W miejscu narodzin Maryi
Według tradycji chrześcijańskiej, sięgającej II wieku, Maryja miała urodzić się w Świętym Mieście, nieopodal świątyni żydowskiej, a dom Jej rodziców - świętych Joachima i Anny - miał się znajdować w pobliżu Sadzawki Owczej.
W Jerozolimie święto Narodzenia NMP wprowadzono oficjalnie w V w. (do Rzymu i Bizancjum dotarło ono dopiero w VII stuleciu).
Wierni i pielgrzymi nawiedzali grotę Narodzenia Maryi, nad którą wzniesiono wspaniałą bizantyjską bazylikę pw. Narodzenia NMP. Została ona zniszczona przez muzułmanów. Krzyżowcy, po zdobyciu Jerozolimy, zbudowali w połowie XII wieku obok starych pozostałości najpierw kaplicę, a następnie okazałą bazylikę pw. św. Anny. Wkrótce i ta świątynia znalazła się w rękach muzułmańskich. Przez stulecia panowania tureckiego w Palestynie franciszkanie zabiegali o dostęp do groty Narodzenia NMP i możliwość sprawowania tam kultu.
Dopiero w XV wieku otrzymali firman sułtański, wyrażający zgodę na odprawianie w grocie Mszy św. 8 września i 8 grudnia. Do wnętrza groty bracia mniejsi musieli dostawać się przez wąskie okno i spuszczać na linie. W połowie XIX wieku grota Narodzenia NMP i kościół pw. św. Anny wróciły ponownie do katolików. Opiekę nad sanktuarium powierzono ojcom białym, którzy otworzyli w sąsiedztwie seminarium i dom formacyjny. Nieopodal bazyliki św. Anny znajduje się - obecnie głęboko pod ziemią - czczona przez chrześcijan prawosławnych krypta Narodzenia Maryi.