1. Wstęp
W dobie stale rosnących cen paliw, nośników energii, wreszcie opłaty za energię istotnym wydaje się podjęcie działań zmierzających do zmniejszenia zużycia energii. I chociaż udział kosztów energii stanowi od 60% do nawet 90% opłat za mieszkanie i około 5 % wydatków całego gospodarstwa domowego, proporcje te w ostatnich latach właściwie nie ulegają zmianie. Często winą za taki stan rzeczy obarczamy producenta ciepła lub zarządzającego systemem grzewczym, tymczasem wina leży, także a często głównie, w domach o niskim standardzie energetycznym[4].
Przeciętne roczne zużycie energii na ogrzewanie 1m2 powierzchni użytkowej w budynkach mieszkalnych w Polsce waha się od 240-380kWh dla obiektów budowanych przed 1985 rokiem, do 90-120kWh dla budynków nowo wznoszonych. Wartości te porównane ze zużyciem energii w krajach tej samej strefy klimatycznej - na przykład Niemcami, gdzie w tym celu zużywa się 50-100kWh - ukazują jak wysoki jest potencjał oszczędności energetycznych. W sytuacji gdy około 12 milionów mieszkań wymaga poddania działaniom termomodernizacyjnym, a możliwe do osiągnięcia oszczędności sięgają nawet 50%, jest to potencjał, który trzeba wykorzystać[1].
1 stycznia 2009 zakończy się proces wdrażania w Polsce założeń Dyrektywy EPBD, która nakłada na właściciela budynku obowiązek wystawienia świadectwa energetycznego, czyli dokumentu stwierdzającego rzeczywiste zużycie energii w budynku. Zarządca lub właściciel obiektu poprzez świadectwo uzyska wiarygodną ocenę standardu energetycznego budynku, co pozwoli ustalić jego właściwą rynkową wartość. W myśl idei - im wyższa klasa energetyczna tym niższe koszty eksploatacji - budynki energooszczędne będą wykazywały się wysoką ceną sprzedaży oraz kosztem wynajmu lokalu w takim obiekcie. Dlatego też inwestycja kapitału, jaką bez wątpienia jest termomodernizacja, wpłynie zarówno na obniżenie kosztów ogrzewania jak i cenę obiektu. Jak każdą inwestycję, również tą należy zweryfikować pod względem nakładów, zakresu i możliwych do osiągnięcia korzyści. Choć możliwości techniczne stanowią ograniczenia, to głównym determinantem decyzji termomodernizacyjnych jest bez wątpienia analiza opłacalności.
2.Cel i zakres pracy.
Celem niniejszej pracy jest opracowanie technicznych rozwiązań oraz algorytmu wyboru wariantu najbardziej opłacalnego stosowanych w przedsięwzięciach termomodernizacyjnych.
Zakres pracy obejmie podłoże prawne przedsięwzięć termomodernizacyjnych i audytu energetycznego. Omówione zostaną stosowane technologie, źródła finansowania, mierniki opłacalności oraz metody wyboru rozwiązań najbardziej ekonomicznych. Badanie opłacalności i wybór wariantu termomodernizacyjnego zostanie przedstawiony na przykładzie budynku mieszkalnego.