KOREKTA TWARZY
Do korekty twarzy można zastosować :
- podkład – na cala twarz nanosi się podkład dobrany do koloru skóry. Na partie, które chcemy ukryą aplikujemy podkład odrobine ciemniejszy, natomiast na te, które chcemy podkreślić – nakładamy jaśniejszy podkład.
- kamuflaż- ( korektor) nakładamy go pod podkład ( jeśli niedoskonałości są bardzo widoczne) i na podkład ( w przypadku niewielkich defektów) konsystencja korektora jest gęstsza niż podkładów. Zasada taka sama jak przy podkładach : to co chcemy ukryć przyciemniamy, a to co chcemy uwypuklić – rozjaśniamy.
- puder – na koniec można wymodelować nim twarz;
- róż – korzystamy z niego , gdy w strefie policzków chcemy wyszczuplić lub poszerzyć optycznie twarz , możemy również schować podbródek i wyeksponować bądź zatuszować czoło.
Usuwanie niedoskonałości skóry
cienie pod oczami - używamy korektora do oczu – jego konsystencja nie może być zbyt płynna, aby nie spłynął w zagłębienia i zmarszczki, nie może też być byt gęsta ponieważ skóra pod oczami jest sucha i delikatna. Korektor powinien być w kolorze jaśniejszym niż fluid. Zneutralizujemy zasinienia wybieramy kosmetyk w barwie kontrastowej czyli żółtej.
Worki pod oczami – nie da się i ch odpowiednio zatuszować, ale jeśli będzie odpowiednio oświetlona wówczas niedoskonałości zostaną ukryte i na pierwszy rzut oka nie będą widoczna. Gdy zaaplikujemy jasny korektor pod linie worków, wówczas padające z góry światło uwypukli rozjaśnione miejsca, sprawiając że worki optycznie się cofna.
Popękane naczynka krwionośne i teleangiektazje – w przypadku pojedynczych naczynek aplikujemy punktowo zielony korektor, natomiast w przypadku czerwonych policzków aplikujemy zielona bazę o lżejszej konsystencji i dokładnie ją rozcieramy.
Plamy i przebarwienia – używamy korektora suchego lub w kompakcie. Będzie on lepiej przylegał do przebarwienia. Jego kolor powinien być taki am jak kolor skóry klientki. Korektor aplikujemy na nałożony wcześniej podkład.
Zaskórniki – jasny korektor zaaplikujemy punktowo lub wokół zaskórnika, zaskórniki o czerwonym zabarwieniu pokrywamy zielonym korektorem. Na wierzch aplikujemy fluid matujący.
MODELOWANIE TWARZY W ZALEŻNOŚCI OD JEJ KSZTAŁTU
Twarz okrągła
- w strefie czoła : po skosie przy linii włosów przyciemniamy skórę, by zmniejszyć czoło;
- w strefie policzków : na kości policzkowe nakładamy róż rozcierając go ku górze po skosie do skroni, aby wysmuklić optycznie twarz;
- w strefie podbródka : przyciemniamy kości żuchwy, rozjaśniamy brodę;
Twarz kwadratowa – modelujemy ją , w ten sam sposób co okrągłą;
Twarz trójkątna
- w strefie czoła – po skosie po linii włosów przyciemniamy skórę, by optycznie zmniejszć czoło;
- w strefie policzków – róż nakładamy na kości policzkowe poziomo do linii ucha lub po skosie do skroni;
- w strefie podbródka – rozjaśniamy kość żuchwy, przyciemniamy wystający podbródek;
Twarz podłużna ( pociągła)
- w strefie czoła po skosie po linii włosów rozjaśniamy skórę, by optycznie poszerzyć czoło, przyciemniając środek;
- w strefie policzków – na kości policzkowe nakładamy róż poziomo do linii ucha, by optycznie skrócić całą twarz, rozciągnąć ją w centrum;
- w strefie podbródka – rozjaśniamy kości żuchwy, optycznie poszerzając dolna partię twarzy;
Twarz prostokątna – modelujemy ją tak, jak twarz pociągłą;
Twarz w kształcie gruszki
- w strefie czoła – po skosie po linii włosów rozjaśniamy je, przyciemniając jego środek;
- w strefie policzków – na kości policzkowe nakładamy róż po skosie do skroni, by wysmuklić twarz;
- w strefie podbródka – przyciemniamy kości żuchwy, by optycznie zmniejszyć dolną partę twarzy
MAKIJAŻ OCZU W ZALEŻNOŚCI OD KSZTAŁTU
Makijaż oka polega na wymalowaniu ich w taki sposób, aby nadać im kształt migdała : smukłego, wydłużonego skośnie ku górze. Do korekty oka potrzebne są dwa odcienie matowych lub satynowych cieni do oczu – jasny i ciemny.
