BIEDRONKA I JEJ KROPKI
Była sobie raz biedronka Cała w czarne kropki Żyła sobie gdzieś na łące, Wąchała stokrotki. Fruwała ta boża krówka Całe dzionki prawie We dnie grzała się na słonku Nocą spała w trawie A że w trawie zimna rosa Rano ja zastała Zaziębiła się nieboga: Kataru dostała Teraz kicha boża krówka Pod konwalii liściem. Od kichania tego właśnie Spadły jej kropeczki wszystkie.

---