WYBRANE DERMATOZY ZWIERZĄT GOSPODARSKICH

PARAKERATOZA OWIEC I KÓZ CYNKOZALEŻNE ZAPALENIE SKÓRY

• Niedobory żywieniowe (źle zbilansowana pasza – uboga w cynk, zawierająca duże ilości wapnia, żelaza)

• Zespół idiopatyczny reagujący na podaż cynku

Nie stwierdza się predyspozycji wiekowych, płciowych, czy rasowych dla występowania choroby

Kliniczny obraz choroby

• Rumień

• Tworzenie się strupów

• Wyłusienia

• Zmiany mają często charakter symetryczny!

• Świąd z reguły nieobecny, jednak stopień nasilenia zależy od wtórnych powikłań bakteryjnych

Umiejscowienie zmian

• Pysk

• Połączenia skórno- śluzówkowe

• Małżowiny uszne (brzegi małżowin)

• Kończyny miedniczne

• Boki ciała

• ogon

Objawy ogólne

• biegunka,

• Spadek masy ciała

• Zmniejszone łaknienie

• Sztywność stawów

• Spadek mleczności

Rozpoznanie różnicowe

• Dermatofitoza

• Dermatofiloza

• Świerzb drążący

• Gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych

Rozpoznanie

• Badanie histopatologiczne

• Odpowiedź na leczenie

• Bilans i analiza diety stosowanej dotychczas

ŚWIERZB DRĄŻĄCY

• Sarcoptes scabiei var ovis

• Sarcoptes scabiei var caprae

• Brak predyspozycji rasowej, wiekowej, płciowej

• Do zarażenia dochodzi w wyniku bespośredniego kontaktu z chorymi osobnikami, bądź pośrednio.

• Możliwe jest krzyżowe zarażenie między kozami a owcami

Obraz dermatologiczny choroby

• Rumień

• Grudki

• Łuski

• Strupy

• Wyłysienia

• Świąd ( na ogół znacznego stopnia)

• Otarcia

• Zliszajowacenie i hyperkeratoza w stanach przewlekłych

Lokalizacja zmian

• Bezwłose lub skąpo owłosione okolice ciała

• Pysk

• Małżowiny uszne

• Dystalne odcinki kończyn

Rozpoznanie różnicowe

• Świerzb psoroptyczny

• Cynkozależne zapalenie skóry

• Nadwrażliwość na ukąszenia owadów

• Atopowe zapalenie skóry

Rozpoznanie

• Badanie mikroskopowe

• Badanie histopatologiczne skóry

DERMATOFILOZA

• Dermatophilus congolensis

• Nie stwierdza się predyspozycji wiekowej, płciowej

• Odnotowano predyspozycje u określonych ras owiec (suffolk, romney)

• Wydaje się, że bardziej narażone na chorobę są zwierzęta przebywające w ciepłym, wilgotnym klimacie, przebywające na zewnątrz, na otwartych pastwiskach ( urazy, ukąszenia owadów)

Lokalizacja zmian na skórze

• Okolica pyska

• Wargi

• Małżowiny uszne

• Grzbiet

• Boki ciała

• Moszna

• Dystalne odcinki kończyn (okolica koronki, stawu nadgarstkowego, skokowego)

Obraz kliniczny

• Duża ilość surowiczego wysięku zasychającego w strup, zlepiającego włos ( u owiec tzw. Wełna gruzełkowata)

• Grudki, krosty,

• Grube strupy, pod nimi wysięk ropny barwy żółto-zielonej

• Tendencja do tworzenie się nadżerek i owrzodzeń

• Tzw. Truskawkowe gnicie nóg ( okolica dystalnych odcinków kończyń miednicznym pokryta strupami- po oderwaniu strupa widoczna mięsita, rozrostowa i krawa masa

• W stanach przewlekłych diagnozujemy obesność suchych łusek, strupów, wyłysień

Rozpoznanie różnicowe

• Gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych

• Czyraczność

• Dermatofitoza

• Cynkozależne zapalenie skóry

Rozpoznanie

• Badanie mikroskopowe

• Posiew

• Histopatologia skóry

(DERMATOFITOZA OWIEC I KÓZ)

