WYKŁAD 6 17.04
PLANOWANIE
Jest nadrzędną funkcją zarządzania, podstawą wszystkich pozostałych funkcji zarządzania. Bez planowania nie można prawidłowo organizować działalności, motywować do realizacji zadań, kontrolować rzeczywistego przebiegu procesów. Plan jest formą przedstawiania decyzji i zakłada aktywny udział przedsiębiorstwa w kształtowaniu przyszłych zjawisk i procesów gospodarczych
PROGNOZOWANIE
Przewidywanie prawdopodobnego przebiegu procesów gospodarczych i zjawisk, dotyczących działalności przedsiębiorstwa. Prognozowanie wspomogą proces podejmowania decyzji, planowania i budżetowanie działalności. Prognozy maja charakter bierny, spełniają głownie funkcję ostrzegawczą, umożliwiają zapobieganie niekorzystnym skutkom nadmiernego ryzyka.
W prognozowaniu najczęściej wykorzystuje się metody ilościowe (statystyczno-ekonometryczne) projektując (ekstrapolując) przyszłe zdarzenia i procesu na podstawie zaobserwowanych w przyszłości prawidłowości.
W prognozowaniu z wykorzystaniem metod ilościowych stosuje się dwa podejścia:
Prognozowanie według zasady status quo
Prognozowanie według zasady postarzania informacji
Ad. 1 Prognozowanie według zasady status quo
Zakłada się, że relacje strukturalne modelu szacowanie na podstawie danych historycznych nie ulegną zmienne w przyszłości. Przyszłe wartości zmiennych prognozowanych ustala się w drodze eksploracji zaobserwowanych wcześniej prawidłowości
Ad. 2 Prognozowanie według zasady postarzania informacji
Prognozy ustala się na podstawie prawidłowości zaobserwowanych w przeszłości, ale informacjom nowszym przypisuje się większe znaczenie (wagę) niż informacjom wcześniejszym (starszym)
ETAPY PROGNOZOWANIA:
Sformułowanie zadania prognostycznego
Stworzenie bazy historycznych informacji o problemie historycznym
Wybór metody prognozowania
Postawienie prognozy
Weryfikacja i ocenie postawionych prognoz
Weryfikacja prognozy polega na jej dopuszczeniu (przyjęciu) lub odrzuceniu. Jako dopuszczalną należy przyjąć taką prognozę, która w świetle obranego kryterium może być uznana za wystarczająco dokładną lub wiarygodną
Mierniki dokładności prognoz (błędy prognoz) określają odchylenia między rzeczywistymi wartościami prognozowanych zmiennych a wartościami tych zmiennych w prognozie. Odchylenia mogą być względne lub bezwzględne oraz można zastosować różne progi istotności.
Rozróżnia się:
Bezwzględny błąd prognozy określający o ile rzeczywiste wartości zmiennych prognozowanych odchylają się wartości prognozowanych
Yt – rzeczywista wartość zmiennych prognostycznych
Yt* - prognozowana wartość zmiennych
t – numer okresu prognozowania
Względny błąd prognozy, który wskazuje o ile procent rzeczywista wartość zmiennej prognozowanej różni się postawionej prognozy
BUDŻETOWANIE
Forma planowania krótkookresowego działalności przedsiębiorstwa, wykorzystywana w bieżącym zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Okres budżetowy (okres za który sporządza się budżet) to rok kalendarzowy lub inny przedział czasu, na przykład kwartał, miesiąc. Zazwyczaj nie stawiamy budżetów dłużysz niż rok.
Stosuje się budżety elastyczne aby prawidłowo wprowadzić plan w życie.
To narzędzie rachunkowości zarządczej wykorzystujące rachunek kosztów normatywnych i planowanych. Budżet jest pieniężnym określeniem planowanych poczynań firmy, dzięki któremu funkcjonowanie różnych segmentów organizacji może zostać połączone i skorelowane w jednym, kolektywnym planie.
