Carl Maria von Weber[edytuj]

Carl Maria von Weber

Carl Maria von Weber (ur. 18 listopada 1786 w Eutin k. Lubeki, zm. 5 czerwca 1826 wLondynie) – niemiecki kompozytor, jeden z głównych reprezentantów okresu wczesnegoromantyzmu w muzyce niemieckiej. Pianista, dyrygent.

Pochodził z muzykalnej rodziny: matka była śpiewaczką, bracia grali na różnych instrumentach, a ojciec zajmował stanowisko kapelmistrza i marzył o karierze muzycznej dla Carla. Był spowinowacony z Mozartem, którego żona Konstancja była z domu Weber. Od 1804 pełnił funkcję kierownika muzycznego opery we Wrocławiu, a w latach 1807-1813 działał na dworze księcia Eugeniusza Wirtemberskiego w miejscowości Pokój na Górnym Śląsku. Następnie pełnił funkcję dyrektora opery w Pradze oraz w Dreźnie. Pozostawił bogaty i różnorodny dorobek kompozytorski, począwszy od dzieł fortepianowych, poprzezkoncerty na instrumenty dęte, po dzieła operowe. Dziś Weber jest znany przede wszystkim jako kompozytor operowy. Sceptycznie odnosił się do twórczości wielkiego Ludwiga van Beethovena. Po wykonaniu jego siódmej symfonii powiedział, że Beethoven dojrzał już do domu wariatów.

Dzieła, które zapewniły mu sławę, to Wolny strzelec oraz Oberon. Wśród utworów fortepianowych najbardziej popularne jest Zaproszenie do tańca (pierwszy walc koncertowy, pierwotnie skomponowany na cztery ręce, obecnie wykonywany w wersji symfonicznej) oraz cztery sonaty. Styl jego muzyki instrumentalnej określa się mianem brillant, z racji wirtuozerii i mnogości ornamentacji. Jego imieniem nazwano pociąg EuroCity kursujący z północy Niemiec przez Berlin i Drezno do Brna w Czechach.