• Najczęściej izolowanym patogenem jest Trichophyton verrucosum,

• Rzadko Trichophyton mentagrophytes, Microsporum canis, Microsporum gypseum

• Na chorobę zapadają najczęściej młode zwierzęta

• brak predyspozycji płciowej, rasowej

Lokalizacja zmian

• Wykwity mogą dotyczyć dużego obszaru skóry

• Zmiany często stwierdzane na pysku, małżowinach usznych

• w przypadku zakażen M. canis – tułów, boki ciała, okolica zadu)

Obraz kliniczny

• Okrągłe, regularne w kształcie strupy barwy brązowej,

• wyłysienia

• Skóra zmieniona zapalnie,

• Rumień

• Duża ilość wysięku

• W drodze powikłań bakteryjnych- nadżerki, owrzodzenia

• Włos matowy, posklejany

Rozpoznanie różnicowe

• Dermatofiloza

• Gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych

• Niesztowica, cynkozależne zapalenie skóry

Rozpoznanie

• Trichogram (spory, artrokonidia)

• Posiew

• Badanie histopatologiczne

NIESZTOWICA OWIEC (EKTYMA, KROSTKOWE ZAPALENIE SKÓRY)

• Parapoxvirus ovis

• Do zarażenia dochodzi na skutek wnikania wirusa do ran, otarć

• Nie stwierdza się predyspozycji rasowych , płciowych

• Najbardziej narażone są osobiki młode, między 3 a 6 miesiącem życia

• choroba o charakterze sezonowym ( okres wykotów, do końca miesięcy letnich)

Lokalizacja zmian

• Skóra nieowłosiona, skąpo owłosiona

• Wargi,

• Okolica nozdrzy

• Śluzawica

• Małżowiny uszne

• Rzadziej w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, okolicy pach, pachwin, dystalnych odcinków kończyn ( koronka, szpara międzyraciczna)

Charakter zmian

• Pęcherzyki, krosty z tendencją do pękania i zasychania w strup,

• Okolica tworzenia się wykwitów bolesna

• świąd z reguły nie stwierdzany

• Rzadko spotykany obrzęk okolicy głowy

• W jamie ustnej duża ilość grudek barwy szarej, szaro- żółtej, z czasem może dochodzić do owrzodzenia zmienionej chorobowo okolicy

Objawy ogólne

• Gorączka

• Zmniejszone łaknienie

• Spadek masy ciała

• Mastitis

• Wtóren powikłania bakteryjne

• muszyca

Rozpoznanie różnicowe

• Dermatofiloza

• Gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych

• Wrzodziejące zapalenie skóry

• Cynkozależne zapalenie skóry

rozpoznanie

• Wywiad i badanie kliniczne

• Badanie histopatologiczne ( stwierdza się kwasochłonne ciałka wtrętowe w keratynocytach nabłonka)

• izolacja oraz wykrywanie antygenów wirusa

ŚWIETLNE (SŁONECZNE ZAPALENIE SKÓRY)

• Ekspozycja na światło ultrafioletowe

• Fotouczulenie pierwotne

• Fotouczulenie hepatogenne

• Fotouczulenie idiopatyczne

Obraz kliniczny choroby

• Zmiany o charakterze obrzęku, rumienia

• W późniejszym czasie pęcherzyki, pęcherze,

• Owrzodzenia

• Strupy,

• Łuski

• Wyłysienia

• Okolica objęta zmianami jest bolesna

ROŚLINY USZKADZAJĄCE WĄTROBĘ

• Proso

• Życica trwała

• Zatrucia grzybicze ( Periconia spec.)

• Różne odmiany koniczyny

• Lucerna

• rzepa

Zmiany zlokalizowane na głowie, małżowinach usznych

Ciężkie przypadki- skóra małżowin usznych, powiek, ogona, strzyków, racic ulega rozwarstwieniu

Najbardziej podatna skóra niepigmentowana

Charakterystyczny wysięk barwy żółtej w okolicy zmian na głowie i małżowinach ( cała skóra pokryta szczelinami)

W stanach ciężkich powikłań bakteryjnych może dochodzić do uogólnienia procesu chorobowego, gdzie zmianami będą objęte: pysk ,wargi, powieki, okolica czoła, małżowiny uszne, strzyki, dystalne odcinki kończyn (koronka raciczna), okolica grzbietu, krocza

Rozpoznanie

• Należy uwzględnić szczegółowy wywiad kliniczny

• Badanie kliniczne

• Wskazane badanie czynności wątroby, nawet w sytuacjach nie wskazujących na uszkodzenie narządu

WYSIĘKOWE ZAPALENIE SKÓRY

Wywołane jest przez gronkowca Staphylococcus hyicus. Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez uszkodzona powierzchnie skory w pierwszych dniach życia prosiąt.

