyjnych wyróżniają 2 cechy:

1. Korzyści ekonomiczne są uzyskiwane poprzez bezpośredni przyrost ich wartości ( np. przyrost wartości akcji ) lub

2. Korzyści z tych aktywów osiągane są poza podstawową działalnością operacyjną firmy.

Inwestycją nie będą aktywa używane rzez spółkę i służące jej do prowadzenia działalności podstawowej.

2. Podział inwestycji - ujęcie rachunkowe

Inwestycje:

w aktywa majątkowe

• nieruchomości inwestycyjne

• pozostałe inwestycje

• rozrachunki inwestycyjne

• wartości niematerialne i prawne

w aktywa finansowe

• instrumenty finansowe złożone

• instrumenty finansowe pochodne

• instrumenty finansowe pierwotne

• instrumenty w rynku kapitałowym

• prawa własnościowe

• prawa wierzycielskie

• inwestycje w aktywa pieniężne

• krajowe środki płatnicze

• waluty obce, dewizy

• odsetki od aktywów finansowych

3. Rodzaje inwestycji w literaturze

Podział inwestycji - ujęcie ogólne

1. Rzeczowe, w tym aktywa związane z produkcją

2. Finansowe

3. W nieruchomości

4. W przedmioty niematerialne

5. W przedsięwzięcia kulturowo - rozrywkowe

6. Inwestycje w e-commerce

7. W kapitał intelektualny

Ad. 1 - Inwestycje rzeczowe, w tym aktywa związane z produkcją

Inwestycje służące konkretnej działalności czyli używane na co dzień.

• Inwestowanie w lokaty bankowe.

Ad. 2 - Inwestycje finansowe

Grupa inwestycji, których przedmiotem jest duża część instrumentów finansowych, w tym papierów wartościowych. Mają postać kontraktów między 2 stronami. Inwestor udostępnia kapitał drugiej stronie (emitentowi instrumentu finansowego) oczekując w zamian określonych korzyści.

• Inwestowanie w lokacyjne papiery wartościowe

1. Pożyczkowe papiery wartościowe - obligacje, polisy

2. Udziałowe - akcje, certyfikaty inwestycyjne

3. Inwestycje w instrumenty pochodne

Ad. 3 - Inwestycje w nieruchomości

Zalicza się te inwestycje, w które wartość nieruchomości określa wartość inwestycji.

Nie zalicza się tych inwestycji, w których nieruchomość jest częścią składową inwestycji składowej o charakterze produkcyjnym.

• Inwestycje w nieruchomości typowo komercyjne - hotele, kina

• Inwestycje w nieruchomości ziemskie

• Inwestycje w nieruchomości mieszkaniowe

• Inwestycje w obiekty infrastruktury technicznej, nie zaliczane do inwestycji i rzeczowych produkcyjnych - mosty, rurociągi

• Inwestycje w obiekty infrastruktury społecznej - szkoły, szpitale, stadiony

Ad. 4 - Inwestycje w przedmioty materialne

Te inwestycje dokonywane są z reguły przez indywidualnego inwestora.

Przedmiotem tych inwestycji są:

• Dzieła sztuki

• Metale szlachetne

• Antyki

• Kosztowności

• Przedmioty kolekcjonerskie

Ad. 5 - Inwestycje w wartości niematerialne

• Prawa autorskie

• Patenty

Ad. 6 - Inwestycje w przedsięwzięcia kulturalno - rozrywkowe

• Produkcja filmu

• Dziedziny sportu - np. kluby sportowe

Ad. 7 - Inwestycje w e-commerce

Są to gównie Inwestycje w działalność gospodarczą uzależnioną od stosowania internetu.

Ad. 8 - Inwestycje w kompetencje tzn. kapitał intelektualny

Są to inwestycje prowadzące do wzrostu wiedzy i umiejętności ludzi. Polega na kształceniu się własnym jeśli inwestycje czynione są przez inwestora indywidualnego, czy na kształceniu pracowników firmy bądź też na pozyskiwaniu wysokokwalifikowanych pracowników, gdy inwestorem jest firma.

