Nowy porządek strategiczny na rynku paliw
Najsilniejszym strategicznie atutem Rosji obok arsenału nuklearnego są surowce energetyczne, za pomocą których Moskwa stara się ustalić nowy porządek strategiczny na światowym rynku paliwowym. Rosyjska taktyka ma na celu pominięcie i tym samym pokonanie, zdominowanego przez USA, "liberalnego" globalnego rynku surowców energetycznych w strefie dolarowej i stworzenie systemu dwustronnych długoterminowych kontraktów między producentami i konsumentami. Rosja i sprzymierzeni z nią producenci zapewnią dostawy paliwa "zaprzyjaźnionym" państwom, takim jak Chiny, Indie i Niemcy.
Od roku 2000 prezydent Putin zaczął czystkę wśród tak zwanych oligarchów, głównie pochodzenia żydowskiego, którzy dokonali kolosalnych kradzieży rosyjskiego mienia narodowego, z udziałem Zachodu, a zwłaszcza wielkich korporacji przemysłu naftowego i "nieoficjalnych organizacji", takich jak fundacje Sorosa (w Polsce Fundacja Batorego), działających w imię "zasad demokratycznych i własności prywatnej". Obecnie strategiczne zasoby Rosji znowu znalazły się pod kontrolą Kremla.
Sukces Rosji wywołał na całym świecie falę nacjonalizacji zasobów energii, co spowodowało utratę kontroli międzynarodowych korporacji przemysłu naftowego.
Rosja ogłosiła się "demokracją suwerenną", która działa jak wielka korporacja i stara się, na swoją korzyść, zorganizować światowy system kupna i sprzedaży paliwa na podstawie umów z rozwijającymi się gospodarczo państwami w Azji.
W lipcu 2006 r. Władimir Putin powiedział na spotkaniu grupy państw G-8: "Chcemy stworzyć ustabilizowany prawnie, politycznie i ekonomicznie system kupna-sprzedaży paliwa". Następnie skrytykował uprzemysłowione państwa Zachodu, zainteresowane długoterminowymi dostawami paliwa, ale nie szanujące potrzeb i bezpieczeństwa jego producentów, którzy też chcą stabilnych i długotrwałych układów.
Zdaniem Dawida Goldwyna z Ośrodka Studiów Strategicznych i Międzynarodowych w Waszyngtonie, "USA są dziś bardziej zagrożone brakiem paliwa niż kiedykolwiek od 30 lat, ponieważ globalny rynek paliwa jest niestabilny i podlega większej konkurencji niż dotąd... Rosnący popyt na paliwo Chin i Indii zmniejsza siłę i wpływy USA na arenie światowej".
Chiny i Indie zawierają coraz więcej dwustronnych i długoterminowych kontraktów na dostawy surowców energetycznych i tym samym zmniejszają ilość paliwa na "wolnym" rynku oraz dostęp do eksploatacji coraz większej części zasobów świata przez wielkie korporacje. Po prostu dla Chin i Indii "liberalny" rynek kontrolowany przez wielkie międzynarodowe firmy nie gwarantuje im pewności dostaw i zagraża nagłymi zwyżkami cen paliwa. Z tego powodu Chiny i Indie wolą dwustronne umowy z producentami ropy i gazu, a tym samym zmniejszają ilość paliwa na "wolnym" rynku.
Trzy główne przedsiębiorstwa chińskie kontrolują produkcję miliona standardowych baryłek ropy naftowej dziennie, a w 2008 r. podwoją tę ilość w ramach kontraktów ze "strategicznymi partnerami", takimi jak Rosja, Sudan, Iran, Wenezuela, Brazylia, Angola i Kazachstan. Warto zauważyć, że z tymi państwami Chiny zacieśniają stosunki dyplomatyczne.
Chiny coraz mocniej wchodzą też na teren wpływów amerykańskich i zawierają umowy z państwami arabskimi, takimi jak Arabia Saudyjska, Kuwejt itd. Obecnie jedna trzecia paliwa z Zatoki Perskiej jest eksportowana do Azji.
Proces rozpowszechniania dwustronnych układów korzystnych dla państw azjatyckich jest efektem nacisku Rosji, która ma w tym swój strategiczny interes. Dwustronne umowy zmniejszają ilość surowców energetycznych na "wolnym" rynku, na którym USA muszą kupować aż 60 proc. swego rocznego zapotrzebowania na paliwo. Tak więc na świecie już funkcjonują dwa systemy dostaw paliwa, jeden w ramach "liberalnego" rynku dla potrzeb Zachodu, a drugi, szybko się powiększający, w ramach długoterminowych kontraktów między konsumentami i producentami.
Ostatnio Gazprom wykluczył korporacje zachodnie z udziału w "gigantycznych" zasobach gazu ziemnego na terenie podmorskich rezerw w złożach Sztokmanu I i Sztokmanu II. Tak więc wielkie naftowe korporacje prywatne przegrywają konkurencję z przedsiębiorstwami państwowymi Rosji, Chin, Indii i innych krajów, działającymi według schematu propagowanego przez Putina.
Tworzy się system, w którym embargo na surowce energetyczne może być skierowane przeciwko USA na korzyść państw posiadających długoterminowe kontrakty z producentami paliwa. Według W. Josepha Stroupe'a, autora książki "Rosyjski Rubikon: zbliżający się szach-mat Zachodu" i naczelnego redaktora pisma "Global Events Magazine", sprawa ta jest poważnym zagrożeniem dla USA. W dużej mierze piętą Achillesa USA jest brak wystarczających rezerw, przy jednoczesnym największym na świecie zapotrzebowaniu na surowce energetyczne. Tak więc Rosja sprzymierzona z Chinami jest w stanie organizować nowy porządek strategiczny na światowym rynku paliwa.
prof. Iwo Cyprian Pogonowski, Sarasota, USA
2