Jak to powstaje?
Poznaj tajemnicę powstawania szkła!
Przepis na szkło.
Przepis na szkło zawiera kilka podstawowych składników:
- piasek (tak zwana krzemionka) - to krystaliczna substancja dzięki której szkło jest przeźroczyste.
- soda - ułatwia równomierne rozprowadzenie szkła.
- wapień (wapno) - zwiększa trwałość szkła.
Do tych składników dodaje się także odpady szklane, zwane stłuczką szklaną. Dzięki niej potrzeba mniej ciepła, aby przetopić wszystkie substancje na szkło.
Szkło podczas produkcji można formować na wiele sposobów, wliczając w to: wydmuchiwanie, tłoczenie, rozciąganie i odlewanie w zależności od przeznaczenia.
Jak powstaje szkło?
Etapy powstawania szkła:
Po przygotowaniu mieszaniny wkłada się ją do glinianego pieca i podgrzewa do ponad 1500 stopni C uzyskując stopione szkło o konsystencji miodu. Stopioną mieszankę wygrzewa się przez 24 godziny.
Roztopione szkło opuszcza piec a nożyce tną je na równe wałki. Każdy z nich zawiera tyle szkła ile potrzeba do wyrobu określonego produktu, np. butelki, słoika, naczynia kuchennego, itp.
Te tzw. krople szkła trafiają następnie do maszyn (form) formujących konkretny kształt, jaki ma być uzyskany. Niektóre formy mają specjalne cechy - wytłoczenie w jej ścianie sprawia, że na butelce powstaje wypukły symbol.
Po opuszczeniu maszyny gotowe szkło jest stale podgrzewane lecz coraz niższą temperaturą. Gdyby ostygło zbyt szybko stało by się kruche i łamliwe w związku z czym mogłoby pęknąć.
Następnie szkło jest chłodzone i przechodzi przez maszyny dokonujące kontroli jakości - sprawdzają one czy w szkle nie ma pęknięć i pęcherzyków powietrza, oraz czy ma odpowiedni kształt i wymiary. Automat natychmiast eliminuje wadliwe wyroby.
Gotowe szkło pakuje się i przewozi do magazynu, gdzie oczekuje na swoich klientów.
Drobnostki - ciekawostki.
Nie wiadomo dokładnie, kto i kiedy wynalazł szkło, wiadomo natomiast, że było to bardzo dawno temu i prawdopodobnie, jak wiele wynalazków w historii ludzkości, także wynalezienie szkła nastąpiło przypadkowo.
Istnieje pewna romantyczna opowieść mówiąca o tym, że to Fenicjanie wynaleźli szkło, rozpalając ognisko na piaszczystym wybrzeżu, podczas jednej ze swoich wypraw handlowych. Rankiem, kiedy ognisko wygasło, wśród resztek spalonego drewna znaleźli błyszczące twarde kulki i jako że posiadali wysoko rozwinięty zmysł handlowy uznali, że taki wynalazek będzie się cieszył powodzeniem na świecie.
Dziś wiadomo jednak, że opowieść ta nie jest odzwierciedleniem rzeczywistości, ponieważ tak naprawdę szkło było znane już znacznie wcześniej. Najstarsze znane nam wyroby ze szkła pochodzą z Mezopotamii i Egiptu i ich powstanie datuje się na ok. 3400 rok p.n.e. Wyroby te jednak zupełnie znanego nam dziś szkła nie przypominają. Są matowe, nieprzejrzyste i bez wyraźnego koloru.
Z biegiem czasu ludzie nauczyli się barwić szkło, co spowodowało, że każda bogata i elegancka dama w całym ówczesnym świecie traktowała kolorowe paciorki szklane jako obowiązkową ozdobę.
Szkło, którego używamy na co dzień też ma różną barwę, jak np. kolorowe butelki. Barwę szkła otrzymuje się dodając do mieszaniny niewielkie ilości żelaza, siarki lub węgla.