infrastruktura społeczna(6 str)


Kształtowanie infrastruktury społecznej. Pojęcie infrastruktury przeniknęło do nauk społecznych z wojskowości, gdzie używano go do określenia takich obiektów militarnych, jak koszary, lotniska i porty wojskowe, stacje radarowe. Zakresem znaczeniowym tego pojęcia obejmowano również obiekty cywilne mające militarne znaczenie, a w szczególności obiekty transportowe, energetyczne i systemy łączności. Współcześnie termin ten jest rozumiany szerzej. (Jochimsen wyróżnił trzy podstawowe człony infrastruktury:

Tak szerokie rozumienie infrastruktury nie znalazło zastosowania w praktyce.) W Polsce mówiąc infrastruktura mamy na myśli infrastrukturę materialną, którą dzielimy na:

(Idąc dalej w rozważaniach, dochodzimy do wniosku, że to jeszcze nie ostateczny zakres znaczenia tego terminu. Należy jeszcze wziąć pod uwagę jego zakres w kontekście polityki społecznej.) J. Kroszel twierdzi, że rola usług infrastruktury społecznej z punktu widzenia polityki społecznej jest związana z działalnością skierowana na rozwój osobniczy konkretnego człowieka. Według niego infrastruktura społeczna to podsystem społeczny, do którego należą urządzenia i instytucje świadczące w sposób zorganizowany usługi nieprodukcyjne o charakterze jednostkowym. Tym samym nie powinno się zaliczać do infrastruktury społecznej tych urządzeń i instytucji, które służą społeczeństwu jako całości i poszczególnym jego grupom. (5 dziedzin z inf. społ.)

Powszechnie termin ten używany jest w dwóch znaczeniach. Infrastruktura w wąskim znaczeniu to tylko obiekty trwale związane z terenem (nawiązuje do jego pierwotnego znaczenia), a w szerokim znaczeniu to również urządzenia niezbędne w procesie świadczenia usług, a w szczególności ludzie zatrudnienie w instytucjach infrastrukturalnych. W infrastrukturze społecznej szczególnie istotne jest znaczenie czynnika ludzkiego, gdyż:

Można wyróżnić dwie podstawowe funkcje infrastruktury społecznej:

(Nie będziemy ich omawiać, bo zostały przedstawione na wykładzie.)

Obiekty infrastruktury społecznej są niezbędna do realizacji celów polityki społecznej. Relację między nimi a funkcjami infrastruktury społecznej przedstawia tabela 1.

Cele polityki społecznej

Funkcje infrastruktury społecznej

  1. Pomoc osobom, które nie mogą zaspokoić własnych potrzeb

Wychowanie, upowszechnianie kultury i sztuki, opieka społeczna

  1. Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa członkom społeczeństwa

Ochrona zdrowia, opieka społeczna

  1. Zapewnienie możliwości ochrony i ratowania zdrowia

Ochrona zdrowia

  1. Zapewnienie mieszkania umożliwiające egzystencję w stosownych dla danej epoki warunkach

  1. Rozwój osobowości człowieka

Kształcenie, wychowanie, upowszechnianie kultury i sztuki

  1. Kształtowanie postaw etycznych i społecznych

Wychowanie, upowszechnianie kultury i sztuki

  1. Zachowania pokoju społecznego

Wychowanie, upowszechnianie kultury i sztuki

  1. Racjonalne wykorzystanie zasobów pracy

Kształcenie

  1. Zapewnienie właściwych warunków pracy

Kształcenie

  1. Zapewnienie dochodu z pracy na poziomie umożliwiającym utrzymanie rodziny

Kształcenie

  1. Zapewnienie warunków wypoczynku umożliwiających regenerację sił

Rekreacja

(Jak łatwo zauważyć funkcje infrastruktury społecznej realizują w mniejszym lub w większym stopniu prawie wszystkie cele polityki społecznej. Nie służy ona jedynie zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, dlatego niektórzy autorzy zaliczają mieszkalnictwo do infrastruktury społecznej.)

Wpływ władzy publicznej na rozwój i funkcjonowanie infrastruktury społecznej. W gospodarce rynkowej prowadzenie działalności gospodarczej pozostawia się jej obywatelom. Zadaniem państwa tj. władzy publicznej, jest stworzenie instytucjonalnych, a w razie potrzeby także materialnych warunków jej prowadzenia oraz zapewnienie przestrzegania przez uczestników życia gospodarczego obowiązujących norm prawnych. (W zależności od doktryny ekonomicznej w gospodarce rynkowej dopuszcza się mniej lub bardziej interwencyjne działania państwa na gospodarkę metodami pośrednimi. Władze publiczne same nie powinny prowadzić działalności gospodarczej. Jest to dopuszczalne tylko wówczas, gdy sektor prywatny nie jest zainteresowany jej podjęciem. Władze publiczne mogę mieć:

Infrastruktura społeczna zaspokaja potrzeby mające zasadnicze znaczenie dla życia i rozwoju każdej jednostki, a charakter tych potrzeb sprawia, że powinny być świadczone w sposób zorganizowany w skali danej społeczności. Naczelnym celem władzy publicznej jest dobro wspólne i jest ona odpowiedzialna za ich zaspokojenie. To pociąga za sobą konieczność dania władzy publicznej kompetencji lub prawa do świadczenia tych usług lub kontroli podmiotów prywatnych zajmujących się tą działalnością.

