Kurczowy kręcz karku

Jest jedną z najczęściej spotykanych form dystonii. Przez pojęcie dystonii rozumie się niekontrolowane wzmożenie napięcia mięśni i ich powolne, mimowolne ruchy, prowadzące do zniekształconego ułożenia kończyn i tułowia.

Dystonia może być uogólniona – zaczyna się wtedy w dzieciństwie i jest ciężką, prowadzącą do unieruchomienia chorobą. Znacznie częściej dystonia rozpoczyna się dopiero u osób dorosłych i ogranicza się tylko do pewnych grup mięśni. Do najczęściej występujących dystonii, oprócz kurczowego kręczu karku, zalicza się kurcz powiek, połowy twarzy lub ręki (kurcz pisarski).

Wzmożone napięcie i ruchy mimowolne w kurczowym kręczu karku dotyczą mięśni szyi i karku, powodując przechylenie i skręcenie głowy w bok, do tyłu lub przodu. Długotrwałe napięcie mięśni powoduje dokuczliwy ból, często wysuwający się na plan pierwszy. Chorzy mają kłopoty z wykonywaniem wielu czynności, np. z prowadzeniem samochodu.

W miarę upływu czasu zajęte mięśnie ulegają przerostowi, a potem utrwalonemu przykurczowi.

Leczenie
Kurczowy kręcz karku jest bardzo oporny na leczenie. Dobry, ale najczęściej przejściowy, efekt leczenia można uzyskać podając leki przeciwcholinergiczne. Współczesnym standardem leczenia jest nastrzykiwanie zajętych mięśni toksyną botulinową. Powoduje ona przejściowe, kilkutygodniowe porażenie mięśni, przywracając prawidłowe ustawienie głowy i powodując ustąpienie bólu. Ostatecznością jest operacyjne przecięcie przyczepów mięśni lub korzeni nerwowych zawierających ruchowe włókna nerwowe biegnące do zajętych mięśni.