WYWOŁYWANIE GŁOSEK(1)


WYWOŁYWANIE GŁOSEK

Ś

  • poprzez modyfikację innej głoski np. [i] lub [x'] - wymawiamy szeptem lekko przeciągając; w czasie wymowy należy stopniowo zbliżać siekacze;

  • w trakcie wymawiania przedłużonego s, należy umieścić czubek języka na dole jamy ustnej i cofać go od zębów w głąb jamy ustnej;

  • można czubek języka przycisnąć szpatułką lub płaskim końcem łyżeczki i lekko cofnąć;

Ź

    • osłuchanie się z wymową

Ć

    • łączenie głoski [-] z głoską [ś] [-ś], [-śa]

    • wymowa sylaby „ti” z przyciśniętym szpatułką czubkiem języka

  • można z pomocą szpatułki unieruchomić czubek języka na dnie jamy ustnej, polecając wymawianie sylaby di

S

  • wyjaśnić dziecku na czym polega ułożenie narządów artykulacyjnych przy prawidłowej wymowie głoski s ; pokazujemy układ warg, języka i zębów oraz wybrzmiewamy głoskę; proponujemy dziecku naśladowanie dźwięku;

  • zachęcić dziecko do naśladowania dźwięków naturalnych jak np. syczenie węża, gęsi, imitowania odgłosu powietrza spuszczanego z balona;

  • w czasie przedłużającego wymawiania f f f poleca się zbliżyć zęby górne i dolne i maksymalnie je odkryć, pokazać - ,,wyszczerzyć

Z

  • można zachęcić także dziecko do przykładania dłoni do czubka głowy lub wymawiania [s] i [z] z zatkanymi uszami

  • wskazane są ćwiczenia słuchowe, które polegają na osłuchiwaniu dziecka z wymową długiego [s] przechodzącego w [z].

C

  • wymawiać krótko głoskę [t] z czubkiem języka ułożonym za dolnymi zębami, ze zbliżonymi siekaczami i cofniętymi kącikami ust;

  • łączyć w wymowie głoskę [t] i [s] . w wyniku szybkiej artykulacji ts powstaje głoska [c];

  • w przypadku tendencji do zmiękczania głoski, poleca się wymawianie [t] z czubkiem języka między zębami i mocne dmuchanie do przodu; stopniowo wycofuje się język za zęby;

DZ

  • przykładanie palców do szyi w okolicy krtani, przykładanie dłoni do czubka głowy, bądź zatykanie uszu podczas wypowiadania c i dz;

  • zachęca się do wymawiania [d] połączonego z wydłużonym [z], które stopniowo skracamy

SZ

  • długie wymawianie głoski [s] przy jednoczesnym podnoszeniu czubka języka do dziąseł;

  • przedłużone wymawianie głoski [cz]

  • terapeuta mówi: „Podnieś czubek języka do dziąseł, zbliż zęby, wysuń wargi i dmuchaj przez zęby.”

  • uczulanie miejsc artykulacyjnych szpatułką, zimną łyżeczką

  • terapeuta szpatułką unosi język dziecka do góry, dziecko dmucha w linii środkowej, a terapeuta przyciska policzki do zębów;

RZ/Ż

  • głośne wymawianie głoski [sz]

  • przedłużone wymawianie głoski [dż]

CZ

  • zwrócenie uwagi na prawidłowe ułożenie narządów artykulacyjnych

  • łączenie [T] z samogłoskami u Tszu, o Tszo” do jak najkrótszej artykulacji

  • podniesienie czubka języka w okolice wałka dziąsłowego, znaczne zbliżenie zębów do siebie, zaokrąglenie ust i szybkie wymawianie „T

  • ciche wymawianie głoski dż”

  • szybkie wymawianie głosek T + sz przedłużona eksplozja głoski „T, wargi zaokrąglone i wysunięte do przodu

  • głośne wymawianie głoski „cz”

  • szybkie wymawianie głosek D + „ż”

F/F`

  • Ćwiczenia można rozpocząć od dmuchania, w czasie którego należy lekko przycisnąć palcem dolną wargę do dolnych zębów, aż do wytworzenia odpowiedniej szczeliny

  • ucząc wymowy głoski [f'], trzeba ja wymawiać : [fija] [fijo] [fije] [fiju] stopniowo skracając [j]

W

  • aby nauczyć dziecko dźwięcznego wymawiania głoski [v], rozpoczynamy ćwiczenia od przedłużonego wymawiania głoski [u]

  • dwoma palcami płaszczymy dolna wargę poprzez cofnięcie kącików ust, wówczas warga przylgnie do krawędzi górnych zębów

G

  • przytrzymujemy szpatułką przednią cześć języka w czasie powtarzania sylaby „da” , zwarcie które przy głosce „d” powinien wykonać przód języka ( z zębami górnymi) zostaje wykonane przez tylną część języka (z podniebieniem miękkim), gdyż przednia część języka została unieruchomiona za pomocą szpatułki;

  • przekształcenie spółgłoski nosowej „n” - w czasie powtarzania sylaby należy lekko popchać palcem lub szpatułką język ku tyłowi i równocześnie zacisnąć lekko skrzydełka nosa; w rezultacie powinno powstać lekkie „ da”

  • przekształcenie głoski n(nga) czyli tzw. n-tylnojęzykowe : zatkać palcami nos podczas artykulacji n(nga) które różni się od „g” tylko występowaniem rezonansu nosowego

L

  • wyjaśnienie dziecku na czym polega ułożenie narządów artykulacyjnych przy prawidłowej wymowie głoski /l/. Logopeda wypowiada głoskę /l/ w izolacji, wskazując na ruch języka z dołu do góry i zachęca dziecko do naśladowania

  • aby uzyskać prawidłową wymowę /l/ polecamy dziecku dotykanie czubkiem języka do górnego dziąsła i opuszczanie go w czasie wymawiania przedłużonego /a/.

  • innym sposobem uzyskania głoski/l/ jest lekkie podbijanie dłonią podbródka w czasie wymawiania /a/.

0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wywoływanie głosek sz ż cz dż
GŁOSKA L, Logopedia, Wywoływanie głosek
Ćwiczenia oddechowe przygotowujące do wywoływania głosek syczących, Logopedia, logopedia
wywoływanie głosek, Dokumenty(1)
Mowa bezdźwięczna, Logopedia, Wywoływanie głosek
WYWOŁANIE I UTRWALANIE GŁOSKI r, Logopedia, Wywoływanie głosek
Ćwiczenia oddechowe przygotowujące do wywoływania głosek syczących
kgh, Logopedia, Wywoływanie głosek
Wywoływanie głosek ś ź ć dź
ĆWICZENIA DO WYWOŁYWANIA GŁOSEK SZUMIĄCYCH
Cwiczenia logopedyczne wywoływanie głosek(1)
wywoływanie głosek
Wywoływanie i utrwalanie głosek ciszących (ś, Logopedia
WYWOŁYWANIE DUCHÓW
Różne zapisy tych samych głosek, JęZYK POLSKI
utrwalenie głosek sz, ღDla dzieci PL, ►Zajęcia umyslowe, do posortowania
Czy wywoływanie duchów, S E N T E N C J E, Konspekty katechez, kłopotliwe
choroby wywoływane przez pasożyty - streszczenie, parazytologia

więcej podobnych podstron