4. Pojęcie i rodzaj inwestorów

Inwestor to osoba fizyczna lub prawna dysponująca kapitałem, który przeznacza go w jakiś sposób na powiększenie go.

Inwestorzy:

1. Finansowi

1. Na rynku pieniężnym

• Np. lokaty państwowe

• Osoby fizyczne

• Osoby prawne

• Sektor komercyjny

• Sektor publiczny

2. Na rynku kapitałowym

Inwestorzy inwestują w akcje i obligacje. Są nimi osoby fizyczne i prawne.

• Indywidualni

• Instytucjonalni

2. Podział inwestorów ze względu na:

1. Rozmiary kapitału i profesjonalizm zarządzania tym kapitałem

• Indywidualni - nieprofesjonalni - osoby fizyczne

Gospodarstwa domowe inwestują swoje oszczędności. Cechuje ich duża ostrożność w podejmowani decyzji. Decyzje podejmują osobiście, rzadziej korzystają z opinii doradców mogą być inwestorami krótkoterminowymi i długoterminowymi z pkt czasu.

• Instytucjonalni - profesjonalni - osoby prawne

Instytucje lokujące w walorach duże kapitały powstałe z powierzonych im depozytów, składek ubezpieczeniowych itd.

Cechuje ich profesjonalizm. Wyniki ich pracy powinny być dobre.

 Inwestorzy długoterminowi głównie są to banki dysponujące własnymi kapitałami oraz zarządzają środkami powierzonymi.

 Fundusze inwestycyjne są to instytucje finansowe ( sp. akcyjne ) specjalizujące się operacji kupna - sprzedaży papierów wartościowych, wykorzystujące kapitały powierzone im w tym celu przez indywidualnych inwestorów zwłaszcza posiadaczy drobnych oszczędności, którzy nie czują się na siłach aby samodzielnie lokować środki korzystnie i bezpiecznie.

Zasady tworzenia i funkcjonowania funduszy inwestycyjnych reguluje szczegółowo ustawa z 27.05.2004 roku o funduszach inwestycyjnych.

2. Czas inwestowania

3. Źródło pochodzenia kapitału

3. Lokujący kapitał w:

PODSTAWY INWESTOWANIA - WYKŁAD 2

Fundusz inwestycyjny

• Tworzony jest przez specjalnie powołane towarzystwo dysponujące odpowiednim kapitałem, zapewniające między innymi pokrycie ewentualnych urządzeń inwestorów w razie nieprawidłowej działalności

• Dysponuje wykwalifikowanym personelem, który zarządza dużymi portfelami papierów wartościowych

• Dzięki specjalistom może dokonywać operacji, które byłyby zbyt ryzykowne lub niedostępne dla indywidualnych inwestorów

• Może stworzyć bardziej zdywersyfikowany - zróżnicowany - portfel inwestycyjny

• Majątek funduszu stanowi aktualna wartość posiadanych lokat oraz środków finansowych pochodzących z wpłat uczestników oraz pożytki uzyskiwane dzięki tym lokatom

• Stale aktualizuje wartość majątkiem uwzględniając bieżące ceny rynkowe jego składników

Łączna wartość majątku - zobowiązania = wartość aktywów netto (WAN)

1. Podział funduszy

1. Fundusze Inwestycyjne Otwarte tzw. FIO - open and find

• Przyjmują bieżąco nowych udziałowców

• Sprzedają im udziały w postaci tzw. jednostek uczestnictwa, a wpływ z tego tytułu stanowią podstawę tworzenia funduszu powierniczego lokowanego w papierach wartościowych, jeśli wartość tych papierów wzrasta to odpowiednio zwiększa się wartość tych jednostek uczestnictwa i na odwrót

• Posiadacz jednostek uczestnictwa nie może ich odsprzedać innym osobom, natomiast ma prawo wycofania swoich udziałów tzn. umorzenia jednostek uczestnictwa wg aktualnej ceny bieżącej