Efektywność budżetowania warunkuje przestrzeganie zasad budowania budżetów. Najważniejsze zasady projektowania budżetu to:
jedności,
zupełności,
równowago,
periodyczności,
ciągłości,
uprzedniości,
budżetowania,
podmiotowości oraz jawności budżetu.
Beyond Budgeting
to teoria kierowania organizacją bez budżetów. Stworzona została w Wielkiej Brytanii w 1998 roku. Jej zamierzeniem jest likwidowanie słabych stron i ograniczeń wynikających z konwencjonalnego podejścia do budżetowania, Celem koncepcji jest wspieracie stałego szeregu analiz, które prezentują tempo zmian w firmie i zestawieniu z konkretną dziedziną gospodarki czy też częścią rynku.
Cechy, które charakteryzują koncepcję zarządzania bez budżetów to:
Periodyczność – sporządzanie budżetów np. kwartalnych lub miesięcznych, jako alternatywa dla budżetu rocznego, całościowego
Elastyczność – koncepcja nie opiera się na przyszarzałych danych, należy ją przeprowadzić w bieżącym okresie alokacji zasobów
Prognozy opierają się na wskaźnikach wydajności
Perspektywiczność – koncentrowanie się na przyszłych wynikach; dominowanie nad konkurencją , a nie dotrzymywanie budżetów
Definiowanie strategii i powierzenie jej na płaszczyzny wykonawcze
Integralność – uporządkowanie procesów na podstawie powiązań przycyznowo-skutkowych ze właściwych ośrodkach odpowiedzialności
Rozwój - doskonalenie procesów ekonomicznych w firmie, przy użyciu systemu motywacyjnego pracowników
Przekazywanie funkcji kierowniczych, decyzyjnych na poziom, który zarówno pozwala na skuteczne zarządzani danym poziomem jak i pozwala na szybkie reagowanie na impulsy rynkowe
Stosowanie przytoczonych reguł obliguje przedsiębiorstwo do wyraźnego rozproszenia zadań kierowniczych, skierowanie ich do mniejszych ośrodków odpowiedzialności Takie zachowania generują przyspieszenie podejmowania decyzji, zwiększenie autonomii kadry managerskiej niższego szczebla. W dłuższym okresie dostrzeżona zostanie wydajność i sprawność tejże kadry. Istota teorii Bayond Budgeting nie jest całkowite pozbycie się budżetu, a jedynie przekształcenie systemu kierowania organizacją. Zasadniczym przekonaniem koncepcji jest operatywność pracowników, a nie nagminne nadzorowanie.
Rozróżniamy wiele rodzajów budżetów:
Kryterium zakresu przedmiotowe:
Budżet główny (muster budget) – budżety sprawozdań finansowych pro forma oraz budżety cząstkowe, zawierające ustalenie poszczególnych pozycji muster budżetu (budżet sprzedaży, budżet kosztu wytworzenia sprzedanych produktów, budżet kosztów produkcji i inne)
Kryterium rzeczowe
budżety operatywne
budżety strategiczne
Kryterium obszaru funkcjonalnego działań przedsiębiorstwa (np.)
budżet inwestycyjny,
budżet obrotu (sprzedaży),
budżet administracji,
budżet księgowości,
budżet produkcyjny,
budżet ogólny przedsiębiorstwa,
budżet przetwarzania danych,
budżet badań i rozwoju,
budżet zaopatrzenia itd.
Kryterium finansowe
budżet danych podstawowych,
budżet danych pochodnych
Kryterium uwzględniania zmian w rozmiarach działalność
Budżety statyczne
Budżety elastyczne (uwzględniające zmienność)
Kryterium okresu jakiego dotyczą:
Budżety stałe
Budżety kroczące
Kryterium sposobu opracowania danych do budżetu
Budżety narastające,
budżety tworzone od zera
Kryterium metody uzgadniania
budżety tworzone odgórnie,
budżety tworzone oddolnie,
budżety tworzone metodą naprzemienną (odgórne z uwzględnieniem wniosków oddolnych)
Kryterium odniesienia do działań przedsiębiorstwa
Budżety cząstkowe
Budżety całościowe
Kryterium ze względu na odpowiedzialność za koszty
budżet brutto – zawiera koszty kontrolowane i niekontrolowane
budżet netto - obejmuje koszy za które odpowiedzialne jest kierownictwo podmiotu
Nie powinno się ocenia odpowiedzialności jedynie na podstawie budżetów
W przedsiębiorstwach sporządzane są najczęściej budżety spełniające jednoczenie wiele kryteriów. Zasady powyższej klasyfikacji nie są bowiem zasadami wzajemnie się wykluczającymi, wręcz przeciwnie kryteria klasyfikacyjne uzupełniają się nawzajem.
