TRASA TURYSTYCZNA – SŁUPSK – TORUŃ, lipiec 2011
CZAS	KM	PROGRAM WYCIECZKI 1 DZIEŃ, środa, 6 lipca 2011 PRZEJAZD (SŁUPSK-TORUŃ) (prowiant na cały dzień)	UWAGI
7:30	0	Zbiórka przed Instytutem Geografii, ul. Partyzantów
8:00		Wyjazd ze Słupska
9:00	58/233	Przyjazd do Bytowa
9:15-10:00	Cerkiew Świętego Jerzego w Bytowie – bytowska cerkiew greckokatolicka to kościół pod wezwaniem świętego Jerzego z lat 1675-1685, dawna świątynia ewangelicka (niem. Bergkirche Sankt Georg), zbudowany charakterystycznym systemem ryglowym, obecnie, po generalnym remoncie w latach osiemdziesiątych XX wieku, cerkiew bizantyjsko-ukraińska, w której można zobaczyć tabernakulum z XVII wieku z cerkwi Surochów, ikonostas (Carskie wrota), barokowe rzeźbione stalle i chór, malowidła ludowe oraz kopułę kościoła w stylu architektury bizantyjskiej. Kościół zwany był Kaszubskim (odbywały się tu nabożeństwa w języku kaszubskim). Parafia greckokatolicka w Bytowie istnieje od 1950 roku. Należy do eparchii wrocławsko-gdańskiej.		Świątynia mieści się przy ulicy Parkowej 5.
10:15-11:15	Muzeum Zachodnio-Kaszubskie w Bytowie zajmuje kilka sal w zamku. Sala pierwsza: Rolnictwo (uprawa ziemi i hodowla zwierząt). Sala druga: Zajęcia pozarolnicze. Te zajęcia nie stanowiły głównego źródła utrzymania, jak np. rzemiosła wiejskie, ale były wykonywane jako dodatkowe obok rolnictwa i chowu zwierząt. Zbiór eksponatów dotyczy: rybołówstwa, pszczelarstwa, zbieractwa i łowiectwa. Sala trzecia i czwarta: Rzemiosła wiejskie. Sala piąta: Plecionkarstwo i tkactwo. Sala szósta: Wyposażenie wnętrza domowego. Wiele eksponatów związanych jest z Kaszubami. Pierwsze piętro - wystawy o charakterze artystyczno-historycznym. Sala pierwsza: wystawa sztuki sakralnej. Sala druga: wystawa myśliwska. Sala trzecia i czwarta: wystawy czasowe.Sala piąta: portrety książąt pomorskich. Drugie piętro - sala wystaw czasowych. Baszta młyńska		CENY BILETÓW 4,50 (grupowe) - dotyczy: studentów GODZINY OTWARCIA wtorek - piątek: 10.00 - 18.00 opłata za przewodnika: 1.00 zł od osoby (minimum 15 osób) tel./fax. [phone]
11:20-12:30	62/233	Przejazd Bytów - Chojnice
		Zwiedzanie w Chojnicach
12:40-13:20		Bazylika Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Chojnicach – świątynia wybudowana w XIV wieku, na miejscu dawnego kościoła drewnianego. Około 1340 roku zaczęto budować prezbiterium i wieżę, na końcu korpus, całość ukończono w 1360 roku. Monumentalna, trójnawowa świątynia wzniesiona jest w stylu gotyku pomorskiego z czerwonej cegły, na podmurówce z głazów granitowych, z czworokątną wieżą od zachodu, w której znajduje się główny portal. Od strony północnej do prezbiterium przybudowana jest zakrystia, a do korpusu kaplica Matki Bożej i kruchta - wbudowane między szkarpy. Od 1993 świątynia posiada godność bazyliki mniejszej. Około 2007 roku Bazylikę zakonserwowano ^[2]. Konserwacja ta polegała głównie na wyczyszczeniu zewnętrznej fasady budynku.
13:30-14:30		Średniowieczne mury miejskie okalające Stare Miasto od zachodu oraz częściowo południa i wschodu. W Bramie Człuchowskiej mieści się Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach, w basztach m.in. galeria sztuki współczesnej, biblioteka i oddział Archiwum Państwowego.

14:40-17:00		Przejazd Chojnice – Świecie - Toruń
17:10		Toruń Zakwaterowanie w domu studenta nr 6, ul. Słowackiego 1/3 W pokoju: czajnik, pościel, telefon, możliwy dostęp do internetu. W budynku: ogólnodostępne sanitariaty na każdym piętrze, pralnia, pomieszczenia rekreacyjne (bilard, siłownia itp.), sala telewizyjna. Obiekt zlokalizowany w pobliżu Starówki	.
17:30 7:30		Kolacja Śniadanie w domu studenta.
