Al⁺³

L.p.	ODCZYNNIK	WYNIK REAKCJI	UWAGI
1.	(NH4)2S	Al(OH)3↓ biały galaretowaty	środowisko NH4Cl i NH4OH ogrzewać 20-25 min.
		Al2(SO4)3 + 3(NH4)2S + H2O → 2Al(OH)3↓ + 3(NH4)2SO4 + 3H2S↑ 2Al^+3 + 6H2O → 2Al(OH)3↓ + 6H^+
	2.	NaOH	Al(OH)3↓ biały galaretowaty	rozpuszczalny w nadmiarze odczynnika
		Al2(SO4)3 + 6NaOH → 2Al(OH)3↓ + 3Na2SO4 2Al^+3 + 6OH^− → 2Al(OH)3↓ rozpuszczalny w nadmiarze odczynnika: Al(OH)3↓ + OH^− → [Al(OH)4]^−
	3.	Na2HPO4	AlPO4↓ biały galaretowaty	rozpuszczalny w kwasach mineralnych i wodorotlenkach alkalicznych, nierozpuszczalny w CH3COOH
		AlCl3 + Na2HPO4 + NH4OH → AlPO4↓ + 2NaCl + NH4Cl + H2O Al^+3 + HPO4^2- + OH^− → AlPO4↓ + H2O

Zn⁺²

L.p.	ODCZYNNIK	WYNIK REAKCJI	UWAGI
1.	(NH4)2S	ZnS↓ biały	środowisko NH4Cl i NH4OH, ogrzewać 20-25 min. (rozp. w kwasach mineralnych)
		Zn(NO3)2 + (NH4)2S → ZnS↓ + 2NH4NO3 Zn^+2 + S^2- → ZnS↓
	2.	NaOH	Zn(OH)2↓ biały galaretowaty	Rozpuszczalny w nadmiarze odczynnika Zn(OH)2↓ + 2OH^− → [Zn(OH)4]^2-
		Zn(NO3)2 + 2NaOH → Zn(OH)2↓ + 2NaNO3, Zn^+2 + 2OH^− → Zn(OH)2↓ rozpuszczalny w kwasach: Zn(OH)2↓ + 2H^+ → Zn^+2 + 2H2O
	3.	K4[Fe(CN)6]	Zn2[Fe(CN)6]↓ biały	nierozpuszczalny w kwasach
		2ZnCl2 + K4[Fe(CN)6] → Zn2[Fe(CN)6]↓ + 4KCl 2Zn^+2 + [Fe(CN)6]^4- → Zn2[Fe(CN)6]↓
	4.	K3[Fe(CN)6]	Zn3[Fe(CN)6]2↓ żółty	3Zn^+2 + 2[Fe(CN)6]^3- → Zn3[Fe(CN)6]2↓
		3ZnCl2 + 2K3[Fe(CN)6] → Zn3[Fe(CN)6]2↓ + 6KCl

Fe⁺³

L.p.	ODCZYNNIK	WYNIK REAKCJI	UWAGI
1.	(NH4)2S	Fe2S3 ↓ czarny	środowisko NH4OH, ogrzewać 20-25 min. (rozp. w kwasach mineralnych)
		2FeCl3 + 3(NH4)2S → Fe2S3↓ + 6NH4Cl 2Fe^+3 + 3S^2- → Fe2S3↓
	2.	NaOH lub NH3(aq)	Fe(OH)3↓ czerwonobrunatny	Nie ma właściwości amfoterycznych
		2FeCl3 + 6NaOH → 2Fe(OH)3↓ + 6NaCl 2Fe^+3 + 6OH^− → 2Fe(OH)3↓
	3.	K4[Fe(CN)6]	Fe4[Fe(CN)6]3↓ ciemnoniebieski	tzw. błękit pruski (środowisko 2M HCl)
		4FeCl3 + 3K4[Fe(CN)6] → Fe4[Fe(CN)6]3↓ + 12KCl 4Fe^+3 + 3[Fe(CN)6]^4- → Fe4[Fe(CN)6]3↓
	4.	NH4SCN	Fe(SCN)3 czerwonokrwisty roztwór	(środowisko 2M HCl)
		FeCl3 + 3NH4SCN ⇔ Fe(SCN)3 + 3NH4Cl

Fe⁺²

L.p.	ODCZYNNIK	WYNIK REAKCJI	UWAGI
1.	(NH4)2S	FeS ↓ czarny	środowisko NH4OH, ogrzewać 20-25 min. (rozp. w kwasach mineralnych)
		FeSO4 + (NH4)2S → FeS↓ + (NH4)2SO4 Fe^+2 + S^2- → FeS↓
	2.	NaOH	Fe(OH)2↓ brudnozielony	Utlenia się na powietrzu do Fe(OH)3↓ 4Fe(OH)2↓ + O2 + 2H2O → 4Fe(OH)3↓
		FeSO4 + 2NaOH → Fe(OH)2↓ + Na2SO4 Fe^+2 + 2OH^− → Fe(OH)2↓
	3.	K3[Fe(CN)6]	Fe3[Fe(CN)6]2↓ ciemnobłękitny	tzw. błękit Turnbulla (środowisko 2M HCl)
		3FeSO4 + 2K3[Fe(CN)6] → Fe3[Fe(CN)6]2↓ + 3K2SO4 3Fe^+2 + 2[Fe(CN)6]^3- → Fe3[Fe(CN)6]2↓

III grupa analityczna kationów

Al³⁺ Cr³⁺ Fe³⁺ Fe²⁺ Co²⁺ Ni²⁺ Mn²⁺ Zn²⁺

Siarczki lub wodorotlenki tych kationów są nierozpuszczalne w wodzie,

natomiast łatwo rozpuszczalne w rozcieńczonych kwasach (w odróżnieniu od siarczków kationów gr. I i II)

Iloczyny rozpuszczalności siarczków III gr. są znacznie większe niż siarczków II gr., dlatego stężenie jonów S^2- musi byś dość duże.

Dlatego do strącania stosuje się (NH₄)₂S w środowisku amoniakalnym, bo wówczas stężenie S^2- jest dostatecznie duże, aby iloczyny rozpuszczalności zostały przekroczone.

Kwas H₂S jest słabym kwasem

dającym w roztworze małe stężenie jonów S^2-.

Zamiast siarczku amonu można stosować też roztwór AKT (tioacetamid) w środowisku zasadowym.

Jony Al³⁺ i Cr³⁺ wytrącają się w postaci wodorotlenków.

Do roztworu dodaje się NH₄Cl, który zmniejsza stężenie jonów OH⁻ dodanego amoniaku,

a tym samym zapobiega wytrącaniu Mg(OH)₂ i ułatwia wytrącanie Al(OH)₃ i Cr(OH)₃

(które w obecności jonów OH⁻ mogą ulec rozpuszczeniu).

---