Budżet przedsiębiorstwa określany jest jako główny bądź zasadniczy i łączy szereg powiązanych budżetów cząstkowych:
Budżet operacyjny
Sprzedaży
Produkcji
Kosztów robocizny
Kosztów materiałowych
Zakupu materiałów
Kostów stałych
Wydziałowych
Zarządu
Sprzedaży
Budżet wydatków inwestycyjnych
Sprawozdanie finansowe pro forma
Rachunek zysków i strat pro forma
Sprawozdanie z przepływów pieniężnych pro forma
Bilans pro forma
Budżety operacyjne są największą grupą budżetów w przedsiębiorstwie. Ich odbiorcami są wykonawcy i menagerowie centrów odpowiedzialności. Budżety operacyjne zawierają cele działalności, w budżecie jako całości oraz poszczególnych okresach jego realizacji. Budżety te są swego rodzaju łącznikiem między odpowiedzialnością kierowników za osiągnięcia podległych im ośrodków i ich odpowiedzialnością za współudział w kształtowaniu wyniku finansowego całej organizacji. Istnieje określona logiczną kolejność sporządzania budżetów szczegółowych, wchodzących w skład budżetu głównego oraz związki jakie zachodzą miedzy nimi.
Kolejność sporządzania budżetów szczegółowych składających się na budżet operacyjny
Budżet wydatków inwestycyjnych (budżet kapitałowy) jest odzwierciedleniem długoterminowych planów przedsiębiorstwa w dziedzinie inwestycji. Wydatki inwestycyjne musza być wykazywane w rocznych planach finansowych, ponieważ stanowią przedmiot analizy kosztów. Budżety te stanowią źródło informacji o planach przedsiębiorstwa dotyczących nabywania, zbywania oraz likwidacji aktywów, jak również polegają ocenie efektywności projektów inwestycyjnych
Budżety finansowe wiążą się z konieczności stworzenia rocznego bilansu, sprawozdania z przepływów pieniężnych oraz rachunku zysków i strat pro forma. Sporządzanie budżetów finansowych opera się na wykorzystaniu arkuszy kalkulacyjnych które łączą wyszczególnione przez przedsiębiorstwo zmienne z poszczególnymi elementami budżetów finansowych. Jest to swego rodzaju symulacja którą przedstawia kilka wariantów założeń i zestawień budżetów finansowych z których zarząd wybiera jedną opcję. Budżety finansowe dedykowane są przewiązanie dla odbiorcy zewnętrznego. Sporządzane są w większości dla potrzeb publicznego ryku kapitałowego.
Rachunek zysków i strat pro forma stanowi źródło informacji przydatnych przy procesie decyzyjnym, który pomoże:
Ocenić rentowność na wszystkich szczeblach zarządzania
Ocenić poziom kosztów operacyjnych
Dokonać analizy wyniku ze sprzedaży
Porównać wyniki pochodzące z różnych okresów
Rachunek zysków i strat pro forma odzwierciedla następstwa realizacji działań dla przychodów przedsiębiorstwa, w dalszej konsekwencji dla szyku ze sprzedaży, zysku operacyjnego, na działalności gospodarczej, nadzwyczajnej, zarówno brutto jak i netto, pozwala także na ocenę zamiarów zarządu dla planowanego wyniku finansowego ważną dla właścicieli oraz pozostałych interesariuszy.