• Ich cechą jest bieżące przyjmowanie nowych uczestników oraz umarzanie jednostek uczestnictwa na każde żądanie ich posiadaczy, konsekwencją tego jest zmienna ilość jednostek uczestnictwa oraz zmiana wartości kapitału tego funduszu

2. Specjalistyczne Fundusze Inwestycyjne Otwarte tzw. SFIO

• Możliwość ograniczania otwartości funduszu

• Możliwość określenia warunków w jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostek uczestnictwa

3. Fundusze Inwestycyjne Zamknięte tzw. FIZ

• Emitują z góry ustaloną liczbę udziałów tzw. certyfikatów inwestycyjnych

• Certyfikaty inwestycyjne nie mogą być odkupywane przez fundusz, lecz stanowią stałe jego wyposażenie w kapitał wykorzystywany na cele zarobkowe

• Emisja i subskrypcja certyfikatów inwestycyjnych jest realizowana na zasadach zbliżonych do emisji w publicznym obrocie

• Certyfikaty inwestycyjne zbywalne są między inwestorami

• Podobnie jak w FIO kapitał uzyskany, lokowany jest zarobkowo w papierach wartościowych

• Ponieważ FIZ nie odkupuje od posiadaczy certyfikaty inwestycyjne, więc nie musi utrzymywać płynności płatniczej tak jak FIO, może on inwestować w bardziej długofalowe przedsięwzięcia np.: nieruchomości

• Jeśli FIZ ma zyski może wypłacać dywidendy uczestnikom

2. Cel inwestycyjny funduszu

To określona w statucie wytyczna generalna, jaką powinien kierować się fundusz w realizacji polityki inwestycyjnej. Dopuszczalne cele FIO i SFIO określa ustawa:

• Ochrona realnej wartości funduszu

3. Zasady polityki inwestycyjnej funduszu.

Na politykę inwestycyjną składają się:

1. Rodzaje papierów wartościowych będących przedmiotem lokat funduszu

2. Kryteria obu lokat

3. Zasady dywersyfikacji portfela

4. Dopuszczalna wartość kredytów zaciągniętych przez fundusz

4. Klasyfikacja funduszy przez Izbę Zarządzającą Funduszami i Inwestycjami wg kryterium celu inwestycyjnego

1. Fundusze rynku pieniężnego

Inwestują w krótkoterminowe aktywa pieniężne takiej jak weksle, bony komercyjne i inne, charakteryzują je:

• Wysoki poziom dysponowanych lokat

• Nie inwestują w akcje

• Zwykle przynoszą zyski trochę wyższe od lokal bankowych

• Zwykle są funduszami, które nie pobierają opłat przy zakupie jednostek uczestnictwa

2. Fundusze obligacyjne

• Inwestycje w akcje i bony skarbowe

• Lokowanie cechuje niskie ryzyko lecz możliwe są wahania wartości aktywów funduszu mające związek ze zmianami rynkowych stóp procentowych

• Zmiany cen obligacji następują w kierunku przeciwnym do zmian stóp procentowych, im dłuższy termin wykupu obligacji z portfela funduszu tym większe ryzyko inwestowania w ten fundusz

3. Fundusze akcji

• Inwestują w akcje spółek dopuszczonych do publicznego obrotu

• Osiągają ponad przeciętne zyski w czasie wzrostu, a znaczne straty w czasie załamania rynku

• Są to najbardziej ryzykowne fundusze

• Im dłuższy horyzont czasowy uczestnika tym niższe jest ryzyko

4. Fundusze zrównoważone

• Lokują środki w akcje i instrumenty dłużne - obligacyjne

• Udział instrumentów dłużnych musi wynosić 40 - 60 %

• Zakupione akcje to akcje renomowanych spółek charakteryzujących się stabilnym wzrostem