Oczy z opadającymi powiekami
Występują najczęściej u kobiet dojrzałych. Górna powieka zasłania część ruchomą, a zewnętrzny kącik oka jest opadający.
Malując taki typ oka należy podnieść ciążącą powiekę do góry oraz zewnętrzny kącik oka.
Ciemnym cieniem podkreślamy linię załamania górnej powieki w jej części zewnętrznej, wyciągając ją po skosie na zewnątrz do góry. Ciemny cien do powiek nakładamy nad zewnętrznym kącikiem oka. Jasny cień nakładamy na powierzchnię powierzchnię ruchomą górnej powieki.
Oczy głęboko osadzone
Są głęboko osadzone w oczodołach, czyli górna powieka jest niewidoczna przy otwartych oczach.
Oko należy powiększyć i wydobyć go z oczodołu.
Powiekę górną rozjaśniamy jasnym cieniem, a na linii załamania ciemny cień rozcieramy ku górze. Nie robimy ciemnych kresek, aby oko znowu się nie ,,schowało”.
Oczy duże, wypukłe
Duże oczy płytko osadzone;
Wykonując makijaż, oko należy ,,schować”;
Przyciemniamy górną powiekę ruchomą, a na linii załamania rozjaśniamy powiekę ku górze. Ciemną kredką obrysowujemy całe oko;
Oczy małe
Są mało widoczne na twarzy;
Oko należy optycznie powiększyć;
Do makijażu tego typu oka należy używać kolorowych cieni brokatowych i perłowych. Makijaż można wykonać poza granice kącika zewnętrznego oka. Powiekę ruchomą należy rozjaśnić, a na linii załamania ciemnym cieniem ,,wyciągamy” oko ku górze, aby je optycznie powiększyć. Na wewnętrznej krawędzi dolnej powieki , można narysować kreskę białą kredką – aby powiększyć oko.
Oczy okrągłe
Mają kształt kuleczki, o dużej przestrzeni nad i pod tęczówką.
Oko należy optycznie zmienić , aby przybliżyć go do kształtu migdała;
Ciemną kreskę można narysować na 2/3 długości oka, wyciągając ją poza kącik zewnętrzny. Jasny cień nakładamy na wewnętrzną część powieki ruchomej, a cień ciemny ,,wyciągamy „ w kierunku zewnętrznym po skosie ku górze.
Oczy blisko osadzone
Jeżeli odstęp pomiędzy oczami jest równy szerokości oka , to znaczy że jest idealny.
oczy są położone zbyt blisko siebie, należy je optycznie odsunąć.
Rozjaśniamy w kąciku wewnętrznym , a przyciemniamy w zewnętrznym kąciku, wyciągając oko poza jego granice ku górze, po skosie. Kreskę rysujemy, zaczynając od połowy oka i przedłużamy na zewnętrz.
Oczy daleko osadzone
Odległość oczu jest zbyt duża;
Należy optycznie przybliżyć oczy do siebie.
Oczy należy przyciemnić w kąciku wewnętrznym, rozjaśniamy już od połowy oka do kącika zewnętrznego, unikając wychodzenia poza przestrzeń zewnętrzną oka. Kredka również nie powinna wychodzić poza granice oczu.
MAKIJAZ UST W ZALEZNOŚCI OD ICH KSZTAŁTU
Usta z opadającymi kącikami
Nadają twarzy smutny wyraz, a czasami groźny i ponury. Usta należy obrysować lekko powyżej ich kącików. Rozcieramy kredkę, aplikujemy pomadkę i błyszczyk.
Usta zbyt małe
Usta obrysowujemy ponad czerwienią wargową, lekko ja rozcierając. Kredka powinna być w odcieniu łososiowym lub kremowym, powinna być idealnie dopasowana do koloru skóry; aplikujemy na usta pomadkę, równomiernie rozprowadzając ja po całej przestrzeni wargowej.
Światło padające na jaśniejszy kolor kredki na wargach sprawia, że usta nabierają pełnego wyrazu i stają się optycznie większe;
Usta zbyt duże
Jeżeli klientka chce je optycznie zmniejszyć doradzamy jej unikane perłowych pomadek i kolorowych błyszczyków z perełkami, drobinkami. Proponujemy pomadki w delikatnych beżach, łososiach czy różach, w zależności od typu urody.
Usta niesymetryczne
Dorysować należy brakujące elementy po jednej stronie ust, tak by całe usta po wykonaniu makijażu optycznie sprawiały wrażenie symetrycznych