Ludwik Pasteur
(1822-1895r.), francuski chemik i biolog, jest powszechnie uważany
za najważniejszą postać w historii medycyny. Pasteur dokonał
wielu odkryć naukowych, ale zasłynął przede wszystkim jako
rzecznik zakaźnej teorii chorób i współtwórca szczepień
ochronnych.
Pasteur urodził się w 1822r. w Dole we
wschodniej Francji. Studiował nauki przyrodnicze na uniwersytecie w
Paryżu. W trakcie studiów nie przejawiał geniuszu; w istocie jeden
z profesorów ocenił nawet jako "mierne" jego wiadomości
z chemii. Jednak wkrótce po uzyskaniu doktoratu w 1847r. Pasteur
wykazał, że opinia profesora była błędna. Badania nad optycznie
czynnymi izomerami kwasu winowego sprawiły, że w
wieku
zaledwie dwudziestu sześciu lat Pasteur stał się znanym chemikiem.
Pasteur poświęcił się następnie badaniu fermentacji
i wykazał, że proces ten zachodzi dzięki działaniu pewnych
mikroorganizmów. Udowodnił również, że obecność innych
gatunków mikroorganizmów może doprowadzić do powstania
niepożądanych produktów w brzeczce fermentacyjnej. Naprowadziło
go to niebawem na myśl, że pewne gatunki mikroorganizmów mogą
wytwarzać niepożądane produkty i wywoływać szkodliwe
konsekwencje dla życia ludzi i zwierząt. Pasteur nie był pierwszą
osobą głoszącą zakaźną teorię chorób. Pasteur, który był
niezwykle pracowitym człowiekiem, ma na swoim koncie mnóstwo
pomniejszych, lecz nadal użytecznych osiągnięć.
Od
połowy XIX w. długość życia ludzkiego na znacznym obszarze
świata wydłużyła się prawie dwukrotnie. Ten olbrzymi wzrost ma
prawdopodobnie większy wpływ na życie poszczególnego człowieka
niż jakiekolwiek inne osiągnięcie w całej historii ludzkiego
gatunku. W praktyce nowożytna nauka i medycyna ofiarowały każdemu
współcześnie żyjącemu człowiekowi jak gdyby drugie życie.
Jeśliby owo wydłużenie ludzkiego życia można było
przypisać jedynie pracom Pasteura, nie wahałbym się go umieścić
na pierwszym miejscu w tej książce. Tak wprawdzie nie jest, jednak
odkrycia Pasteura mają charakter do tego stopnia fundamentalny, iż
nie ma żadnych wątpliwości, że należy mu przypisać największą
zasługę w dziele zmniejszenia śmiertelności w ciągu ostatniego
stulecia, a tym samym przydzielić mu wysokie miejsce na naszej
liście.