TEOTIHUACAN wykład 17.02.2012
Preklasyczny –
2200 p.n.e. El Onkolilla
Tlatilco
Zacatenco
Tlapacoya
Zaczynają się plany stawiania piramid
Altipano Central
Preklasyczny Średni 800 p.n.e.
Copilco
Teotihuaca’n
Chalco
Późny: Xico
Chncalhuacan
Protoklasyczny
Teotihuacan
Klasyczny 200 n.e.
Epiklasyczny 650
Post Klasyczny 900-1521
Altipano Central – region centralny, najlepiej zbadany
Archaiczny:
Dużo kobiet w rzeźbie- powab młodej rośliny, może młode rośliny, może „matka ziemia” . Znaczenie młodej kobiety w społeczeństwie
- fifurillas arcaicas – typowe figurki z gliny
Cechy kobiecości nie są bardzo nakreślone. Z nakryciami g łowy
- figurki bardziej staranne z ozdobami- wspaniałe uczesanie
Charakterystyczne szerokie biodra,
Oprócz kobiet w figurkach pojawiają się panowie
Dostojnicy na tronie
Pojawia się ceramika- jednocześnie jest to ceramika użytkowa – garnki wypalane
Pokrywane stiukiem.
Postać z Kopilko- jedno z najstarszych bóstw mezoamerykańskich. Bóstwo związane z ogniem na naczyniu huehueteotl – bardzo stary bóg. Zgarbiony, głębokie zmarszczki
Tlapacoya- jedno z niewielu miejsc, w których archeologicznie zauważono pierwsze próby wielkiej architektury – umacnianie budynków
Samo miasto:
Piramida del Sol i Piramida Księżyca – pierwsze budynki
Ciudadela- najpóźniej wybudowana część Teotihuacanu
Widoczna „droga zmarłych: przez miaste.
Zdecydowano się tu na ciudad compacta- miasto zamknięte, nie otwarte jak u Majów
Budowa tego miasta zlikwidowała rosnące wokoło lasy.
Piramida Słońca
W 1902 roku badacz Batres chciał zobaczyć, czy Wielka Piramida ma coś w środku. Użył dynamitu. Okazało się, że jest to jednorazowa piramida. Rdzeń- kamień, drewno.
Ok. 1972 okazało się, że pod Piramidą znaleziono sztuczną grotę – piramida została usytuowana na miejscu, które miało swoje podziemie.
Od strony zachodniej jest platwora- za czasów Moctezumy miały się tam odbywać rytualne tańce.
Świątynie z portykami- były pokryte stiukiem i malowane. Wszystko było kolorowe, czerwono- niebieskie najczęściej.
Piramida Księżyca- zamyka się wielki placem. Po środku momoztli – scena na przedstawienia.
Nie została odnowiona, czeka na renowacje.
Dookoła są niskie piramidy, może były też opodal chatki.
Odkryto tam dużo otworów w ziemi- obserwatoria, do których schodziło się po schodach z kości (symboliczne zejście do krainy zmarłych).
Rachuba czasu.
Pałac Quetzalpapalotla – odbudowany. Zawiera trochę malowideł i płaskorzeźb. To, co się zachowuje, wskazuje na to, iż były to całkiem spore pomieszczenia.
Na budynku pojawia nam się wąż upierzony- synteza ziemi z niebem. Ma nos ssaka. Przejawia się w tym mezoamerykańska wizja natury i świata.
Zrekonstruowane patio – z płytkimi reliefami gdzie pojawia się motyw sowy, wstęgi, oczu.
Odkopana część budowli, na której jest 366 głów (symbol roku) alternatywnej postaci Quetzalcoatla i Tlaloca. Głowy Q. mają ogony z zakończeniem jak u grzechotnika. Stwór z kukurydzy- w okularach z węży Tlaloc z muszlą.
Muszla to się przynosi coś w pielgrzymce nad morze. Ściąga wodę, gdy zakopie się ją w ogródku. Ktoś, kto ma muszę, ma moc.
Atitla
Trochę starych malowideł- ukazują świat podwodny i jego zwierzęta.
* malowidło ukazujące ofiary śmierci związanej z wodą i krainy do której się udają -postawy tańca, śpiewu.
Malowidło nawiązujące do teatru, rytuału. Kapłan przebrany za Q.
Kojot ubrany w pióra i obok przekrojone na pół serce – odniesienie do krwawej ofiary.
Braceros- kontrukcje ,w których paliło się ognie
Trójnożne
wazy- pokryte stiukiem
Ceramika czarna drapana. Np. puzderko z nakrywką drapane we wzór.