• Narażają na niewielkie ryzyko

• Przynoszą mniejszy zysk

• Celem jest przynoszenie umiarkowanego zysku przy niskim stopniu ryzyka

5. Klasyfikacja

1. Wyniki

• Stopy zwrotu powinny pochodzić z dłuższego okresu

• Historyczne stopy zwrotu pozwalają ocenić jakiego rzędu korzyści można oczekiwać ale nie jest to żadna gwarancja

2. Ryzyko

• Każdy fundusz ma inny profil ryzyka np. walutowego

• Inwestor musi zdecydować jakie ryzyko skłonny jest zaakceptować

• Poziom ryzyka związany jest z okresem inwestycji

• Im krótszy okres inwestycji i mniejszy poziom ryzyka tym lepiej

• W dłuższym okresie warto inwestować w fundusze akcji

3. Polityka inwestycyjna

• Kryterium to wiąże się z 2 poprzednimi

• Inwestycje na temat polityki funduszu zawiera prospekt informacyjny funduszu

4. Koszty

• Opłaty operacyjne ustalone jako % wartości aktywów ulokowany w funduszu jest to wynagrodzenie dla zarządcy funduszem

• Opłaty manipulacyjne ponoszone są jednorazowo

• Opodatkowanie dochodu

• Towarzystwo musi zatrudniać co najmniej 2 doradców

5. Zarządzający funduszem

• Jeśli od lat zarządcą funduszami jest ta sama osoba to prawdopodobieństwo utrzymania przyszłych czynników jak w przeszłości

6. Klasa towarzystwa

• TFI jest atrakcyjne gdy posiada w ofercie większą liczbę funduszy między którymi można przenosić środki

7. Dostępność funduszu

• Lokalizacja, dostępność medialna i multimedialna, telefoniczna, internetowa

6. Zalety funduszy inwestycyjnych

• Profesjonalne zarządzanie zróżnicowanym portfelem papierów wartościowych

• Płynność finansowa

• Bezpieczeństwo - zabezpieczenie prawne

• Oszczędność monet niewielkich kwot

• Elastyczność oferty

• Dochody konkurencyjne dla lokat

• Raczej dobra dostępność

• Korzyści podatkowe - podatek w momencie umorzenia jednostek uczestnictwa

7. Wady funduszy inwestycyjnych

• Brak wpływu bezpośredniego inwestora

• Dywersyfikacja skazuje inwestora na wartość przeciętną

• Wyższe ryzyko inwestycyjne niż przy depozytu bankowych lub obligacjach skarbowych

• Przepisy prawa nie chronią przed błędami specjalistów zarządzających funduszami

PODSTAWY INWESTOWANIA - WYKŁAD 3

Venture capita (VC) - fundusze nabywające na okres średnio i długo terminowy, papiery wartościowe o charakterze właścicielskim, podmiotów gospodarczych których walory nie są przedmiotem publicznego obrotu z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży w celu wycofania zaangażowanego kapitału oraz realizacji zysków, których podstawowym źródłem jest przyrost wartości przedsiębiorstwa. VC szukają inwestycji wśród niewielkich firm, które nie posiadają wystarczających środków finansowych, ale posiadają dobry pomysł na działalność gospodarczą i tym samym posiadającym szansę na szybki wzrost wartości. VC mają charakter kapitału własnego i dzięki temu rozwijające się firmy mogą zwiększyć udział samofinansowania i uniknąć ponoszenia pieniężnych kosztów pozyskanego kapitału . Fundusz decyduje się na takie rozwiązanie mając nadzieję na osiągnięcie w przyszłości zysków kapitałowych znacznie przewyższających ich utracone dochody z odsetek i dywidend. Ponadprzeciętny dochód od zainwestowanych środków ma wynikać z wielokrotnego wzrostu wartości rynkowej przedsiębiorstwa. Fundusz VC po osiągnięciu przez przedsiębiorstwo sukcesu sprzedaje posiadane w nim udziały.

