"Podszedłem do sprawy planowania to muzeum, zarówno jako architekt i jako artysta: jako artysta, który ma ścisły związek z dzieł sztuki prezentowanych w nim, jako artysta, który produkuje dzieła sztuki (wystawiane w muzeach), a jako artysta, który interpretuje wbudowany obiekt jako dzieło sztuki. Staram się stworzyć dialog między architektury, przestrzeni i dzieła sztuki - przy czym celem jest nie tyle do integracji tych, ale raczej skonfrontowanie ich ze sobą, a więc widoczne i namacalne renderowania pełnego potencjału zarówno z obiektów i miejsca.Przestrzeń powinna przejawiać kompleksową neutralność. Elastyczność tutaj nie oznacza mobilnych sufity i elementy ścienne, ale raczej, spektrum sytuacji, wielowarstwowe, które są ujawniane w odniesieniu do dzieł sztuki, i do którego dziełem sztuki reaguje.Dzieło sztuki i zwiedzających są podstawowe elementy ruchome w tym kontekście - w otoczeniu architektonicznym.Obowiązkiem architekta nie jest przenoszone na ramionach kuratora.Architekt tworzy niezależną dzieło sztuki - do innych dzieł sztuki i dla ludzi ".