8:00		Zbiórka przed Domem Studenta
8:30-15:00 15:00-16:00 przerwa na obiad 18:30 19:30-23:30		Zwiedzanie Torunia: Zespół staromiejski Torunia jest jednym z najcenniejszych zespołów zabytkowych w Polsce. W 1997 został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Obejmuje Stare i Nowe Miasto, z zachowanym prawie bez zmian XIII-wiecznym układem urbanistycznym. Zabytki Torunia znajdują się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego. Rynek Staromiejski o wymiarach 104 na 109 m. - dawne centrum handlowe, wokół którego skupia się wiele cennych zabytków. Ratusz Staromiejski – główna budowla świecka toruńskiego Starego Miasta, gotycki budynek powstały etapami w ciągu XIII i XIV w., przebudowany w XVII w. i odbudowany po zniszczeniach w XVIII w., jeden z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury mieszczańskiej w środkowej Europie. Ratusz Staromiejski jest położony blisko środka rynku, nieco przesunięty w kierunku wschodnim. W planie jest prostokątem o wymiarach około 44 × 52 m, z wewnętrznym dziedzińcem. U zbiegu skrzydeł południowego i wschodniego wznosi się czworoboczna wieża w typie flandryjskich wież strażniczych (beffroi). Wszystkie skrzydła i dziedziniec są podpiwniczone. Sklepienia piwnic pod skrzydłem wschodnim wspierają się na masywnych kamiennych kolumnach. Artykulacja wszystkich elewacji (w tym również od strony dziedzińca) jest ujednolicona i składa się z wysokich, wąskich wnęk o silnie oprofilowanych narożach zamkniętych spłaszczonym łukiem ostrym, przechodzących przez całą wysokość budynku. Naroża są zaakcentowane nadwieszonymi ośmiobocznymi wieżyczkami o dwóch kondygnacjach, na osiach skrzydeł znajdują się wystawki ze skromnymi barokowymi szczytami, z pozostałościami dekoracji manierystycznej. Dwór Artusa w Toruniu znajduje się na Rynku Staromiejskim pod numerem 6. Powstał w latach 1889-1891, według projektu miejskiego radcy budowlanego Rudolpha Schmidta. Styl budynku jest określany jako neorenesans niderlandzki, fasada jest trójkondygnacyjna, licowana cegłą ze znacznym użyciem czerwonego piaskowca (parter, detale dekoracyjne), znacznie przeskalowana w stosunku do sąsiedniej zabudowy Rynku. Oprócz motywów neorenesansowych obecne są w niej również nawiązania do pierwotnego, gotycko-renesansowego budynku Dworu Artusa - lekko ostrołukowe okna i boniowanie na parterze, nadwieszone wieżyczki flankujące fasadę, blankowanie wieńczące budynek. Całość przekryta jest wysokim, czterospadowym dachem, którego sylwetka jest wyraźnie widoczna w panoramie Torunia. Obecnie parter jest przeznaczony na cele handlowe, a pozostałe piętra służą celom kulturalnym (Centrum Kultury Dwór Artusa). Pomnik Mikołaja Kopernika na Rynku Staromiejskim w Toruniu został odsłonięty 25 października 1853. Pomnik został wykonany z brązu przez berlińskiego rzeźbiarza Fryderyka Abrahama Tiecka. Ma on 2,6 m wysokości Monument przedstawia Mikołaja Kopernika ubranego w togę profesorską, który w swojej lewej ręce trzyma astrolabium, a palcem prawej ręki wskazuje niebo, co ma wskazywać na powiązania Kopernika z astronomią i badaniami nieba. Pomnik znajduje się na cokole, wokół którego znajdują się połączone z nim kamienne ławki, natomiast przed nim znajduje się kamienna studzienka. Kamienica Pod Gwiazdą - kamienica mieszczańska znajdująca się w Toruniu we wschodniej pierzei Rynku Staromiejskiego, pod numerem 35. Wyróżnia się ona późnobarokową fasadą, ozdobioną na szczycie złotą gwiazdą, od której pochodzi jej nazwa. Do jej obecnego kształtu przyczyniły się wielokrotne przebudowy i remonty. Kamienica została wybudowana w drugiej połowie XIII wieku. W okresie gotyku kilka razy przebudowywano ją, zmieniała także właścicieli. Jednym z nich był wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka, poeta i humanista Filippo Buonaccorsi (1437-1496), zwany Kallimachem. Następną przebudowę kamienica przebyła w drugiej połowie XVI w. Została wówczas podwyższona o drugie piętro, otrzymując zachowany do dziś charakterystyczny dla ówczesnych kamienic mieszczańskich kilkukondygnacyjny układ przestrzenny łączący funkcje mieszkalne i handlowo-magazynowe. Powstały wtedy galeryjki w środkowym trakcie pięter, a także polichromowany strop w tylnym trakcie parteru. Z ok. 1630-40 pochodzi strop na pierwszym, a z ok. 1620 na drugim piętrze (przeniesiony z kamienicy przy Rynku Staromiejskiej 24). Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu – pierwotnie franciszkański, w latach 1557-1724 w rękach protestantów, w latach 1724-1821 bernardynów, od 1830 parafialny. Jedna z trzech zachowanych gotyckich świątyń w zespole staromiejskim Torunia. Wznosi się na Starym Mieście, w zachodniej części północnego bloku przyrynkowego ograniczonego ulicami Panny Marii, Piekary i Franciszkańską. Powszechnie zwany kościołem Marii Panny, niekiedy Mariackim. W średniowieczu być może nosił wezwanie Narodzenia NMP (co jest kwestionowane), w okresie bernardyńskim - Zwiastowania NMP. Kościół Świętego Ducha – świątynia rzymskokatolicka w Toruniu. Do 1945 budynek służył jako kościół ewangelicki, po czym przeszedł w ręce zakonu jezuitów. Obecnie jest siedzibą prowadzonego przez jezuitów toruńskiego duszpasterstwa akademickiego. Fontanna Flisaka z początku XX wieku - nawiązuje do legendy związanej z żabami, które zagnieździły się w mieście. Łuk Cezara - cztery przejścia przez przebite w XX wieku domy mieszkalne (usprawnienie komunikacji miejskiej). Krzywa Wieża - jedna z wielu baszt w murach miejskich. Pochylona o 1.4 metra z powodu niestabilnego gruntu, pochodzi z przełomu XIII/XIV wielu. Spichrze z XIV-XVIII w. (w tym najlepiej zachowany w Polsce spichrz gotycki) Spichlerz gotycki z XIV wieku przy ul. Piekary 4, zaliczany do najciekawszych z tego okresu w Toruniu z zachowanym szczytem schodkowym. Brama Klasztorna - gotycka, jest jedną z trzech zachowanych bram dawnego Torunia. Dom Mikołaja Kopernika - przy ul. Kopernika 15/17, według tradycji miał w jednym z tych domów urodzić się późniejszy wielki astronom, obecnie mieści się tu muzeum. Katedra śś Janów - obecnie bazylika katedralna Św. Jana Chrzciciela i Św. Jana Ewangelisty, był farą starego Miasta Torunia. Świątynię wznoszono od XII do XV wieku, bogate wyposażenie ołtarzowe oraz odkryte malowidła ścienne średniowieczne. Jest budowlą trójnawową z wydzielonym prezbiterium i sklepieniem gwiaździstym. Pałac Dąmbskich - pochodzi z okresu baroku (1692). Na fasadzie bogata sztukateria oraz zrekonstruowane przedproże. Brama Żeglarska z XIV wieku - prowadziła na nadbrzeże Wisły do portu. Czerwony Spichrz przy ul. Łaziennej 16 - dawny dom bogatej rodziny Eskenów, obecnie Oddział Muzeum Okręgowego. Brama Mostowa z XV wieku - prowadząca dawniej na most przez Wisłę, należy do najlepiej zachowanych trzech bram miejskich w Toruniu. Zamek Krzyżacki - ruiny, które zachowały się po zniszczeniach jakich dokonali toruńscy mieszczanie w czasie 13-letniej wojny (1454-1466). Toruński zamek był pierwszym zamkiem krzyżackim na ziemi chełmińskiej i pochodzi z XIII do XV wieku. Dawny szpital Piotra i Pawła przy ul. Wielkie Garbary 7. Rynek Nowomiejski o wymiarach 95 na 95m. Tu rozwijał się handel i rzemiosło w dawnych wiekach. Pośrodku neoromański kościół ewangelicki z XIX wieku. Gospoda pod Modrym Fartuchem - według tradycji istniała już w roku 1489. Kościół św. Jakuba - zaliczany do najwspanialszych świątyń średniowiecznych w północnej części Polski. Bogaty detal architektoniczny w postaci kolorowych płytek glazurowanych, wiele sterczyn, łuków i przypór oraz zregotyzowana kruchta zachwycają zwiedzającego. Kamienica renesansowa - po konserwacji prezentuje się wspaniale. Gospoda Murarska - w stylu barokowym, obecnie Galeria Plastycznaej Twórczości Dziecka o zasięgu światowym. Apteka pod Złotym Lwem - pochodzi ze średniowiecza, częściowo przebudowana w XIX wieku. Kamienica przy ul. Prostej - z zachowaną fasadą secesyjną z XIX wieku. Gmach Towarzystwa Naukowego w Toruniu przy ul. Wysokiej 16 - należy do jednej z najokazalszych neoklasycystycznych budowli w Toruniu. Kościół Św. Szczepana - neogotycki z początku XX wieku. Teatr Miejski z 1904 r. w stylu secesji. Collegium Maius UMK - neogotycki gmach z początku XX wieku. Planetarium - dawny zbiornik gazowy z końca XIX wieku.  "Okrąglak" - areszt śledczy wzniesiony pod koniec XIX wieku. Powrót do domu studenta Wykwaterowanie Powrót do Słupska	Przewodnik po Toruniu 300zł