Towarzystwa ubezpieczeniowe ( fundusze ubezpieczeniowe ) - zaliczane są do inwestorów instytucjonalnych, gromadzą znaczne zasoby finansowe, co wynika z szeroko rozwiniętego zakresu ubezpieczeń. Te zasoby które pochodzą ze składek ubezpieczeniowych na życie oraz majątkowych są przedmiotem kapitalizacji, są one lokowane na rynku kapitałowym , głównie w papiery wartościowe. Efektywne zarządzanie tym kapitałem na rynku kapitałowym przynosi towarzystwu ubezpieczeniowemu zyski pomnażające i tym samym stwarza towarzystwu możliwość oferowania bardziej atrakcyjnych warunków ubezpieczeń. Towarzystwa ubezpieczeniowe mają pewne ograniczenia w decyzjach inwestycyjnych, wiąże się to ze spełnieniem przez nie funkcji publicznych i koniecznością ograniczenia ryzyka inwestycyjnego ze względu na wykorzystywanie środków finansowych wnoszonych przez osoby fizyczne.

Fundusze emerytalne - rentowe - są znaczącym inwestorem instytucjonalnym, pozyskują fundusze w postaci składek, które są regularne i stosunkowo łatwe do oszacowania. Środki te są przechowywane, inwestowane przez fundusz do odejścia pracownika na emeryturę. Fundusze te mają możliwość inwestowania w aktyw długoterminowe. Jest zbliżona do towarzystwa ubezpieczeniowego obowiązkiem funduszy emerytalnych zapisanym w ustawie jest lokowanie aktywów z zastrzeżeniem znacznego stopnia bezpieczeństwa i dokonywanych lokat

Przedsiębiorstwa - prowadzą działalność inwestycyjną na rynku kapitałowym. Wyróżniamy dwie formy takiej działalności. Większościowe pakiety akcji i w ten sposób tworzą spółki zależne i stowarzyszone (grupy kapitałowe).

Inni inwestorzy instytucjonalni: organizacje społeczne, polityczne fundacje, szkoły, związki zawodowe, stowarzyszenia, instytucje na rynku kapitałowym, np.: świadczące usługi maklerskie.

Inwestorzy wg okresu inwestowań na rynku kapitałowym; podział:

- krótkoterminowi
- średnioterminowi
- długoterminowi

Inwestorzy KRÓTKOTERMINOWI

Spekulacja - aktywne i ryzykowne zachowania inwestora na rynku, wykorzystującego zmiany kursów instrumentów finansowych. Wykorzystują krótkookresowe nieduże zmiany cen koniunktury giełdowej. Wykorzystują inwestorzy indywidualni dysponujący niedużym kapitałem

Fundusze inwestycyjne spekulacyjne (fundusze agresywnego inwestowania).
Indywidualni - na rynku akcji
Instytucjonalni - na rynku papierów wartościowych pochodnych( opcji, transakcji terminowych)

Inwestorzy średnioterminowi - inwestują na okres kilku lat w obligacje i akcje. Średnioterminowe obligacje zapewniają względnie bezpieczny, stały dochód, są dokonywane przez inwestorów indywidualnych w średnim wieku. W papiery średnioterminowe inwestują również inwestorzy instytucjonalni, którzy w ten sposób zdywersyfikują swoje portfele inwestycyjne.

Inwestorzy długoterminowi - jednostki funduszy inwestycyjnych ponad 5 lat. Akcje inwestorów strategicznych nabywający pakiety akcji innych firm, aby mieć wpływ na ich działalność. Inwestorzy długoterminowi nabywają papiery bezpiecznych firm dobrej reputacji (np. coca cola), licząc na ich stabilne dochody.

Podział inwestorów na rynku kapitałowym wg źródeł pochodzenia kapitału:

- inwestorzy krajowi
- inwestorzy zagraniczni
- międzynarodowe instytucje inwestorskie

Inwestorzy krajowi - indywidualni i instytucjonalni inwestorzy, którzy dysponują kapitałem pochodzenia krajowego, a więc na krajowym rynku kapitałowym lokują oni swoje fundusze w papiery wartościowe znajdujące się na rynku pierwotnym lub wtórnym. W krajach rozwiniętych udział inwestorów jest dominujący. 6 inwestorów krajowych instytucjonalnych jest często powiązana kapitałowo z podmiotami zagranicznymi. W takich przypadkach do krajowych inwestycji instytucjonalnych powinno zaliczać się tych u których udział kapitału własnego właścicieli krajowych jest większościowy.