Bilans pro forma może być wykorzystywany w procesie decyzyjnym przy zarządzaniu:
Aktywami trwałymi – dzięki ocenie ich struktury pod kątem wartości, jej zmiany, wysokości umorzenia, księgowej wartości netto. Na tej podstawie przedsiębiorstwo może wywnioskować czy i kiedy kupić lub sprzedaż dany składnik aktywów oraz jak nim zarządzać
Aktywami obrotowymi – a w szczególności zapasami, ponieważ ich zaplanowanie pozwala ocenić jak kształtują się zapasy materiałów, jaka jest zmiana wartości produktów oraz jak wygląda zapas towarów i zmiana jego wartości
Aktywami finansowymi – stanowić jednak będzie tylko uzupełnieniem informacji generowanych dzięki analizie portfelowej. Odchylenia wartości rzeczywistych od planowanych mogą być tu bardzo duże, ponieważ aktywa te sa uzależnione od wielu czynników rynkowych
Całością majątku – dzięki niemu można ustalić jak będzie wygadał udział poszczególnych grup aktywów, poziom należności oraz może przydać się do zarządzania kapitałem obrotowym, ściąganiem należności czy ustalaniu poziomu rezerw.
Kapitałem własnym – poprzez zaplanowanie wielkości kapitału, przedsiębiorstwo może ocenić, jaką wartość osiągną w najbliższym okresie kapitały zapasowe i rezerwowe
Kapitałem obcym – pozwala na analizę przyszłej sytuacji przedsiębiorstwa w zakresie wysokości i spłaty kredytów czy zmiany wysokości zobowiązań
Strukturą źródeł finansowania działalności – ponieważ informacje zawarte w bilansie pro forma mogą pomóc przy ocenie zmiany poziomu dźwigni finansowej dla najbliższego okresu
Bilans pro forma odzwierciedla w standardowej postaci efekty decyzji kierowniczych dla struktury aktywów i pasywów przedsiębiorstwa oraz miar kondycji finansowej, które na bieżąco (miesięcznie) powinny być sprawdzane pod względem ich realizacji. Stanowi zatem podstawę do oceny kondycji przedsiębiorstwa mierzonej standardowymi wskaźnikami ustalaniu, czy poprawia się czy pogarsza bądź też czy jest stabilna.
Rachunek przepływów pieniężnych pro forma pokazuje skutki decyzji managerskich dla płynności organizacji. Możliwa jest dzięki niemu ocena bezpieczeństwa planów pod względem płynności finansowej, poprawnego finansowania działalności przedsiębiorstwa, jak również tendencje przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej, finansowej i inwestycyjnej.
Ustalenie celów
poszukiwanie różnych wariantów realizacji celów
dobór kryteriów decyzyjnych
porównanie wariantów i wybór najbardziej właściwego
podjęcie decyzji o wdrożeniu wybranego wariantu
porównywanie faktycznych i planowanych wskaźników wdrożenia
działania korygujące w przypadku powstałych odchyleń
W przedsiębiorstwie „Omega” wytwarza się dwa rodzaje produktów gotowych: X i Y.
