Alicja Siwek
Mikołaja
Doświadczyńskiego Przypadki
Księga II i III
Księga II -> opisuje pobyt na wyspie Nipu.
Mikołaj budzi się na nieznanym lądzie
Odkrywa wioskę zamieszkaną przez ludzi, gdzie zostaje przyjaźnie powitany
Pewien starzec zaprasza go do siebie, karmi i daje posłanie
Gospodarz kaleczy się nożem Mikołaja -> przerażeni niebezpiecznym narzędziem mieszkańcy zakopują nóż i nie pozwalają go więcej odkopywać.
Dzień domownicy kończą modlitwą dziękczynną
Doświadczyński uczy się języka od swojego gospodarza.
Mieszkańcy wyspy na początku stronią od niego, lecz pewnego dnia, gospodarz ogłasza, że Mikołaj zostanie włączony do ich społeczności
Z tej okazji przygotowano uroczysty obiad na którym podzieli się chlebem, na znak wspólnoty i jedności
Lud przyjmuje go jako dzikusa i wysyła na nauki, co jest sporym zaskoczeniem dla Mikołaja, bowiem to on chciał im przybliżyć cywilizację europejską
Nauki u Xaoo
Po trzech miesiącach pobytu na Nipu, Xaoo, nauczyciel Doświadczyńskiego, zabiera go na pole i próbuje wytłumaczyć jak być dobrze uprawiać ziemie
Xaoo ostro krytykuje europejską edukacje -> zasypywanie głowy wieloma językami, chociaż wystarczył by jeden ; zbyt duża ilość słów
Kolejnego dnia Xaoo mówi o nauczaniu historii -> historia własnego kraju jest najważniejsza i to jej powinno być najwięcej; ważny jest również język ojczysty i miłość do ojczyzny; zaprzątanie dzieci niepotrzebnymi datami i nazwiskami nie pomaga we właściwym przyswojeniu historii
Xaoo zarzuca Europejczykom brak patriotyzmu i niedbałość o ojczystą mowę i dzieje
Filozofia – według Xaoo Europejczycy niepotrzebnie zapędzili się w poszukiwania tego, co przed człowiekiem ukryte, niepotrzebnie chcą zrozumieć coś co nie jest przeznaczone dla ich rozumu
Mikołaj uczył się od Xaoo przede wszystkim uprawy ziemi, w oparciu o doświadczenie i praktykę, a nie o naukę
Odnalezienie noża – Xaoo twierdzi, że to przydatne urządzenie w pracy, ale może doprowadzić do konfliktu, wojny i tragedii; dla człowieka żyjącego w zgodzie z naturą wynalazki z kruszcu są zbędne
Podróż po wyspie
Podróż po wyspie -> Mikołaj dokładnie poznaje wyspę; opowieść o Kootesie – założyciel Nipaunów, pierwszy osadnik, dzięki ciężkiej pracy dożył sędziego wieku; jego pole należy do wszystkich Nipaunów, mieszkańcy dzielą się zbożem i uroczyście spożywają chleb na koniec żniw
Historia o kopcu kamieni – pamiątka po schwytaniu i ukamieniowaniu Laonga, człowieka który próbował wywieźć z wyspy mieszkańców, ponieważ współpracował z obcym rządem. Wszystkim opowiadał zmyśloną historię o pobycie na bezludnej wyspie i budowaniu tratwy. Wyjaśniało to jego długą nieobecność.
Koniec żniw – uroczyste przyjęcie, dzielenie się chlebem, na początku nie chcieli dzielić się z Doświadczyńskim, ale po przemowie Xaoo, zgodzili się
Opowieści o praojcu(kootes) i innych zasłużonych Nipuanach
Radosna zabawa
Społeczność Nipuanów
Nauka prowadząca do cnoty – najpierw nauczyciel dobrze poznaje ucznia swego, potem oducza go złych skłonności, wpaja prawe zasad i uczy roztropności.
Sądy – wszyscy traktują się z szacunkiem, sprawę rozsądza sprawiedliwe zgromadzenie starszych
Nie mają ustrojów, nie obowiązuje im żadne zwierzchnictwo, wszyscy są równi
Pieśni – przekazują historie, służą prawidłowemu wychowaniu
Nie posiadają kalendarza, żyją według słońca i żniw
Zamiast kruszców używają ości ryb
Ne ma rozwodów
Dożywają sędziwego wieku
Nie je się zwierząt, na wyspie w ogóle nie ma groźnych zwierząt
Każdy pierwszy dzień miesiąca jest wolny, odbywją się wtey igrzyska i dyskusje
Ucieczka z wyspy
Pewnego dnia Mikołaj znajduje kawałek jego rozbitego statku, jest w nim złoto. Doświadczyński chowa skarb, jednak nie może pozbyć się uczucia żalu, że te skarby są na Nipu bezużyteczne.