Inwestorzy zagraniczni - występują w dwóch formach: inwestorzy bezpośredni i inwestorzy pośredni.

Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ) - lokaty kapitału dokonywane poza granicami kraju inwestora dla podjęcia tam działalności gospodarczej od podstaw (greenfield project) lub nabycia praw własności do już istniejącego przedsiębiorstwa w skali umożliwiającej bezpośredni udział w zarządzaniu (branfield Project). W efekcie tych inwestycji następuje nie tylko transfer środków finansowych, lecz także transfer konkretnych dóbr inwestycyjnych. Towarzyszy tym inwestycjom motyw dochodowy i kontrolny.

OECD - BIZ ma miejsce wówczas, gdy zagraniczny inwestor uzyskuje lub posiada „trwały wpływ”
(lasting interest) w przedsiębiorstwie zagranicznym. Inwestor bezpośredni może być grupą przedsiębiorstw , osobą fizyczną, holding.

Inwestycje pośrednie (inwestycje portfelowe, finansowe, spekulacyjne, itd.) - zagraniczni inwestorzy na giełdach lokują. Inwestycje polegają na nabywaniu papierów wartościowych lub dłużnych emitentów zagranicznych. Celem tych inwestycji nie jest zapewnienie możliwości udziałów w zarządzaniu podmiotem emitenta. Dokonywane są głównie dla osiągnięcia określonych dochodów w efekcie wzrostu wartości zakupionych walorów lub z tytułu oprocentowania czy dywidendy. Międzynarodowe różnice stóp procentowych ……

Międzynarodowe instytucje inwestorskie - (zaliczamy banki inwestycyjne), instytucje finansowe o wymiarze światowym, dysponujące dużym kapitałem, dobrą reputacją, profesjonalnymi strukturami, które umożliwiają efektywne inwestowanie. Te instytucje posiadają własny kapitał, a także możliwość zorganizowania funduszy pochodzących z różnych źródeł banków komercyjnych. Międzynarodowe instytucje inwestorskie uczestniczą w finansowaniu dużych projektów na całym świecie.

PODSTAWY INWESTOWANIA - WYKŁAD 4

Inwestor - osoba prawna i osoba fizyczna

Inwestorzy, którzy inwestują w dobra materialne związane z procesem produkcji (budowa nowego zakładu, modernizacja, itp.). Inwestorem są osoby prawne / sektora komercyjnego, osoby fizyczne.

Inwestorzy którzy inwestują w nieruchomości komercyjne. Komercyjne to są takie, które są nastawione na korzyści finansowe (hotel, biuro, mieszkanie)

Inwestorzy inwestujący w obiekty infrastrukturalne - infrastruktura społeczna, ekonomiczno - techniczna, drogi, koleje połączenia, media, szpitale, szkoły, więzienia, itd.). Inwestorem jest budżet miasta, gminy.

Połączenie kapitału prywatnego z kapitałem publicznym (PPP) -
Największe doświadczenie - Anglicy
Liczba PPP - 17%

Partnerstwo polega na tym, że sektor publiczny, który był zobowiązany do realizacji tego projektu dopuszcza sektor prywatny ( realizuje te inwestycje np. park w mieście ). Prowadzi eksploatację tego obiektu i pobiera korzyści. Kwestia ryzyka podzielone pomiędzy te dwa sektory. PPP pozwala wykorzystać prywatny kapitał przy równoczesnym braku kapitału w sektorze państwowym.

Inwestorzy inwestujący w nieruchomości mieszkaniowe - inwestorami są inwestorzy indywidualni (osoby fizyczne) i ci inwestorzy inwestują by zaspokoić swe potrzeby mieszkaniowe. Źródła finansowania: środki własne, kredyt hipoteczny, inne źródła przejściowe. Druga grupa: deweloperzy (kupują mieszkania, wynajmują, sprzedają), spółdzielnie mieszkaniowe, TBS.

