SEMESTR II

1. Św. Tomasz z Akwinu:

Dominikanin, ur. 1225 r.

• Duży wpływ na jego rozwój miał dominikanin Albert Wielki z Niemiec;

• Zaszczepił w nim zapał do poznania filozofii Arystotelesa;

• T. Zbudował swój system filozofii na filozofii Arystotelesa;

• Człowiek wielkiej kontemplacji;

• Podstawą jest metafizyka;

• Byt – Bóg, człowiek, kosmos – byt pojęty

Pojęcie analogiczne

• Przedstawiciel scholastyki (podejmowała ona problem poszukiwania zgodności pomiędzy wiarą i rozumem; to łączenie filozofii z teologią);

• Tomasz to przede wszystkim teolog;

• Jego teologia dot. prawd potrzebnych do zbawienia;

• Cel filozofii – zbawienie człowieka;

• Uważał, że niektóre z prawd potrzebnych do zbawienia człowiek może poznać tylko dzięki objawieniu Boga;

• TEODYCEA – filozoficzna nauka, nauka o Bogu, dział filozofii;

• 5 dróg św. Tomasza – na istnienie Boga:

1. Droga jest z ruchu: w świecie ruch, wszystko jest w ruchu; to nie tylko fizyczne przemieszczanie się z miejsca na miejsce, to także myślenie, procesy życiowe itp. Musi istnieć pierwsza przyczyna ruchu, taki byt, który porusza, ale on sam nie jest poruszany, ten byt to Bóg;

2. Droga z przyczyn ości sprawczej: nie ma żadnego skutku bez przyczyny; nic nie istnieje bez przyczyny;

Byt, który jest przyczyną wszystkich innych bytów, ale on sam istnieje swoją mocą i jest nim Bóg;

3. Droga z celowości: świat jest celowy; każde istnienie, byt ma swój cel;

Byt, który jest ostatecznym celem dla wszystkich bytów, on sam jest celem dla siebie – Bóg ostateczny cel;

4. Droga z przygodności bytów: byt tego świata może mieć taką przygodę jak śmierć;

Byt, który będzie uzasadniał nasze istnienie, gwarantował nasze istnienie – Bóg byt konieczny, który musi istnieć, bo gdyby on nie istniał, to nie istniałaby żadna inna rzecz;

5. Droga ze stopnia doskonałości: istnieją byty mniej lub bardziej doskonałe;

Byt najbardziej doskonały.

2. Cechy filozofii nowożytnej:

Negatywna: protest przeciwko średniowieczu;

Cechy:

1. Filozofia nowożytna odwraca się od religii ku nauce – protest odrzucenie religii;

2. Skierowanie się ku nauce (naukowe jest to, co dostępne doświadczeniu i co wynika z intelektualnej ewidencji);

3. Zainteresowanie się zagadnieniem teorii poznania;

4. Słabszy związek myśli nowożytnej z antyczną – kryzys logiki, odejście od ideału harmonii, porządku, proporcji (filozofia nowożytna jest filozofią skrajności);

5. Protestantyzm: w filozofii wobec nauki Arystotelesa.

Nowożytność epoką myśli mało racjonalnej. Dużo miejsca na przesądy, astrologię, magię.