Następnego dnia wraca do wraku i wyciąga jeszcze księgi, proch i kule, które ukrywa razem ze złotem. Chowa też ocalałą łódkę i wiosła.
Pewnego dnia uświadamia sobie jak bardzo brakuje mu ojczyzny. Rozpoczyna przygotowania do powrotu
Gdy któregoś dnia zauważa, ze prądy przesunęły łódkę, dopłynął do niej wpław , opuszczając tym samym wyspę.
Księga III -> powrót do ojczyzny
Opadający z sił, głodny i zmęczony Doświadczyński zostaje uratowany przez okręt hiszpański
Chciwy kapitan zabiera jego skarby i zamyka Mikołaj w celi razem z niewolnikami
Doświadczyński trafia do Potozo – zmuszany tam do ciężkiej pracy; uczy się hiszpańskiego; poznaje Amerykanina, który pomaga niewolnikom; Mikołaj zawiera z nim bliższą znajomości i prosi o pomoc. Amerykanin przyprowadza swojego europejskiego, bogatego i wpływowego przyjaciela, który wydostaje Doświadczyńskiego z kopalni. Mikołaj dostaje ubrania i pieniądze, które przeznacza na wykupienie pozostałych niewolników
Doświadczyński zaprzyjaźnia się z Europejczykiem Gwilhelmem, który wybawił go z niewoli.
Mikołaj opowiada mu o pomyśle powrotu do ojczyzny, dzięki ukrytym wekslom, ale Europejczyk uprzedza go, że weksle trzeba oddać prawowitym spadkobiercom. Doświadczyński z żalem oddaje mu weksle, lecz szczęśliwie okazuje się, że należą one właśnie do Gwilhelma, który następnie ofiarowuje je Mikołajowi
Także dzięki jego pomocy Doświadczyński dostaje się na statek płynący w kierunku ojczyzny
Na statku zaprzyjaźnia się z kapitanem – młodym Francuzem.
Dociera do Kadyks
Zabezpicza weksle wysyłając je do Paryża
Pojawia się nowa przeszkoda – Mikołaj zostaje aresztowany i osadzony więzieniu z niewiadomych przyczyn
Następnie zostaje zaprowadzony do celi, gdzie znajdywało się 2 mężczyzn w czarnych płaszczach
Dokładnie przesłuchano Doświadczyńskiego, który musiał opowiedzieć całe swoje życie, szczególnie wypytywali o pobyt na wyspie Nipu. Następnie ogolono mu głowę i umieszczono w szpitalu dla obłąkanych
Któregoś dnia, przypadkiem przybywa do szpitala znajomy - kapitan Francuz, który uwalnia Doświadczyńskiego z tego miejsca
Mikołaj udał się przez Pireneje i Madryt do Paryża. Tam zwraca swoje długi , a resztę pieniędzy wysyła do Polski
Po kilku dniach spędzonych u kapitana Doswiadczyński wraca do Warszawy
Po radosnym przyjęciu go w Warszawie, Mikołaj załatwia swoje sprawy i powraca do rodzinnego Szumina
Żyje tam spokojnie, zgodnie z naukami Nipaunów
Pewnego dnia z Warszawy przychodzi zawiadomienie o szansie podjęcia przez Doświadczyńskiego funkcji poselskiej
Mikołaj zostaje posłem, ale już od pierwszego posiedzenia jego ideały zostają odrzucone i zdaje on sobie sprawę, że nic tu nie można wywalczyć
Doświadczyński otrzymuje wiele propozycji korupcji, ale wszystkie odrzuca.
Sejm zostaje zerwany po trzech dniach
Po powrocie do Szumina, Doświadczyński zdaje sobie sprawę, ze do pełni szczęścia brakuje mu tylko małżonki
Wybiera kilka kandydatek:
Córka sąsiada – za nisko urodzony
Druga kandydatka – trzeba było opłacić za nia zbyt wysoką sumę
Trzecia – była już zajęta
Doświadczyński poddaje się studiowaniu ksiąg
Na wiosnę, po śmierci wuja Mikołaj otrzymuje spadek na Litwie
Postanawia się tam przeprowadzić, ale po drodze spotyka go nieszczęście – wraz z mostem załamuje się do bagniska
Posyła po konie do najbliższej wsi – z pomocą przychodzi mu wdowa, u której bawi przez najbliższe kilka dni
Mikołaj wspomina młodzieńczą miłość Juliannę. Wtem gospodyni wyciąga do niego dłoń, na której Doświadczyński rozpoznaje darowany ukochanej pierścień
Tydzień później oświadcza się Juliannie i żyją razem w spokoju, ciesząc się potomstwem