Objawy kliniczne.

• Początkowo skóra jest wilgotna i mazista

• W ostrym przebiegu prosięta pokryte bywają szczelnym pancerzem.

• W tej fazie dochodzi do wystąpienia silnego świądu .

• W dalszym okresie wysięk zasycha tworząc rozległe strupy.

• Często choroba atakuje mózg i drogi moczowe i wątrobę.

• Dotkniete prosięta giną z powodu posocznicy.

Leczenie i zapobieganie

• W przypadku choroby wymagane jest podawanie antybiotyków w wysokich dawkach, przez okres ok. 7-10 dni.

• Najbardziej skuteczne w terapii są oxacylina, vankomycyna, gentamycyna,

• niewielką odporność (8%) notuje się również w stosunku do fluorochinolonów,.

• Zwierzętom można podać również witaminy A i D₃. Wraz z antybiotykoterapią ogólnoustrojową należy stosować terapię miejscową z użyciem antyseptyków

• W przypadku wystąpienia choroby należy przeprowadzić również dezynfekcję pomieszczeń.

ŁUPIEŻ RÓŻOWATY (PITYRIASIS ROSEA)

• Etiologia nie jest wyjaśniona

• Ze względu na problemy w ustaleniu przyczyny choroby, nie ma również skutecznego leczenia, które przyśpieszyłoby gojenie skóry. Zwykle po okresie 6-8 tygodni dochodzi do spontanicznego wyleczenia

Objawy kliniczne

• Pierwsze objawy mogą pojawiać się u ssących prosiąt, chociaż najczęściej występuje u zwierząt 10-14 tygodniowych

• U zwierząt najczęściej nie obserwuje się innych objawów poza tymi, które dotyczą układu powłokowego

• Początkowo pojawiają się niewielkie, guzki barwy czerwonej, które powiększają się, tworząc płytki, często otoczone łuskami barwy brązowej

• zmiany powiększają się, przyjmując kształt okrągły, skóra na obrzeżu zmiany staje się wyniosła, zaczerwieniona,(czerwona) centralnie zaś (jest) prawidłowa, natomiast wokół dochodzi do nadmiernego złuszczania

• Zmiany rozszerzają się i łączą, tworząc rozległe wyniosłe linie, barwy czerwonej, nie penetrując w jej głębsze warstwy (głębsze warstwy skóry)

• Świąd jest nieznaczny i nie dochodzi do wypadania szczeciny.

PARAKERATOSIS (PARAKERATOZA)

• Choroba skóry spowodowana względnym lub bezwzględnym niedoborem cynku

• Chorują zwierzęta odstawione od matki i żywione karmą o niskiej zawartości cynku, a wysokiej wapnia lub białka, a niskiej zawartości kwasów tłuszczowych

• Zwykle choroba pojawia się u świń szybko rosnących w wieku 2-4 miesięcy.

• Problem może dotyczyć wielu sztuk w stadzie

• nie dochodzi do padnięć

Obraz kliniczny

• Zmiany pojawiają się na skórze brzucha, symetrycznie na kończynach oraz zadzie

• Dochodzi do powstawania krost i grudek

• pogrubienia skóry, powstawania strupów i szczelin

Leczenie i zapobieganie

• analiza poziomu cynku w paszy, przy normie 0,6-0,7 %. (Za normę należy przyjąć 0,6-0,7%)

• Postępowanie lecznicze obejmuje suplementację cynku w ilości 50-100 ppm na zwierzę i ograniczenie preparatów zawierających wapń.

• Zwykle po takim postępowaniu dochodzi do poprawy klinicznej po 2-6 tygodniach.