Uproszczone zestawienie bilansowe na dzień 01.01.200X r. w PLN
AKTYWA |
PASYWA |
|||||||
1. |
Środki trwałe |
2500 000 |
1. |
Kapitał zakładowy |
1987615,2 |
|||
2. |
Materiały* |
10 000 |
2. |
Niepodzielny zysk |
600 000 |
|||
3. |
Wyroby gotowe** |
20 900 |
3. |
Zobowiązania z tyt. dostaw i usług |
70 000 |
|||
|
|
|
4. |
Zobowiązania publ.prawne |
23284,8 |
|||
4. |
Należności z tyt. dostaw i usług |
140 000 |
Razem pasywa |
2680 900 |
||||
5. |
Środki pieniężne |
10 000 |
||||||
Razem aktywa |
2680 900 |
|||||||
*1000 kg@10zł/kg = 10 000zł |
||||||||
** (X)200szt@22zł/szt +(Y) 500szt@33zł/szt = 20 900zł |
Na podstawie dotychczasowych obserwacji oszacowano następujący model kosztów standardowych (miesięcznie):
Zużycie materiałów bezpośrednich: |
|
- do produktu X |
1 kg/szt*10zł/kg = 10 zł/szt |
- do produktu Y |
1,5kg/szt*10zł/kg = 15 zł/szt |
Koszty wynagrodzeń bezpośrednich: |
|
- do produktu X |
4zł/godz*1godz/szt = 4zł/szt |
- do produktu Y |
4zł/godz*1.5godz/szt = 6zł/szt |
cd. modelu
Koszty wydziałowe: |
|
- stałe |
40 000 zł, rozliczane proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich |
- zmienne |
|
dla produktu X |
2zł/godz*1godz/szt = 2zł/szt |
dla produktu Y |
2zł/godz*1.5godz/szt = 3zł/szt |
Koszty sprzedaży |
5000zł |
Koszty ogólne zarządu |
10 000zł |
Założenia:
wahania wielkości produkcji mieszczą się w przedziale normalnych zdolności produkcyjnych,
nie ma produkcji niezakończonej na początek, ani na koniec okresu,
cena sprzedaży nie zmieni się i wynosi:
dla produktu X 30 zł/szt,
dla produktu Y 40 zł/szt.
prognozowana sprzedaż w szt:
styczeń: 2000 X i 3000Y
luty: 1800X i 2800Y
marzec: 2200X i 3400Y,
sprzedaż produktów gotowych odbywa się według metody FIFO,
minimalny zapas produktów gotowych ustala się na poziomie 300 szt. produktu X i 400 szt. produktu Y,
minimalny zapas materiałów ustala się na poziomie zabezpieczającym 20% produkcji następnego okresu (zużycie materiałów w kwietniu wynosi 70 000zł).
POLECENIE: Sporządzić budżet rachunku zysków i strat.
Budżet sprzedaży (zł.)
Produkt |
Sprzedaż w szt. |
Cena zł/szt |
Przychody ze sprzedaży |
|||||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Razem |
||||
X |
2000 |
1800 |
2200 |
30 |
60000 |
54000 |
66000 |
180000 |
||
Y |
3000 |
2800 |
3400 |
40 |
120000 |
112000 |
136000 |
368000 |
||
Razem |
- |
- |
- |
- |
180000 |
166000 |
202000 |
548000 |
Budżet produkcji (szt.)
Wyszczególnienie |
Produkt X |
Produkt Y |
|||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
||
1. Zakładana sprzedaż |
2000 |
1800 |
2200 |
3000 |
2800 |
3400 |
|
2. Zakładany zapas końcowy |
300 |
300 |
300 |
400 |
400 |
400 |
|
3. Zakładany zapas początkowy |
200 |
300 |
300 |
500 |
400 |
400 |
|
4.Wymagana wielkość produkcji |
2100 |
1800 |
2200 |
2900 |
2800 |
3400 |
Budżet jednostkowych kosztów produkcji (zł/szt)
Wyszczególnienie |
Produkt X |
Produkt Y |
||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
|
1. zużycie materiał. |
10 |
10 |
10 |
15 |
15 |
15 |
2. wynagrodzenia bezpośrednie |
4 |
4 |
4 |
6 |
6 |
6 |
3.zmienne koszty wydziałowe |
2 |
2 |
2 |
3 |
3 |
3 |
4.stałe koszty wydziałowe |
? |
? |
? |
? |
? |
? |
5. Razem |
? |
? |
? |
? |
? |
? |
Rozliczenie kosztów stałych wydziałowych na podstawie kosztów bezpośrednich wytworzenia.
Ustalenie całkowitych kosztów bezpośrednich:
styczeń
Produkt X: 14zł/szt * 2100 szt = 29 400zł
Produkt Y: 21zł/szt * 2900 szt = 60 900zł
Razem: 90 300zł
luty:
Produkt X: 14zł/szt * 1800 szt = 25 200zł
Produkt Y: 21zł/szt * 2800 szt = 58 800zł
Razem: 84 000zł
marzec:
Produkt X: 14zł/szt * 2200 szt = 30 800zł
Produkt Y: 21zł/szt * 3400 szt = 71 400zł
Razem: 102 200zł
Ustalenie narzutu procentowego stałych kosztów wydziałowych:
styczeń: 40 000 : 90 300 * 100% = 44,297%
luty: 40 000 : 84 000 * 100% = 47,619%
marzec: 40 000 :102 200 *100% = 39,139%.