Charakter niektórych usług wymaga do niej powszechnego dostępu, co wyklucza poddanie ich rozwoju i funkcjonowania bez reszty mechanizmom rynkowym.

Jakość usług oferowanych przez infrastrukturę społeczną i sprawność jej funkcjonowania jest jednym z kryteriów oceny władz publicznych przez społeczeństwo.

Władza publiczna jest zainteresowana rozwojem tego sektora z uwagi na to, że jest on źródłem efektów zewnętrznych ważnych zarówno dla układów gospodarczych jak i dla całego państwa, regionów i gmin.

Poziom rozwoju infrastruktury społecznej jest obok atrakcyjnych miejsc pracy i stanu środowiska przyrodniczego jednym z najważniejszych czynników decydujących o zainteresowaniu danym obszarem przez gospodarstwa domowe.

Polityka infrastrukturalna. Przedmiotem rozstrzygnięć o charakterze systemowym w polityce infrastrukturalnej będą:

Państwo może oferować kilka możliwości korzystania ze świadczeń infrastrukturalnych:

Najważniejsze decyzje dotyczące rozwoju i funkcjonowania infrastruktury społecznej odnoszą się do:

  1. wielkości środków na inwestycje infrastrukturalne i ich podziału w przekroju sektorowym i przestrzennym;

  2. wielkości środków na funkcjonowanie infrastruktury i ich podziału w układzie sektorowym i przestrzennym;

  3. metod działania i realizowanych programów kształcenia i wychowania.

Decyzje te podejmowane są na każdym szczeblu władzy publicznej stosowanie do posiadanych przez nią kompetencji. Rozstrzygnięcia określone w pierwszym i drugim punkcie są najtrudniejsze, gdyż wiążą się z przeznaczeniem środków publicznych. Zawarte są one w budżecie państwa, regionu lub gminy.

W przypadku podejmowania decyzji o podziale środków między różne gałęzie infrastruktury można wyróżnić trzy podstawowe kryteria:

W polityce społecznej największe znaczenie powinno mieć kryterium egalitarnego rozpatrywaniu jednak łącznie z kryterium wzorca infrastrukturalnego wyposażenia. Kryterium efektywnościowe decydującą rolę ma do odegrania w polityce gospodarczej. W rzeczywistości jednak relatywnie duża część decyzji zapada według kryterium politycznego.

Wysokość nakładów przeznaczonych na finansowanie infrastruktury społecznej z budżetu dowolnego szczebla władzy zależy od:

Podmioty władzy publicznej również mogą kształtować metody działania poszczególnych gałęzi infrastruktury czy stawiać przed nimi określone zadania. Jeśli jakaś ideologia lub religia otrzymuje status państwowej, to władza publiczna będzie oczekiwała, że instytucje te będą kształcić i wychowywać w duchu wartości wyznawanych przez państwo, a kultura i sztuka będzie te wartości kultywować i rozwijać.

W Polsce przed polityką infrastrukturalną stoją trzy zadania:

Przekształcenia w infrastrukturze społecznej musza polegać z jednej strony na dostosowaniu zasad jej działania i organizacji do systemu gospodarki rynkowej, a z drugiej na dostosowaniu ich do norm obowiązujących w tym zakresie w Unii Europejskiej. Transformacja infrastruktury społecznej wiąże się ze zmianami systemowymi, ale warunkiem koniecznym jej powodzenia jest wzrost nakładów zarówno inwestycyjnych umożliwiających likwidację opóźnień w rozwoju, jak i na działalność, co powinno umożliwić z jednej strony pozyskanie wysoko kwalifikowanych kadr, a z drugiej oferowanie świadczeń na europejskim poziomie.

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
infrastruktura społeczna(5 str), metodologia badań
bezrobocie jako problem gospodarki i społeczeństwa (4 str), Ekonomia, ekonomia
Kenrick, Neuberg, Cialdini psychologia społeczna str 541 595
komunikacja społeczna(3 str), Studia, Komunikacja społeczna
Manstead, Hewstone Encyklopedia Blackwella psychologia społeczna str 194 196
Lewicka Jednostka i społeczeństwo str 49 67
3 Infrastruktura społeczna w polityce społecznej i gospodarczej
KOMUNIKACJA interpersonalna jako umiejętność społeczna - 5 str, bonusowe opracowania
infrastruktura (13 str), Ekonomia
infrastruktura (13 str)
komunikacja społeczna(3 str) CZVKMEUZJYGG2MLEF3G3WXVUBQKECQH6EWNUIIY
Wosińska, Psychologia życia społecznego- str. 425, 427
Maroda Wymiary życia społecznego, str 161 179
grabias język w zachowaniach społecznych str 200 239
psychologia społeczna (5 str), PSYCHOLOGIA
Reformy szkolne są?finiowane jako istotny element infrastruktury społecznej
bezrobocie jako problem gospodarki i społeczeństwa (4 str), Ekonomia, ekonomia
Kenrick, Neuberg, Cialdini psychologia społeczna str 541 595
przemiany gospodarcze, polityczne i społeczne (6 str)

więcej podobnych podstron