Inwestowanie w mieszkanie ma zarówno aspekt finansowy, jak i aspekt psychologiczny, można kupić za pożyczone pieniądze, wskaźnik LTV, można korzystać z ulg finansowych. W przypadku inwestycji kredyt długoterminowy (30 lat).

Inwestorzy inwestujący w nieruchomości ziemskie. Inwestorzy lokujący w ziemię wykorzystywaną do upraw rolnych, grunty, działki, rekreacyjne. Na nieruchomości niekomercyjne, okolica autostrad, pod centra handlowe - tereny zyskujące na wartości.

ZALETY INWESTOWANIA W NIERUCHOMOŚCI:

• dosyć dobra ochrona utraty realnej wartości kapitału

• nieruchomość to lokata pewna że nie można jej ukraść.

• zabezpiecza przed przejadaniem kapitału

• zapewniają w miarę stałe czynsze

• po wyjściu z inwestycji można liczyć na zwrot zainwestowanego kapitału (dot. głównie ziemi)

• daje możliwość uzyskania pewnych ulg podatkowych

• może podbudować psychicznie

WADY INWESTOWANIA W NIERUCHOMOSCI:

• niepodzielne

• mała płynność

• wymaga fachowej wiedzy - trzeba znać się na prawie

• umiarkowany poziom ryzyka - może wystąpić ryzyko prawne

• może dołować psychicznie

Inwestorzy inwestujący w nieprodukcyjne przedmioty materialne (metale szlachetne, kosztowności, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie. Itp.). Osoby prywatne (fizyczne) inwestują, ale mogą też być instytucje ( banki, korporacje ubezpieczeniowe). Przedmioty te są bardzo zróżnicowane: złoto, porcelana, stara broń, mapy. Zwrot z tych inwestycji wynika z potencjalnego przyrostu wartości kapitału. Jednym z głównych motywów inwestowania jest ochrona przed inflacją. Dosyć specyficzne ryzyko (kradzieży, zniszczenia, oszustwa, falsyfikat, przelotne mody). Ubezpieczenie jest często kosztowne.

Praktykowane zasady inwestowania w aktywa:

• inwestor powinien być zdecydowany na zakup takiego dobra o którym ma informacje, aktywa które go interesują.

• inwestowanie w takie dobra wymaga zgromadzenia odpowiednich funduszy, aby sfinansować dane potrzeby ( niska płynność )

• inwestor powinien być przygotowany na to że może stracić takie inwestycje ( pożar, itd.)

• inwestycje w takie dobra powinny mieć charakter długookresowy - 5 lat i dłużej

Charakterystyka wybranych przedmiotów nieprodukcyjnych, jako przedmiotów inwestowania:

1. Dzieła sztuki i przedmioty kolekcjonerskie:

• lokaty długoterminowe

• rynek głównie wtórny i najcenniejsze są te dzieła, które długo istnieją

• na zakupie dzieł wysokiej klasy, rzadkich, zachowanym w dobrym stanie raczej się nie traci.

• zasadniczym problemem jest ustalenie wartości

• nie należy kupować okazyjnie (pchli targ) tylko u renomowanych handlarzy, którzy w prawdzie oferują wyższe ceny

1. Projekty rzeczowe, produkcyjne

• Np. Lokaty państwowe

• Sektor komercyjny

• Osoby fizyczne

• Sektor publiczny

2. Nieruchomości

• Sektor komercyjny

• Osoby fizyczne

• Sektor publiczny

3. Przedmioty materialne

• Osoby fizyczne

4. Przedmioty niematerialne

• Sektor komercyjny

• Sektor publiczny

5. Przedsięwzięcie kulturalno - rozrywkowe

• Sektor komercyjny

6. E-commerce

• Sektor komercyjny

7. Kapitał intelektualny

• Sektor komercyjny

• Osoby fizyczne

• Sektor publiczny

---