Przypisanie stałych kosztów wydziałowych do produktów:
styczeń: Produkt X: 44,3% * 14 zł/szt = 6,20 zł/szt.
Produkt Y: 44,3% * 21 zł/szt = 9,30 zł/szt.
luty: Produkt X: 47,6% * 14 zł/szt = 6,67 zł/szt
Produkt Y: 47,6% * 21 zł/szt = 10,00 zł/szt
marzec: Produkt X: 39,1,% * 14 zł/szt = 5,48 zł/szt
Produkt Y: 39,1% * 21 zł/szt = 8,22 zł/szt
*** Wcześniejsza tabela ale już uzupełniona o wyliczone dane:
Budżet jednostkowych kosztów produkcji (zł/szt)
Wyszczególnienie |
Produkt X |
Produkt Y |
|||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
||
1. zużycie materiał. |
10 |
10 |
10 |
15 |
15 |
15 |
|
2. wynagrodzenie bezpośrednie |
4 |
4 |
4 |
6 |
6 |
6 |
|
3.zmienne koszty wydziałowe |
2 |
2 |
2 |
3 |
3 |
3 |
|
4.stałe koszty wydziałowe |
6,20 |
6,67 |
5,48 |
9,30 |
10 |
8,22 |
|
5. Razem |
22,20 |
22,67 |
21,48 |
33,3 |
34,00 |
32,22 |
Budżet kosztu wytworzenia sprzedanych produktów
Produkt |
Sprzedaż |
Jednostkowy koszt wytworzenia (zł/szt) |
Koszt wytworzenia sprzedanych produkt. (zł) |
||||||||
I |
II |
III |
I |
II |
III |
I |
II |
III
|
|||
X |
2 |
1,8 |
2,2 |
22,2 lub22 |
22,67 |
21,48 |
44 360 |
40 806 |
47 256 |
||
Y |
3 |
2,8 |
3,4 |
33,3 lub33 |
34 |
32,22 |
99 750 |
95 200 |
109 548 |
||
Σ |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
144 110 |
136 006 |
156 804 |
Budżet rachunku zysków i strat ( zł)
Wyszczególnienie |
I |
II |
III |
Σ |
1. Przychody ze sprzedaży |
180 000 |
166 000 |
202 000 |
548 000 |
2. KWSP |
144 110 |
136 006 |
156 804 |
436 920 |
3. Koszty zarządu |
10 000 |
10 000 |
10 000 |
30 000 |
4. koszty sprzedaży |
5 000 |
5 000 |
5 000 |
15 000 |
WYNIK ZE SPRZEDAŻY |
20 890 |
14 994 |
30 196 |
66 080 |
Wykorzystując dotychczasowe dane o przedsiębiorstwie sporządzić budżet przepływów pieniężnych.
Dodatkowe założenia:
Wpływy ze sprzedaży produktów są następujące:
50% sprzedaży danego miesiąca to sprzedaż gotówkowa,
30% wartości sprzedaży danego miesiąca otrzymamy za miesiąc,
20% wartości sprzedaży danego miesiąca otrzymamy za dwa miesiące,
w styczniu spodziewamy się wpływu należności ze sprzedaży ubiegłorocznej w kwocie 60 000zł, a w lutym 80 000 zł.
Zapłata za zakupione przez przedsiębiorstwo materiały jest dokonywana w miesiącu następnym po zakupie. W styczniu należy uregulować zobowiązanie z tytułu dostaw i usług w kwocie 70 000zł (za zakup materiałów z grudnia ubiegłego roku).
Zmienne i stałe koszty wydziałowe s opłacane w miesiącu ich poniesienia.
Struktura stałych kosztów wydziałowych:
amortyzacja 25 000 zł
wynagrodzenia 8 000 zł
planowe konserwacje i nadzór 3000 zł.
Struktura kosztów ogólnego zarządu:
amortyzacja 3000zł
wynagrodzenia 7 000zł.
Płatności podatkowe:
w styczniu 9 000 zł,
w lutym 8280 zł
w marcu 6004,80 zł.
Budżet wpływów ze sprzedaży (w zł)
Wyszczególnienie |
I |
II |
III |
1. Wpływy należności roku ubiegłego |
60 000 |
80 000 |
- |
2. Wpływy ze sprzedaży gotówkowej (50%) |
90 000 |
83 000 |
101 000 |
3. Wpływy ze sprzedaży z ubiegłego miesiąca (30%) |
- |
54 000 |
49 800 |
4. wpływy ze sprzedaży regulowane po dwóch miesiącach (20%) |
- |
- |
36 000 |
Razem |
150 000 |
217 000 |
186 800 |
Budżet zużycia materiałów (w zł)
Pro- dukt |
Produkcja w szt. |
Stawka zł/szt |
Wartość zużycia materiałów |
|||||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Razem |
||||
X |
2100 |
1800 |
2200 |
10 |
21000 |
18000 |
22000 |
61000 |
||
Y |
2900 |
2800 |
3400 |
15 |
43500 |
42000 |
51000 |
136500 |
||
Razem |
- |
- |
- |
- |
64500 |
60000 |
73000 |
197500 |
Budżet zakupu materiałów bezpośrednich i płatności za materiały (w zł)
Wyszczególnienie |
I |
II |
III |
1. Stan początkowy |
10 000 |
12 000 |
14 600 |
2. Zużycie materiałów w m-cu |
64 500 |
60 000 |
73 000 |
3. Stan końcowy materiałów |
12 000 |
14 600 |
14 000 |
4. Wymagany zakup (2+3-1) |
66 500 |
62 600 |
72 400 |
5. Płatności za zakupione materiały |
70 000 |
66 500 |
62 600 |
Budżet kosztów robocizny bezpośredniej
Pro- dukt |
Produkcja w szt. |
Stawka zł/szt |
Koszty robocizny w zł |
|||||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Razem |
||||
X |
2100 |
1800 |
2200 |
4 |
8400 |
7200 |
8800 |
24400 |
||
Y |
2900 |
2800 |
3400 |
6 |
17400 |
16800 |
20400 |
54600 |
||
Razem |
- |
- |
- |
- |
25800 |
24000 |
29200 |
79000 |
Budżet zmiennych kosztów wydziałowych
Pro- dukt |
Produkcja w szt. |
Stawka zł/szt |
Wartość zużycia materiałów |
|||||||
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Styczeń |
Luty |
Marz. |
Razem |
||||
X |
2100 |
1800 |
2200 |
2 |
4200 |
3600 |
4400 |
12200 |
||
Y |
2900 |
2800 |
3400 |
3 |
8700 |
8400 |
10200 |
27300 |
||
Razem |
- |
- |
- |
- |
12900 |
12000 |
14600 |
39500 |
Budżet środków pieniężnych
Wyszczególnienie |
Styczeń |
Luty |
Marzec |
1. Stan początkowy środków pieniężnych |
10 000 |
15 300 |
94 520 |
2. Wpływy ze sprzedaży |
150 000 |
217 000 |
186 800 |
3. Wydatki: |
144 700 |
137 780 |
139 404,8 |
a) zakup materiałów |
70 000 |
66 500 |
62 600 |
b) robocizna bezpośrednia |
25 800 |
24 000 |
29 200 |
c) zmienne koszty wydziałowe |
12 900 |
12 000 |
14 600 |
d) stałe koszty wydziałowe |
15 000 |
15 000 |
15 000 |
e) koszty zarządu |
7 000 |
7 000 |
7 000 |
f) koszty sprzedaży |
5 000 |
5 000 |
5 000 |
g) podatek dochodowy |
9 000 |
8 280 |
6004,8 |
4. Stan końcowy środków pieniężnych |
15 300 |
94 520 |
141915,2 |